Ένας καυτός ξένος
ΜΟΝΑΛΙΣΑ
Περπάτησα στο βροχερό και μοναχικό μονοπάτι που οδηγούσε στο σπίτι, αδιαφορώντας για τη βροχή που χύνεται στο σώμα μου και με βρέχει με έναν τρόπο που ο φίλος μου δεν θα μπορούσε ποτέ.
Ο φίλος μου μόλις με είχε χωρίσει και ήμουν ραγισμένη, ίσως όχι πολύ, αλλά με πλήγωσε. Οι λόγοι του; Ποτέ δεν ανταποκρίθηκα στα αγγίγματα του αρκετά καλά και ποτέ δεν έλιωσα στην αγκαλιά του όπως θα έπρεπε.
Ισχυρίστηκε ότι δεν τον άφησα ποτέ να με αγγίξει αρκετά. Μόλις μια φορά τον είχα αφήσει να αγγίξει το μουνί μου και την παρατήρησή του; Ήμουν στεγνός, καθώς θα πονούσε η διείσδυση.
Ήταν μόλις πριν από μια εβδομάδα και σήμερα με είχε χωρίσει, δίνοντάς μου μια συμβουλή... Να γίνω παρθένα καλόγρια για το υπόλοιπο της ζωής μου, καθώς ήμουν πολύ αναίσθητος στο άγγιγμα ενός άντρα.
Ήμουν θυμωμένος με το πόσο είχε ντροπιάσει το σώμα μου. Δεν ήταν ψέμα ότι δεν μπορούσα να βραχώσω μαζί του, αλλά ήξερα ότι δεν έφταιγα αποκλειστικά εγώ. Δεν θα μπορούσε να φταίω εγώ.
Έπρεπε να με έλκουν σεξουαλικά κάποιοι τύποι ανθρώπων, αλλά δεν είχα ιδέα τι είδους άτομα θα μπορούσα να με ελκύσουν. Σε ένα σημείο, σκέφτηκα ότι ίσως δεν ήμουν στρέιτ, αλλά δεν ήταν έτσι.
Ήμουν στρέιτ αλλά σχεδόν δεν με ξεσήκωσε ο πρώην πια φίλος μου.
«Στο διάολο!» Μουρμούρισα, σχεδόν θυμωμένος και σταμάτησα στις πύλες που οδηγούσαν στο σπίτι μου.
Τα φώτα ήταν σβηστά και αυτό ήταν λίγο περίεργο καθώς ήμουν σίγουρος ότι η μαμά έπρεπε να είναι μέσα. Βουρτσίζοντας το με μια εικασία ότι πήγε κάπου και την έπιασε λόγω της βροχής, μπήκα στο σπίτι.
Ο πατέρας μου ήταν νεκρός, στην πραγματικότητα είχε πεθάνει εδώ και καιρό. Ήμουν μόλις 6 ετών όταν πέθανε και αν δεν ήταν οι φωτογραφίες που κοιτάζω συνεχώς, μάλλον δεν θα θυμόμουν καν πώς έμοιαζε ακόμα.
Μετά το θάνατο του πατέρα μου, τα πράγματα είχαν πάει νότια για μερικά χρόνια μέχρι που ξαφνικά μετακομίσαμε σε αυτό το τεράστιο όμορφο κτήμα. Η μαμά είπε ότι ανήκε στον φίλο του μπαμπά που είχε μάθει για την πολιτεία μας.
Δεν τον είχα δει ποτέ, ούτε καν άκουσα τη φωνή του, αλλά ήταν ο ιδιοκτήτης του κτήματος και επίσης ο χορηγός της εκπαίδευσής μου. Άνοιξα την πόρτα αφού την ξεκλείδωσα με τον αντίχειρά μου και μπήκα στο σαλόνι .
Ήταν σκοτεινά μέσα με μόνο μια μικρή λάμπα αναμμένη, αλλά σχεδόν αμέσως, ένιωσα την παρουσία κάποιου στο σαλόνι. Κοίταξα προς τον καναπέ και σοκαρίστηκα όταν βρήκα έναν άντρα να κάθεται στον καναπέ.
Ήταν χωρίς πουκάμισο και το μόνο ύφασμα πάνω του ήταν η πετσέτα τυλιγμένη στη μέση του. Όσο κι αν το πρώτο πράγμα που ήθελα ήταν να ουρλιάξω σε αυτόν τον παράξενο άντρα στο σπίτι μας, δεν μπορούσα.
Βρήκα τον εαυτό μου δεμένη γλώσσα. Οι κοιλιακοί του ήταν εμφανώς καλοί και αυτοί οι δικέφαλοι και οι τρικέφαλοι, έκαναν το εσωτερικό μου να αναδεύεται από ενθουσιασμό!
Το μαυρισμένο δέρμα του φαινόταν τόσο λείο, τόσο φροντισμένο και το βλέμμα μου τράβηξε αργά στο πρόσωπό του. Είχε ένα αυστηρό βλέμμα στο πρόσωπό του, αλλά αυτό δεν του αφαιρούσε ούτε λίγο ούτε την ομορφιά.
