Rozdział 43

Siedzieliśmy chwilę w ciszy i słuchaliśmy dźwięków wszystkich wracających do legowiska. Z tych, których spotkałem, wilki wydawały się z natury dobre i przyjazne. Nie były z natury złe.

„Skoro uważasz, że nie byli zamieszani, czy nie ma sposobu, żeby uświadomić im, że to nie była ich wina?” – zapytałam go w końcu. „Rodzice kierują swoimi dziećmi, ale nie powinni ponosić odpowiedzialności za każdy wybór, jakiego dokonuje ich dziecko. Czy posłuchaliby, gdybyś im to powiedział? Gdybyś im otwarcie powiedział, że im wybaczyłeś, czy zaakceptowaliby to? Czy reszta stada zaakceptowałaby to?”

„Tak” – powiedział zamyślony – „ale tego nie zrobiłem”.