Κεφάλαιο 11 Καταιγίδα

Το POV της Selene

Η Αραμπέλα είναι κουλουριασμένη σε ένα σωρό στο κάτω μέρος της σκάλας, με τις αξιολύπητες κραυγές της να τρίβονται στα αυτιά μου σαν καρφιά σε πίνακα κιμωλίας. Δεν μπορώ να δω αίμα, αλλά οι ενοχλητικές, αφύσικες γωνίες των ποδιών της με αφήνουν χωρίς αμφιβολία ότι ο πόνος της είναι γνήσιος. Ένας υγιής, νεαρός λύκος, θα γιατρευτεί γρήγορα. αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει τους τραυματισμούς να πονάνε σαν σκύλα στο ενδιάμεσο.

Μπορεί να νιώσω κάποια συμπάθεια για εκείνη, αν δεν ήταν τα μελοδραματικά κλάματα και τα επαναλαμβανόμενα ουρλιαχτά της, "Γιατί Selene; Γιατί το έκανες;" Γιατροί και νοσοκόμες συνωστίζονται γύρω της, φωνάζοντας εντολές, αλλά κανείς δεν φαίνεται να με νοιάζει.