Rozdział 111

Punkt widzenia Sereny

Piszę odpowiedź do Billa. „Niezupełnie” – piszę, gdy moje palce zawisają nad klawiszami. Wstaję i chodzę po pokoju. Po kilku głębokich oddechach wracam do telefonu. „Czy możemy porozmawiać?” – dodaję.

Naciskam „wyślij” i zaczynam się martwić. Serce wali mi w piersiach, gdy myślę o bałaganie, jaki Calvin stworzył, twierdząc, że moje dziecko jest jego, a nie Billa. Bill i ja nie rozmawialiśmy od wczoraj i przeraża mnie, jak potoczy się ta rozmowa. Wpatruję się w telefon, spodziewając się najgorszego.