บทที่ 23
เซบาสเตียน
“ ฉันเข้าใจ” ฉันพูดเบาๆ มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ แต่ฉันต้องเคารพว่านี่คือสิ่งที่เขาต้องการ “คุณแน่ใจไหม” มีความรู้สึกผิดในดวงตาของเขาขณะที่เขายืนอยู่ตรงข้ามฉัน เราอยู่ที่ลานด้านหลังของโรงบรรจุสัตว์
อากาศอบอุ่น แต่สายลมพัดผ่านหญ้าอย่างแผ่วเบา แต่ก็ไม่สามารถทำให้พายุในใจฉันสงบลงได้เลย