Rozdział 211

Biorę talerz i zaczynam jeść. W notatce Luny Anne było napisane, że samochód po mnie przyjedzie, ale nie podano godziny ani innych wskazówek. Było napisane, że zjem śniadanie, ale nie chcę się narzucać i nie wiem, co ona zamówi. Nie chcę być niegrzeczna i pochłaniać całego jej jedzenia, trening wojownika zdecydowanie zwiększył mój apetyt. Oliver byłby ze mnie dumny.

Moje serce trochę się ściska, gdy o nim myślę. Nie mogę odrzucić kłótni ani tego, co zostało powiedziane. Powiedziałam to i miałam to na myśli, ale wszystko poszło tak źle, zanim mogliśmy cokolwiek przepracować i dojść do jakiegoś porozumienia. Podchodził do swojej roli mojego obrońcy tak poważnie i nawet wściekły na moją decyzję o odejściu, nadal czuwał nade mną i upewniał się, że mam to, czego potrzebuję, nawet z daleka. Muszę przekazać im wiadomość, nawet jeśli nie mogliby odpowiedzieć, czułabym się lepiej wiedząc, że przynajmniej spróbowałam się odezwać i dać im znać, że wszystko w porządku. Może Luna Anne pomoże mi przekazać im wiadomość, a nawet Xanderowi.

Około siódmej trzydzieści ten sam facet w eleganckim szarym garniturze wszedł do pokoju wspólnego, w którym zamieszkałam z książką, próbując nadrobić zaległości w czytaniu szkolnym, ponieważ mój weekendowy czas miał się skrócić.