บทที่ 23
ฉันตื่นแต่เช้าในวันรุ่งขึ้นและตัดสินใจทำอาหารเช้าให้เรา ฉันเดินลงไปที่ห้องครัวและตัดสินใจทำแพนเค้ก
ฉันทำอาหารเสร็จประมาณสามสิบนาทีแล้ว แต่ไม่มีวี่แววว่าฝาแฝดจะลงมา ฉันจึงตัดสินใจไปปลุกพวกเขาเอง ขณะที่กำลังจะเดินขึ้นบันได ฉันก็เห็นพวกเขาเดินลงบันไดมา
“ สวัสดีตอนเช้า” ฉันทักทายพวกเขา