Rozdział 196

„Oto ona! Miałem nadzieję, że cię dzisiaj zobaczę”. Wojownik Nickolas podchodzi i mocno mnie przytula. „Cieszę się, że w końcu tu jesteś, ale chciałbym, żeby powód był lepszy. Daj znać, jeśli czegoś będziesz potrzebować”. Szepcze ostatnią część i rzuca mi znaczące spojrzenie. Spodziewałem się, że tak będzie, ale nadal trochę mnie wkurza, że on też wie, dlaczego tak naprawdę tu jestem i prawdopodobnie dostał wszystkie szczegóły. „Dobra, ludzie, zaczynajmy. Skylar jest nowa w szeregach, Nickolas i ja nadrobimy zaległości w tym tygodniu, a potem zostanie dodana do regularnych rotacji”.

Z dużej grupy dobiega chóralny okrzyk „tak, proszę pana”. „Chodźmy”. Wskazuje na mnie, a ja idę za nim. Zaczynamy od lekkiego truchtu i wkrótce ścieżka staje się znajoma. Przynajmniej biegnąc w ten sposób, w normalnym tempie, mogę zauważyć otoczenie i zacząć poznawać teren.

Przebiegliśmy pętlę dwa razy, co zajęło prawie godzinę. Moje płuca palą od wysiłku i braku użytkowania, ale odmawiam, aby tak wyglądać na zewnątrz. Zwłaszcza po wszystkim, co zasugerowała Audrina. Jestem poza formą i dzisiaj dostanę łomot, ale nie będę wyglądać na słabą.