Rozdział 3

Kiedy Myra obudziła się następnego ranka, oszołomiona spojrzała na pusty pokój.

Dzień wcześniej skończyła dwadzieścia cztery lata. Sean prawdopodobnie o tym zapomniał, a może w ogóle nie zobowiązał się, że będzie pamiętał o jej urodzinach. Kupił kwiaty dla innej kobiety i spędził z nią noc, pozostawiając Myrę z niczym więcej niż chłodnym ramieniem.

Myra zeszła na dół po ubraniu się i powitała ją wesoła Eve. „Myra, jesteś akurat na śniadanie!”

Eve była prawdopodobnie ratunkiem Myry w rodzinie. Nie chcąc wyglądać na smutną w jej obecności, Myra skinęła głową i usiadła w jadalni.

„ Myra, wiem, że jesteś zła na to, jak Sean zachowywał się wczoraj wieczorem, ale proszę, nie bądź smutna – zawsze jestem po twojej stronie. Jestem pewna, że pewnego dnia zrozumie, że jesteś kobietą, z którą powinien spędzić resztę życia”.

Myra poczuła, jak łzy kłują ją w oczy, ale pozostała powściągliwa.

Eve westchnęła i wcisnęła parę pałeczek w ręce Myry. „Powinnaś, kochanie. Sean wyszedł wcześniej, żeby zająć się paroma sprawami, więc poproszę szofera, żeby później odwiózł cię do pracy”.

Gdy tylko Eve to powiedziała, Greta weszła do jadalni z dzisiejszą gazetą w ręku. „Pani, oto gazeta, o którą pani prosiła”.

Greta właśnie położyła gazetę na stole w jadalni, gdy Eve dostrzegła pierwsze wiadomości. Twarz Grety zadrżała, ale było już za późno, żeby zabrała gazetę.

Myra zesztywniała, wbijając wzrok w nagłówek.

Poniżej znajdowało się zdjęcie Seana całującego się z pewną młodą gwiazdą, zrobione przed hotelem. Najwyraźniej w ogóle nie wrócił do domu wczoraj wieczorem.

„ Myra—”

„ Dzięki za śniadanie, mamo. Muszę już iść do pracy” – Myra stoicko przerwała, wstając z miejsca. Wzięła torebkę i ruszyła w stronę drzwi.

Nie mogąc zareagować na czas, Ewa stanęła w drzwiach i patrzyła, jak jej synowa odjeżdża.

Greta przepraszała, gdy się zbliżyła. „Przepraszam za to, Madam.”

„To nie twoja wina.” Eve westchnęła. Odwróciła się i spojrzała na Gretę z ponurym wyrazem twarzy. „Zadzwoń później do Seana i powiedz mu, że jeśli nie wróci dziś wieczorem do domu, wydziedziczę go!”

Słysząc to, Greta szybko skinęła głową: „OK”.

Ślub Myry i Seana nie wzbudził większego zainteresowania z wielu powodów — tylko garstka osób wiedziała o małżeństwie córki rodziny Starków i dziedzica rodziny Chase.

Nawet ci z Chase Group nie byli świadomi prawdziwej tożsamości Myry. Z ich punktu widzenia była ona tylko liderką Design Team A.

„ Myra, bardzo mi przykro, ale nie sądzę, żebym mogła dołączyć do was wszystkich na lunchu dzisiaj. Mam spotkanie z dyrektorem Chase w południe.” Elsie brzmiała wystarczająco przepraszająco, ale cieszyła się. Siedziała zamknięta w toalecie przez prawie godzinę przed lunchem, a kiedy wyszła, jej usta były pomalowane jaskrawym odcieniem czerwieni. Myra skrzywiła się na ten widok, ale nie skomentowała tego.

Po przeprosinach Elsie wzięła torebkę i wyszła. Jej biodra kołysały się, gdy szła w stronę windy przeznaczonej dla dyrektorów firmy.

„ Czemu wyglądała tak uradowana? Wszyscy wiedzą, jak została liderką drużyny B — i na pewno nie dzięki swojemu talentowi!” — zadrwiła kobieta, która była po jednej stronie.

Myra zbladła. Nie mówiąc ani słowa, złapała torebkę i również ruszyła w stronę windy.

Mając chwilę czasu po lunchu, wszyscy rozmawiali w grupach po dwie lub trzy osoby, po czym wrócili do pracy.

„ Myra! Spójrz na to — dziedzic fortuny rodziny Hart powrócił do kraju i oficjalnie przejmuje Hart Group!” — ogłosiła Tilly, kładąc tabloid przed Myrą. Była nowo zatrudnioną stażystką w dziale projektowania i jedyną osobą, która wykazała się lojalnością wobec Myry, pomimo tego, co wydarzyło się na bankiecie wczoraj wieczorem.

Następnie westchnęła z rozmarzeniem. „Och, od czego mam zacząć, mówiąc o Tonym Harcie? Jest legendą w świecie biznesu. Wyjechał za granicę, gdy miał osiemnaście lat, a gdy miał dwadzieścia dwa, ukończył Harvard z podwójnym doktoratem z zarządzania i ekonomii biznesu. Zbudował własne imperium biznesowe, Hartwell Group, w wieku dwudziestu sześciu lat i do dziś nikt nie był w stanie powtórzyć jego osiągnięć w kraju. Teraz wrócił, by przejąć Hart Group. O mój Boże — co ważniejsze, jest czarujący i przystojny, nieskażony żadnym skandalem! Ma prawie trzydzieści pięć lat i nadal jest kawalerem!”

Myra poczuła, że się odpręża, gdy zobaczyła błysk oszołomienia w oczach Tilly. „Masz plany, żeby go uwieść?”

Po usłyszeniu tego Tilly zdawała się trochę tracić ducha. Podrapała się po płatku ucha i mruknęła: „Oczywiście, że nie. Takie sny jak on są stworzone do podziwiania z daleka. Nie nadają się na randki”.

„ Czy to znaczy, że cieszyłeś się z niczego?” – zażartowała Myra, rzucając krótkie spojrzenie na okładkę tabloidu.