Rozdział 62 Wcale nie bolało

Kiedy byłem mały, widziałem babcię w jej najlepszych latach, władczą, zdecydowaną i pełną autorytetu. Była jeszcze groźniejsza niż dziadek. Pod jej kierownictwem Sandersowie doświadczyli błyskawicznego wzrostu.

Była surowa wobec rodziny, zwłaszcza wobec mojego ojca, który nie był szczególnie uzdolniony. Babcia pracowała niestrudzenie, aby go wspierać, ucząc go wszystkiego, co wiedziała, aby zapewnić mu sukces.

Dziadek był słaby, a moja matka, choć na pierwszy rzut oka głośna i hałaśliwa, w głębi duszy była naiwną i słodką kobietą.