Rozdział 97

Niektóre z Lun krzyczą, inne warczą, gotowe do przemiany, gdy zabójca nagle wydmuchuje w powietrze proszkową substancję. Luny się nią duszą, chwytają się za gardła i krzyczą z bólu, nie mogąc przybrać wilczej postaci.

Strach Leili jest potrójny, ponieważ jest jedyną osobą, na którą nie wpływa to, co on dmucha w powietrze, cokolwiek to jest, wydaje się, że ma to wpływ na ich wilki.

Spojrzała na Carmelę, która siedziała na podłodze zupełnie nieporuszona, z nieśmiałym, złowrogim uśmiechem na ustach.