Το POV του Sihana
Είχα μια μέρα μέχρι να κλείσω τα είκοσι ένα, τότε θα μπορούσα να φύγω από την τρύπα της κόλασης που ονομαζόμουν αγέλη και να ζήσω ως μοναχικός λύκος. Στα δεκαοκτώ, οι λύκοι θεωρούνται ενήλικες, αλλά οι μοναχικοί λύκοι είναι σπάνιο φαινόμενο, καθώς η ζωή χωρίς τους δεσμούς μιας αγέλης μπορεί να οδηγήσει έναν λύκο στην παράνοια. Οι νόμοι μας απαγορεύουν στους λύκους κάτω των είκοσι ενός ετών να ζουν μοναχικά για να κρατούν υπό έλεγχο τον απατεώνα πληθυσμό.
«Αύριο, Ρένα, εσύ κι εγώ θα φύγουμε από αυτή την κόλαση και θα βρούμε ένα αληθινό σπίτι». Χάιδεψα τη γούνα του αδέσποτου μαύρου λύκου που έγινε φίλος μου πριν από ένα χρόνο.
«Τι κάνεις τεμπέλικα;» Μια κοφτερή φωνή έκοψε τον γαλήνιο αέρα πίσω από το μπουκέτο. «Σε κρατάμε εδώ για να σπαταλάμε τον αέρα μας;» Σηκώθηκα βιαστικά καθώς με πλησίασε η Φελίσιτι. "Εσείς το άρθρο χωρίς εμπορική αξία!" Το πρόσωπό μου κόπηκε στο πλάι και σκόνταψα καθώς η παλάμη της συνδέθηκε με το αριστερό μου μάγουλο σε ένα ηχηρό χαστούκι.
«Είμαι στο διάλειμμά μου». Η αγανάκτηση χτύπησε στον τόνο μου καθώς αγκάλιαζα το μάγουλό μου. «Μου αξίζει ξεκούραση αφού δούλευα ασταμάτητα για δώδεκα ώρες -» Ένα άλλο χαστούκι με έκοψε.
"Αυτή η βρώμικη σκύλα!" Ούρλιαξε, κόκκινη στο πρόσωπο. «Πώς τολμάς να μου απαντήσεις;» Πλησίασε πιο κοντά αλλά σταμάτησε όταν η Ρένα γρύλισε χαμηλά στο λαιμό της.
«Ρένα, κάνε πίσω», προειδοποίησα τον φίλο μου. Είχε υποστεί αρκετά σκληρά βασανιστήρια για χάρη μου, ωστόσο κάθε φορά που την πίεζα να φύγει, επέστρεφε κοντά μου.
Σε αντίθεση με εμένα. Η Ρένα ήταν ένας συνηθισμένος λύκος και όχι μετατοπιστής. Δεν μπορούσα να καταλάβω αν με καταλάβαινε όταν της είπα να αφήσει το πακέτο, να βρει κάπου αλλού ή να κρυφτεί. Πάντα στεκόταν δίπλα μου και πάντα κατέληγε στο να πληγωθεί.
«Εσύ κι αυτό το ανόητο μουτ σου», γκρίνιαξε η Φελίσιτι, κοιτάζοντας τη Ρένα που συνέχιζε να γρυλίζει, ενώ η ένταση του ήχου ανέβαινε όσο περνούσε η ώρα. «Ό,τι να 'ναι», γούρλωσε τα μάτια της, προσποιούμενη ότι οι ήχοι που έβγαιναν από το λαιμό της Ρένας δεν την τρομοκρατούσαν. «Σε αναφέρω στον πατέρα μου». Με αυτό, πέρασε δίπλα μου, με τον ώμο της να με χτυπάει αρκετά δυνατά για να με κάνει να σκοντάψω.
«Ρένα, όχι -» Χωρίς να κοιτάξω πίσω, ήξερα τι θα γινόταν μετά. Η Ρένα επιτέθηκε στη Φελίσιτι, με το νύχι της να βυθίζεται στο χέρι της καθώς το άλλο κορίτσι προσπαθούσε να μετακινηθεί. "Φύγε από πάνω της. Θα μπεις σε μπελάδες!" Τα μάτια μου σάρωναν το μέρος. Δεν μπορούσα να ακούσω τίποτα, αλλά με το άρωμα του αίματος να αναδύεται στον αέρα, οι άνθρωποι θα ήταν σύντομα εδώ.
