บทที่ 10 คำขอโทษ

วิลเลียมหยิบชามขึ้นมาแล้วไออย่างไม่สบายใจ "แม็ก พักผ่อนให้เร็ว อย่าใช้คอมพิวเตอร์จนดึกเกินไป"

หลังจากเขาพูดจบ เขาก็ออกจากห้องของแม็กกี้พร้อมกับชามเปล่า

วิลเลียมยืนอยู่ที่ประตูห้องสีชมพูแล้วถอนหายใจออกมา เขารู้สึกว่าลูกสาวของเขาโตขึ้นอย่างกะทันหัน รู้สึกว่าเธอแปลก ๆ และรู้สึกหดหู่ใจเมื่อได้สนทนากับเธอ