Rozdział 310

Punkt widzenia Judy

To był prawdopodobnie głupi plan. Mam na myśli, że wszyscy byliśmy wilkołakami, więc Mica i Gavin prawdopodobnie mogli mnie wyczuć. Zamknęłam oczy i wstrzymałam oddech, chowając się pod hotelowym łóżkiem Gavina. Czułam się jak dziecko bawiące się w chowanego, z tą różnicą, że byłam naga. Moje ubrania były pode mną. Udało mi się je złapać, zanim zsunęłam się z łóżka i przetoczyłam się pod nie. Słyszałam wyraźne głosy przy drzwiach, chociaż nie zwracałam uwagi na to, co mówili.

Gavin wkrótce odprawił Micę, ku mojej uldze. Po zamknięciu drzwi Gavin odczekał chwilę. Oboje usłyszeliśmy oddalające się kroki Alfy Micy, a ja wypuściłem wstrzymywany oddech. Nadal jednak nie wyszedłem spod łóżka.