Μπορούσα να δω τα μπλε μάτια του καθώς σήκωνε το κεφάλι του και τα μάτια του συναντήθηκαν με τα δικά μου κάνοντας την καρδιά μου να χοροπηδήσει.
Αυτό ήταν ένα περίεργο συναίσθημα. Ποτέ δεν είχα νιώσει την καρδιά μου να αντιδρά έτσι στον πρώην φίλο μου.
«Τι κάνεις; Μίλησε, τα χείλη του κινούνταν και οι βρεγμένοι μηροί μου σφίγγονταν υποσυνείδητα καθώς το ένιωθα να πάλλεται! Το μουνί μου πάλλεται! Μόνο με τη φωνή αυτού του ανθρώπου.
Ήταν λίγο περίεργο όμως. Η φωνή του ήταν βαθιά και σε όλες τις αποχρώσεις, αντρική. Έκανε ζέστη!
«Πήγαινε ήδη εδώ, δεν είμαι τόσο υπομονετικός» πρόσθεσε με την ίδια φωνή και το μουνί μου το έκανε ξανά. Αλλά αυτή τη φορά προσπάθησα να συλλογιστώ, ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος; Γιατί ήταν στο σπίτι μου; Και γιατί με έπαιρνε τηλέφωνο;
Αλλά περιέργως, δεν μπορούσα να συλλογιστώ. Η φωνή του ήταν έγκυρη και δεν μπορούσα να μην κάνω ακριβώς αυτό που είπε. Πήγα κοντά του, με τους βρεγμένους μηρούς μου να βουρτσίζονται μεταξύ τους.
"Μια αφελής τσούλα είναι αυτό που παίρνω απόψε; Γονάτισε κιόλας. Τώρα." Έμοιαζε περισσότερο με εντολή του και αυτός ο τόνος απλώς ξεκαθάρισε ότι όποιος κι αν ήταν αυτός ο άνθρωπος, είχε συνηθίσει να δίνει εντολές.
Δεν ήμουν ο τύπος που ακολουθούσα διαταγές, αλλά με αυτόν τον παράξενο άνθρωπο που δεν ήξερα από τον Αδάμ, έκανα ακριβώς αυτό! Γλίστρησα μέχρι τα γόνατά μου, νιώθοντας τη ζέστη στο μουνί μου.
Άπλωσε την πετσέτα του και τη χαλάρωσε, αφήνοντάς την να πέσει και από τις δύο πλευρές και μου αποκάλυψε το καβλί του. Δεν ήταν μεγάλο, ήταν τεράστιο! Και ήταν απλά ημίσκληρο. Πόσο μεγαλύτερο θα ήταν όταν θα έφτιαχνε πλήρως;!
«Πάρε το πουλί μου στα χέρια σου και χρησιμοποίησε το στόμα» μου είπε και σχεδόν αμέσως, ένιωσα ένα ζεστό υγρό στο μουνί μου. Δεν θα μπορούσε να είναι η κρύα βροχή που με είχε βυθίσει, δεν ήταν η βροχή αλλά εγώ βρέχομαι. Αυτός ο παράξενος άντρας που θα μπορούσε επίσης να είναι ένας διεστραμμένος που είχε εισβάλει στο σπίτι μας με είχε μούσκεμα χωρίς να αγγίξει το δέρμα μου ούτε ένα μικρό κομμάτι.
Τι στο διάολο είχα πάθει;!
Δεν ήξερα τι έφταιγα με μένα, αλλά άπλωσα τα χέρια μου για να αγγίξω τον τεράστιο κόκορα του, καταβροχθίζοντας δυνατά καθώς συνειδητοποίησα ότι ήθελα αυτόν τον κόκορα στο στόμα μου.
Οι θηλές μου είχαν σκληρύνει σε αυτή την περίεργη κατάσταση και έσπρωχναν το ύφασμα του βρεγμένου φορέματός μου. Και τα δύο μου χέρια τυλίγονται γύρω από το καβλί του, καθώς αυτός ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσα να τυλίξω το πουλί του. Και με τα δύο χέρια.
«Γαμώ... Τα χέρια σου αισθάνονται εκπληκτικά καλά». Τον άκουσα να βρίζει και λαμβάνοντας αυτό ως κομπλιμέντο, κούνησα το χέρι μου στο καβλί του και τότε κατάλαβα ότι τον τρύπησαν και αυτός.
"Χρησιμοποιήστε το σάλιο σας, σκύλα. Πάρτε τον κόκορα γυαλιστερό και λιωμένο" μου είπε αυτά τα βρώμικα λόγια αλλά με έκανε πιο μούσκεμα. Ορκίζομαι ότι έγινε!
Πλησίασα το πρόσωπό μου πιο κοντά στον κόκορα του και ανέπνευσα το ανδρικό άρωμα του κόκορα του πριν το φτύσω. Το είχα παρακολουθήσει σε μερικά πορνό βίντεο αλλά δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα το έκανα σύντομα, ειδικά με έναν άγνωστο!
Σίγουρα είχα τρελαθεί! Και έξω από το μυαλό μου επίσης! Αλλά και αυτό... Ένιωθε και καλά.