"Ρένα -" φώναξα με μια φωνή πνιγμένη από συναισθήματα. "Σε παρακαλώ -" Αν μπορούσε να με καταλάβει, δεν έδειξε κανένα σημάδι. Πολέμησε τη Φελίσιτι σαν λυσσασμένο σκυλί. Η κόρη του Άλφα μετατοπίστηκε στον καφέ της λύκο, αλλά της έλειπε η δολοφονική πρόθεση να πολεμήσει τη Ρένα που πάλεψε σαν τρελό ζώο έτοιμο να σκοτώσει.
"Ευδαιμονία!" Μια φωνή βρόντηξε από πίσω μου. Γυρίζοντας, αντιμετώπισα τον Κέιντ καθώς έτρεχε στους λύκους που μάχονταν. Μαζί του ήρθαν άλλοι δύο και χώρισαν τον καβγά σε δευτερόλεπτα.
«Τι έκανες; Η έκφραση στο πρόσωπο του Κέιντ με έκανε να καταβροχθίσω, σκύβοντας προς τα πίσω. Με αγριοκοίταξε με κόκκινα μάτια, κάνοντας ένα βήμα μπροστά ενώ εγώ οπισθοχώρησα ξανά.
«Κέιντ», φώναξε η Φελίσιτι με ένα άθλιο ρουθούνισμα καθώς ένας άντρας έβαζε το παλτό του από πάνω της. «Μου έβαλε αυτόν τον βίαιο λύκο». Έδειξε ένα τρανταχτό δάχτυλο προς την κατεύθυνση μου.
"Δεν έγινε αυτό. Με χτύπησε επίτηδες και η Ρένα υπερασπίστηκε -" πετάχτηκα για να μαλώσω για τον φίλο μου.
"Αρκετά." Έτρεξα στο παγωμένο δηλητήριο σε αυτά τα λόγια. «Γιατί δεν μπορείς να μείνεις μια μέρα χωρίς να προκαλέσεις προβλήματα;» Μου γρύλισε στο πρόσωπό μου "Τι θα κερδίσεις από το να πληγώσεις τη Φελίσιτι;" Έβαλε ένα χέρι γύρω από την αδερφή του, αγκαλιάζοντάς την στο πλάι του.
Θα έλεγα κάτι προς υπεράσπισή μου αλλά κανείς δεν με πίστεψε ποτέ. Τα λόγια μου δεν είχαν καμία σχέση με αυτά της Φελίσιτι. Στην πραγματικότητα, αν ερχόταν να τη δει να με χτυπάει στο έδαφος μόνο με μια γρατσουνιά στο πρόσωπό της, θα έφταιγα εγώ. Η Φελίσιτι ήταν η πολύτιμη κόρη του Άλφα και ένα αγαπημένο μέλος της αγέλης, ενώ εγώ ήμουν η άθλια ωμέγα κόρη της Βήτα, του κακού παιδιού που σκότωσε τη μητέρα της. Αυτές οι θεραπείες δεν ήταν καινούριες για μένα. Πέρασα όλη μου τη ζωή προσπαθώντας να κερδίσω την αγάπη τους, αλλά τώρα τα παράτησα. Τα προσβλητικά τους λόγια δεν με πείραζαν πια. Αφού ασχολήθηκα μαζί τους για είκοσι ένα χρόνια, μια τελευταία μέρα δεν σήμαινε τίποτα για μένα.
"Λυπάμαι." Έσκυψα το κεφάλι μου, αντιστέκοντας τα δάκρυα που απειλούσαν να χυθούν από τα μάτια μου. Το σύνολο του Silver Moon είχε δει αρκετά από τα δάκρυά μου. Δεν τους άξιζε η ικανοποίηση που με είδαν σπασμένη για τελευταία φορά.
«Λυπήσου για τον λύκο που μόλις σκότωσες». Το αίμα μου κρύωσε με αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν με εχθρότητα και σκληρά μάτια. «Κόψε του το κεφάλι». Έδωσε την εντολή στους άνδρες που στέκονταν σε εγρήγορση πίσω του.
"Όχι, όχι Ρένα! Ήταν λάθος μου -" ούρλιαξα, μη μπορώντας να συγκρατήσω τα δάκρυα καθώς άκουσα τις γκρίνιες της Ρένας. Δύο βαριές άντρες τράβηξαν τη φίλη μου ενώ πάλευε. «Ήταν λάθος μου». Προσπάθησα να τρέξω πίσω τους, να βοηθήσω τη Ρένα με τα άχρηστα χέρια μου, αλλά η Κέιντ με σταμάτησε.» Μείνε. Η εντολή ενός Άλφα ήταν αδύνατο να παρακούσει κανέναν λύκο υπό τις διαταγές του. Όταν ο Kade μίλησε με τη φωνή του Alpha, το σώμα μου συμμορφώθηκε, αναγκάζοντάς με να σταματήσω.
