Κεφάλαιο 14

Το σπίτι στο οποίο με πήγε βρισκόταν σε ένα μικρό δρόμο ανάμεσα σε ψηλά δέντρα που στάθηκαν άκαμπτα στην προσοχή κατά μήκος του δρόμου. Πλακόστρωτα μονοπάτια συνόρευαν με την τακτοποιημένη περιοχή και μερικοί άνθρωποι μετακινούνταν, περπατώντας τα σκυλιά τους, κάνοντας τζόκινγκ ή απλώς κάνοντας βόλτα. Η σειρά των σειρών σπιτιών ήταν απίστευτα παρόμοια μεταξύ τους καθώς αντιμετώπιζαν μια εικόνα καθρέφτη του εαυτού τους στην άλλη πλευρά του δρόμου. Ένας μικρός κήπος μπροστά από κάθε σπίτι, άλλοι καλά συντηρημένοι, άλλοι με σχεδόν καθόλου φυτά, φαινόταν να είναι ο κανόνας. Φαινόταν ότι ήταν μια κατοικημένη περιοχή που ήταν προφανώς ανώτερη μεσαία τάξη, ήσυχη και ασυνήθιστη. Δίπορτα γκαράζ ήταν ανοιχτά σε μερικά σπίτια, αποκαλύπτοντας τα γυαλιστερά οχήματα των ανθρώπων που ζούσαν εκεί.

Όταν φτάσαμε σε ένα τέτοιο σπιτάκι, οι σωματοφύλακες του Λούσιεν κατέβηκαν πρώτοι, και ενώ ο ένας κράτησε την πόρτα ανοιχτή για να κατέβουμε από το μεγάλο πολυτελές σεντάν, ο άλλος στάθηκε κοιτάζοντας τριγύρω. Και πάλι, ένα αίσθημα πανικού προέκυψε μέσα μου. ποιος ακριβώς ήταν αυτός ο άντρας, εραστή μου; Ήξερα τόσο λίγα για αυτόν...

Ήξερα το όνομά του, ήξερα ότι ήταν κάποιος μεγάλος στο Minotaur, το πιο σημαντικό κλαμπ μάχης στο Hollowford. Ήξερα επίσης ότι ήταν ένας βρόμικος πλούσιος playboy. Η τελευταία σκέψη μου είχε βυθίσει την καρδιά, αλλά ίσιωσα τους ώμους μου και φωτίστηκα καθώς θυμήθηκα ότι είχε αποφασίσει ότι έπρεπε να ζήσω μαζί του από εδώ και στο εξής.