Rozdział 1 Sophia Brown odzyskuje wolność

W Haicheng drzwi więzienia powoli się otwierały.

„Kiedy już wyjdziesz, nie oglądaj się za siebie i żyj dobrze”.

Sophia Brown odwróciła się i ukłoniła, a jej sylwetka wydawała się szczególnie chuda i drżała na zimnym wietrze. W tym momencie ostatecznie dobiegło końca pięć lat więzienia.

Pięć lat temu, kiedy była w najlepszym wieku, przeżyła tę katastrofę.

„Wsiadajcie do samochodu.” Na poboczu drogi cicho czekał czarny Maybach, a głos dochodzący z wnętrza samochodu był zimny i nieznany.

To był jej „brat”, z którym spędziła dwadzieścia jeden lat, ale z dnia na dzień stał się dla niej obcy.

„Bracie…” Głos Sophii Brown był ochrypły i opuściła głowę, aby ukryć wewnętrzną panikę.

„ Nie nazywaj mnie bratem, to obrzydliwe.” Twarz Charlesa była ponura, a oczy pełne obrzydzenia. „Ukradłeś dwadzieścia jeden lat życia Emily i sprawiłeś, że cierpiała w tej rodzinie. Jakie masz kwalifikacje, aby nazywać mnie bratem?”

Spierzchnięte usta Sophii Brown drżały lekko, ale nie była w stanie wydusić ani słowa. Okazuje się, że tak naprawdę jest córką niani, a prawdziwą córkę rodziny Brownów potajemnie wymieniła niania.

„Przepraszam…” Po długim milczeniu Sophia Brown w końcu przeprosiła. Pięć lat więzienia nauczyło ją poddać się i przeprosić. Aby przeżyć, w każdej chwili mogła nawet uklęknąć i błagać o litość.

Dawno , dawno temu była ulubienicąrodziny Brownów i kochały ją tysiące ludzi. Jednak nagła zmiana wywróciła jej życie do góry nogami. Prawdziwa córka rodziny Brownów powraca, jej biologiczna matka zostaje kryminalistką, a ona kłamcą, którym wszyscy pogardzają.

„Przepraszam? Czy przeprosiny mogą wynagrodzić krzywdę, jaką wyrządziłeś Emily?” Głos Charlesa był zimny jak nóż, przebijając serce Sophii Brown. „Wsiadaj do samochodu!”

Myślał, że jest brudna i nawet jej nie dotknął. Brat, który uwielbiał ją przytulać i wychwalać jej urodę, teraz chce, żeby umarła.

„Jestem... brudna.”Sophia Brown uśmiechnęła się gorzko i cofnęła się o krok, nie odważając się zbliżyć do luksusowego samochodu.

Charles zmarszczył brwi i spojrzał na nią od góry do dołu. Sophia Brown była kiedyś jak jasna perła, błyszcząca jasno. Teraz wydaje się pokryty kurzem, blady i cienki, ukazując głębokie poczucie niższości i bezradności.

„Nie każ mi tego mówić drugi raz, wsiadaj do samochodu!” Głos Charlesa był pełen urazy. „Cieszysz się, że coś stało się Emily? Jedź ze mną do szpitala i spłacaj jej to, co jesteś jej winien!”

Puste oczy Sophii Brown nagle zamarły, a w jej sercu pojawił się niewytłumaczalny strach. Początkowo myślała, że wyjście z więzienia będzie początkiem wolności, jednak nie spodziewała się, że czeka ją kolejny koszmar.

„Co masz na myśli…” Głos Sophii Brown drżał.

„Emily miała wypadek samochodowy i potrzebuje przeszczepu nerki. Jesteś jej dłużny.”Charles powiedział uroczyście, a każde słowo uderzało w serce Sophii Brown jak ciężki młot.

Sophia Brown wzięła głęboki oddech i ponownie cofnęła się o krok. Jej instynkt przetrwania kazał jej odwrócić się i uciec. Jednak po przebiegnięciu kilku kroków została z dużą siłą chwycona za nadgarstek i rzucona na ziemię. Jego czoło uderzyło o krawężnik i natychmiast polała się krew.

Ten głos... zimny i znajomy. Obejrzała się i zobaczyła Aleksandra Smitha, który wpatrywał się w nią chłodno. Był niegdyś jej narzeczonym i jednym z katów, którzy osobiście zesłali ją do więzienia.

„Jesteś to winien Emily ”– powiedział słowo po słowie Alexander Smith , ciągnąc Sophię Brown, która właśnie wyszła z więzienia, ponownie w otchłań piekła.

Kiedyś myślała, że zwolnienie z więzienia będzie dla niej ulgą, ale nie spodziewała się, że nadal będą na nią czekać niekończące się ciemności i tortury. W sądzie nie była w stanie się bronić i mogła jedynie cierpieć w milczeniu. Myślała, że pięć lat więzienia odpokutuje za swoje grzechy, ale okazało się, że to zdecydowanie za mało.

„Wyślij ją szybko do szpitala, Emily wciąż czeka”– nalegał niecierpliwie Charles.

„Co mam zrobić, jeśli się nie zgodzi?”– zapytał kierowca.

„Nie zgadzasz się? Jej życie należy do Emily. Jakie ma prawo się nie zgadzać?” Alexander Smith zadrwił i uszczypnął Sophię Brown w podbródek. „Twoja okrutna biologiczna matka wciąż jest w więzieniu. Jeśli chcesz, żeby żyła, po prostu bądź posłuszny i użyj swojej nerki, aby ją zastąpić”.

Ciało Sophii Brown było sztywne jak kamień, a w jej sercu zagościła głęboka rozpacz. Okazało się, że po wyjściu z więzienia nadal czekało na nią piekło. Aby przetrwać w rękach tych demonów, musi znaleźć wsparcie. W całym Haicheng tylko jeden mężczyzna może zapewnić jej bezpieczeństwo – Daniel, prezes grupy rodzinnej Smithów, brat Aleksandra Smitha.