บทที่ 20

“ ยินดีต้อนรับค่ะคุณแม่!” สาวใช้ทักทายเราขณะที่เราเดินผ่านโถงทางเดิน ทันใดนั้น ฉันก็เห็นเบต้าเดินมาหาเราพร้อมกับรอยยิ้มกว้างบนใบหน้าที่ปรากฎขึ้นที่ดวงตาของเขา มันแปลกมาก ฉันไม่รู้ว่าเขาจะยิ้มแบบนี้ได้อย่างไร

“ ที่รัก!” อแมนดาวิ่งไปหาเขาแล้วโผเข้าใส่เขา จากนั้นเขาก็เอามือโอบรอบเอวของเธอและจูบเธออย่างดูดดื่ม

“ พระเจ้า พระเจ้า พระเจ้า บ้าจริง!!! ฉันเห็นอะไรอยู่” ฉันยืนมองพวกเขาด้วยความตกใจ ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าสองคนนี้จะอยู่ด้วยกัน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงๆ