Rozdział 123 Sto dwadzieścia trzy

Odruchowo Lucianne odepchnęła Toby'ego, zanim ruszyła w przeciwnym kierunku. Chodziło o to, by zobaczyć, kogo ten szaleniec obrał sobie za cel. Kiedy szary Lycan wylądował, nie zaczerpnął nawet oddechu, zanim rzucił się na Lucianne. Wyciągnął swoje długie, ostre pazury w powietrze i gdy tylko miał ją podrapać, między nimi pojawił się Xandar. Pazury zamiast tego rozdrapały głębokie rany na plecach Króla!

Kiedy Xandar odwrócił się, by stanąć twarzą w twarz z szarym Lycanem, jego oczy były onyksowe. I warknął dziko nie z powodu bólu ran, które już się goiły, ale z powodu gniewu, że wciąż jest ktoś, kto ośmielił się skrzywdzić jego partnerkę.

Kiedy Lucianne zobaczyła głębokość zadrapań na jego plecach, przecinających koszulę, jej oczy rozszerzyły się z przerażenia i zmartwienia, i natychmiast położyła ręce na ranach, aby przyspieszyć proces gojenia się dzięki więzi partnerskiej. Dłoń Xandara trzymała jej ciało ochronnie za jego.