Rozdział 361

„Co do cholery?! Jesteś szalony! Zaatakowała mnie i wiesz o tym”. Wskazuję na Mike’a, ale nie spuszczam wzroku z Tylera. „Tyler, wiesz, że nie zabiłabym kogoś ze złości. Nawet nie wiedziałam, że jest twoją towarzyszką czy szaloną suką, która zostawiła cię dla tego narzędzia”. Wkurzam się, bo widzę, co teraz robi Mike. Łączy luźne końce, a Tyler jest luźnym końcem, skoro nie ma towarzyszki i nie panuje nad sobą. Nie jest już dobrym żołnierzem.

Muszę dzielić uwagę między nimi dwoma. Jeden z nich drwi, aby zobaczyć, kto wyjdzie zwycięsko, a drugi jest tak nieopanowany, że albo mnie zabije, albo ja zabiję jego, i tak czy inaczej, na końcu złamie to jednego z nas.

Gdzie są wszyscy? Osiston, Nickolas i reszta zespołu nie powinni być tak daleko ode mnie. Myśl przelatuje mi przez głowę, gdy Tyler znów warczy i stawia bardziej kontrolowane, szybsze kroki w moją stronę. Jego wilk wygrywa.