Rozdział 3 Wyjdę za niego

Pieniądze, które Katie zaoszczędziła, zostały przeznaczone na udekorowanie domu dla Josha.

Kiedy jej mama zachorowała, miała nadzieję, że najpierw uda jej się porozmawiać z Joshem o możliwości sprzedaży domu.

W końcu byli parą przez tak długi czas, że wierzyła, iż się zgodzi.

Jednak gdy poruszyła ten temat, jego jedyną reakcją było: „Katie, dom jest mój”.

Zaskoczyło ją jego lodowate zachowanie.

Początkowo Josh nalegał, aby nie dokładała się do kosztów utrzymania jego domu, co odebrała jako gest uczuć.

Kiedy więc później poprosił Katie o zapłacenie za remont, nie zastanawiała się ani chwili.

Gdy dom był już udekorowany i ona uwierzyła, że należy do nich, Josh powiedział jej, że ponieważ ona nie kupiła domu, nie może wpisać jej nazwiska jako właściciela nieruchomości.

Choć czuła się z tym trochę dziwnie, zgodziła się, ufając Joshowi.

Aż do tej pory...

Jej matka była ciężko chora i dopiero po przyłapaniu Josha w łóżku z Judie Katie zdała sobie sprawę, jak głupia była.

„Katie…” Fabian powiedział do niej z uśmiechem, „Rozumiem, że nie masz dużo pieniędzy, ale skoro mieszkasz tu już tak długo, jeśli zgodzisz się poślubić Dillana Gilberta zamiast Judie, pokryję koszty leczenia twojej matki”.

Jego pozornie miły gest sprawił, że Katie poczuła się źle.

„Dotrzymasz obietnicy, jeśli tylko wyjdę za niego?” – zapytała.

„Tak, ale musisz to zrobić jako Judie. Ten człowiek nie jest łatwy w kontaktach, a ja wolę unikać wszelkich komplikacji”.

Katie znalazła się w dylemacie.

Musiała wybrać między swoim szczęściem a dobrem matki.

Ostatecznie wybrała życie swojej matki.

Jej głos drżał, gdy się zgodziła: „Dobrze, wyjdę za niego. Ale musimy zawrzeć pakt”.

„To nie będzie problemem.”

Fabian natychmiast przygotował umowę i ją podpisał.

Kiedy Katie pochyliła głowę, aby złożyć swój podpis, jej ręka drżała, podczas gdy trzymała długopis.

Łza spadła i rozmazała atrament na papierze.

Była pełna urazy.

Ale kogo mogłaby mieć do kogoś pretensje? Gdyby nie zakochała się tak głupio, nie byłaby teraz na łasce innych.

Po złożeniu podpisów Fabian z uśmiechem odłożył umowę. „Za trzy dni przearanżuję dla ciebie ślub. Upewnij się, że twoja prawdziwa tożsamość pozostanie tajemnicą”.

Katie skinęła lekko głową, odwróciła się i odeszła. Nie mogła znieść spędzenia kolejnej chwili w tym oszukańczym miejscu.

Gdy drzwi się zamknęły, Maddie wyraziła swoje niezadowolenie, mówiąc: „Musieliśmy zaoferować jej wsparcie finansowe, żeby uzyskać jej zgodę, ta niewdzięczna suka!”

„Nie martw się.” Fabian zabezpieczył dokument i zapewnił ją pocieszającym uśmiechem: „Naprawdę myślałaś, że dotrzymam słowa?”

Maddie zdała sobie sprawę, że ma w zanadrzu jakiś plan. Spojrzała na niego kokieteryjnie, po czym poczuła falę ulgi. „Jesteś naprawdę przebiegły. Dobrze, że zdajemy sobie sprawę z jej wrażliwości, w przeciwnym razie to Judie wyszłaby za tego mężczyznę!”

Fabian uśmiechnął się i rozmyślał nad nieoczekiwanym obrotem wydarzeń. Gdy Katie uciekła ze ślubu, Dillana nigdzie nie było.

Fabiana to zdziwiło.

Biorąc pod uwagę trudną sytuację finansową Dillana, powinien on był chcieć ślubu, dlatego też go zaproponował.

To właśnie wtedy Fabian pomyślał o Katie.

Gdy już się pobrali, Dillan nie miałby wyjścia, nawet gdyby odkrył, że poślubił niewłaściwą kobietę.

Ale Dillana nie było na ślubie poprzedniego wieczoru!

Czy przejrzał ich sztuczkę?

Krótko po wyjściu Katie można było usłyszeć szyderczy śmiech.

Opierając się na ramieniu Josha, Judie stała niedaleko, trzymając się za nos i szydząc z Katie. „Skąd się tu wzięła ta włóczęga? Ona śmierdzi!”

Katie podeszła i uderzyła ją w twarz. „Teraz śmierdzisz jak ja”.

„Ach! Ty suko!”

Judie wrzasnęła i złapała za suknię Katie. Ku jej zaskoczeniu, pod suknią ślubną znajdowały się liczne ślady po pocałunkach.

„Eh!” Judie zasłoniła usta i powiedziała ze zdziwieniem: „Więc dlatego uciekłaś ze ślubu wczoraj wieczorem. Spotykałaś się z innym mężczyzną!”