"Σε παρακαλώ, είναι η μόνη που έχω. Υπόσχομαι - υπόσχομαι ότι δεν θα ξαναπροκαλέσω κανένα πρόβλημα. Δεν θα προκαλέσουμε ποτέ πρόβλημα αν εσύ -" παρακάλεσα, με τα πόδια μου κλειδωμένα από κάτω μου.
«Σκάσε, μου προκαλείς πονοκέφαλο», είπε απότομα, σπρώχνοντας τα μαλλιά του από το πρόσωπό του ενώ κρατούσε τη Φελίσιτι που προσποιήθηκε ότι ήταν πληγωμένη. Τα τραύματα στα χέρια της έπλεκαν μεταξύ τους χάρη στο αίμα της Άλφα, αλλά ανέπνευσε σκληρά από το στόμα της προσποιούμενη.
«Η τιμωρία σας θα αποφασιστεί αργότερα», είπε. Η Φελίσιτι σήκωσε ένα κλάσμα το κεφάλι της για να με χαμογελάσει πριν επιστρέψει στη χαλαρή της θέση στην αγκαλιά του αδερφού της. "Σου έδωσα πολλές ευκαιρίες να απαλλαγείς από αυτό το σκυλί, αλλά το κράτησες. Το αίμα της είναι στα χέρια σου." Κοίταξα κάτω τα χέρια μου που έτρεμαν καθώς έφευγε, αφήνοντάς με εκείνα τα λόγια που βάραιναν βαριά και συνέτριψαν την ψυχή μου.
Το μακρινό ουρλιαχτό του φίλου μου αντήχησε στα αυτιά μου και ξεπάγωσε τα πόδια μου. Έτρεμα από το κεφάλι μέχρι τα νύχια καθώς έτρεχα, ακολουθώντας το πικάντικο άρωμα του αίματος που ανήκε στον μοναδικό μου σύντροφο. Δυστυχώς. Χτύπησα στον ανώτερό μου καθώς κοίταξα έναν κοίταγμα.
«Εδώ είσαι». Μου έπιασε το χέρι. "Το διάλειμμα των τριάντα λεπτών τελείωσε πριν από δέκα λεπτά. Τι κάνεις ακόμα εδώ έξω;" Καθώς μιλούσε, με τράβηξε μαζί της. "Δεν πειράζει αυτό. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν ή έχετε ξεχάσει ότι θα δεχόμαστε επισκέπτες από απόψε;" Μου έπιασε το χέρι και με έστρεψε πίσω στο πακετάρι.
"Κυρία -" Προσπάθησα να την αποτινάξω, αλλά η λαβή της στο χέρι μου ήταν σαν σίδερο. Έχασε την ψυχραιμία της όταν προσπάθησα να την ταρακουνήσω να χάσει τη δεύτερη φορά.
«Δεν υπάρχει χρόνος για το δράμα σου!» Τράβηξε απότομα, με κάθε είδους ωραίες να εξατμίζονται από τον τόνο της. "Έχουμε πάρα πολλά να κάνουμε για να προετοιμαστούμε για την αυριανή παράδοση. Αν δεν συμπεριφερθείτε, θα πρέπει να καλέσω την Beta", με απείλησε κουνώντας το δάχτυλο στο πρόσωπό μου.
«Μα φίλε μου…» Κοίταξα προς την κατεύθυνση που άκουσα τα ουρλιαχτά της Ρένα.
Περίμενα η Beta Maria να καταλάβει πώς ένιωθα σε αυτήν την κατάσταση, καθώς ήταν η μόνη σε αυτό το πακέτο που έδειχνε λίγη στοργή για μένα. Μπορεί να είναι αυστηρή και επικεντρωμένη στη δουλειά συνέχεια, αλλά μου έδειχνε κατά καιρούς ενσυναίσθηση. Ήλπιζα ότι αυτή θα ήταν μια από αυτές τις φορές.
"Αυτός ο λύκος είναι νεκρός!" Τράβηξε απότομα, βάζοντας τα χέρια της στους γοφούς της. «Θέλεις να το ακολουθήσεις;» Απαίτησε, με τα μάτια της να αστράφτουν από ανυπομονησία. "Αν θέλεις να κρατήσεις το κεφάλι σου, πρέπει να επιστρέψεις στη δουλειά. Ο Kade πρόκειται να γίνει ο Άλφα μας. Αύριο θα ξεκινήσει μια νέα αυγή για το Silver Moon pack. Πρέπει όλοι να κάνουμε τη δουλειά μας εκτός από το να θέλεις να προσβάλεις τον κατεστημένο Alpha και τη Luna του", με προειδοποίησε.
