Rozdział 10

Po chwili niezręcznej ciszy Sophia pośpieszyła, by przytulić Maxa i próbowała go przekonać, mówiąc: „Max, pomyśl o tym: jeśli mamusia wyjdzie za mąż za zamożną rodzinę, będziesz szlachetnie urodzony! Nie tylko będziesz mógł mieszkać w dużym domu, ale będziesz miał też mnóstwo zabawek”.

„Nie jestem już trzylatkiem. Nie potrzebuję dużego domu ani mnóstwa zabawek”. Max wyrwał się z objęć Sophii, po czym przesunął krzesło w stronę Elary, gestem dając jej znak, by podeszła, z pochlebnym wyrazem na swojej miękkiej, okrągłej twarzy. Usiądź tutaj, Big Kitty, chcę się przytulić”.

„Tsk! Trudno zaimponować temu małemu awanturnikowi. Nie zapominaj, że to ja dotrzymywałam ci towarzystwa, gdy kilka dni temu grzmiało, gdy twoja mama była w podróży służbowej!” Sophia udawała, że jest obrażona.