Rozdział 57 Żywe piekło

Przywódca pochylił się do przodu, gestykulując. Tędy. Już prawie jesteśmy na miejscu.

Zakryłam swoje samochody, próbując zablokować rozdzierające serce krzyki niewinnych dziewczynek. Ale ich krzyki były nieustępliwe, przebijając się przez każdą próbę ich odcięcia.

Jednak to, co naprawdę zmroziło mi krew w żyłach, nastąpiło chwilę później.