Έγνεψα καταφατικά αλλά δεν κατάλαβα. Όχι πλήρως. Γιατί δεν μπορούσα να θρηνήσω τον φίλο μου που μόλις έχασα επειδή έπρεπε να σχεδιάσω ένα πάρτι για κάποιον που μισούσα!;
«Αν εγκαταλείψεις τα καθήκοντά σου, θα υποφέρεις περισσότερο και είμαι σίγουρος ότι αυτό δεν θα άρεσε στον λύκο». Η Μαρία με χάιδεψε τον ώμο. "Κράτα την στην καρδιά σου και θρήνησε την αργότερα. Αυτή τη στιγμή, πρέπει να παρακολουθείς τα καθήκοντά σου."
Της ήταν εύκολο να με συμβουλέψει σε μια κατάσταση που δεν είχε εμπειρία. Πόσο εύκολο ήταν για εκείνη να μου πει να αναβάλω το πένθος μου και να συνεχίσω τα καθήκοντά μου ως σκλάβος για μια αγέλη που ποτέ δεν εκτίμησε τη σκληρή δουλειά μου. Όλη μου τη ζωή, έσκυψα προς τα πίσω για αυτό το μπουλούκι, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα έβλεπαν τις θυσίες μου και θα με εκτιμούσαν. Παράτησα τα πάντα - το πρόσωπο και την αξιοπρέπειά μου - για να ευχαριστήσω αυτούς τους ανθρώπους, αλλά το μόνο που έκαναν ήταν να πάρουν περισσότερα από όσα μπορούσα να δώσω, να με ξεγύμνωσαν και να με τιμωρήσουν για εγκλήματα που δεν διέπραξα. Η Ρένα μου πέθανε για το τίποτα.
Πόνεσε η καρδιά μου. Ο πόνος με συνέτριψε από μέσα, ενώ πήγα στο πλυσταριό για να συνεχίσω τη δουλειά μου ως σκλάβος αυτής της αγέλης. Παρά το γεγονός ότι ο πατέρας μου ήταν ο Beta αυτού του πακέτου, δεν μου επέτρεψαν ποτέ καμία πολυτέλεια. Έζησα από χέρι σε στόμα για όσο θυμόμουν, ζώντας ως ορφανός σκλάβος παρά την υψηλή θέση του ζωντανού πατέρα μου.
Για τις επόμενες επτά ώρες, έπρεπε να σιδερώνω τα σεντόνια και να τα πηγαίνω στα δωμάτια των επισκεπτών. Τα δάκρυά μου πέφτουν πάνω από ένα σεντόνι καθώς ξαπλώνω το κρεβάτι σε περισσότερα από είκοσι δωμάτια προετοιμαζόμενος για την άφιξη των καλεσμένων που προσκαλούσαν να γιορτάσουν τη διαδοχή του Kade ως Alpha.
Όσο περισσότερο δούλευα, τόσο περισσότερα δάκρυα έπεφταν από τα μάτια μου. Τα μέλη μου ήταν κουρασμένα αλλά η λύπη και η στεναχώρια μου τροφοδότησαν τη δουλειά μου. Το βάρος στο στήθος με έπνιγε και ένιωσα την ανάγκη να τρέξω, να τα αφήσω όλα πίσω και να μην κοιτάξω ποτέ πίσω. Ωστόσο, ο φόβος να γίνω απατεώνας με έκανε να συνεχίσω να εργάζομαι. Μέχρι να γίνω αρκετά μεγάλος για να επιβιώσω ως μοναχικός λύκος, διέτρεχα υψηλό κίνδυνο να γίνω άγριος αν έφευγα από την αγέλη μου.
Άλλαξα τα τελευταία σεντόνια μετά τα μεσάνυχτα και κατέβηκα στο δωμάτιό μου με τα πόδια που ταλαντεύονταν. Στις τέσσερις τα ξημερώματα, λιγότερο από τέσσερις ώρες από τώρα, η Μαρία περίμενε ότι ήμουν στην κουζίνα για να συμμετάσχω στις προετοιμασίες για το πρωινό του πακέτου.
Μόλις μπήκα στο σκοτεινό και σωρό μου δωμάτιο, συνάντησα την Κέιντ μισογκρεμισμένη στο κρεβάτι μου με μια τσιμπημένη έκφραση.
