Ella Hamilton stała przed drzwiami rezydencji Alexa Dawsona. Przecierała okulary w czarnych oprawkach, a drugą ręką mocno ściskała telefon.
[Chcesz zobaczyć prawdziwą twarz swojego narzeczonego? Jeśli tak, przyjdź do jego rezydencji.]
Anonimowa wiadomość tekstowa leżała cicho na jej telefonie, niczym kwitnący irys – chociaż wiedziała, że jest trujący, i tak ją wabił.
W końcu zebrała się na odwagę i otworzyła drzwi
Pierwszą rzeczą, jaką zobaczyła, była para wysokich obcasów pozostawiona nieuczesana przed drzwiami. Dalej zobaczyła koronkową sukienkę leżącą na schodach prowadzących do sypialni.
Gdy Ella patrzyła na bałagan na podłodze, w jej umyśle pojawił się przerażający obraz.
Wchodziła po schodach jeden stopień na raz. Kiedy zobaczyła jasnoniebieską koszulę leżącą przed sypialnią, poczuła ostry ból w klatce piersiowej.
Sekundę temu wciąż trzymała się promyka nadziei; po zobaczeniu tego, wszystko rozsypało się w pył.
Ta koszula była prezentem urodzinowym, który dostała od Alexa kilka dni temu. Widziała nawet, jak ją nosił tego ranka. Tego ranka zobaczyła ciepły uśmiech na jego przystojnej twarzy, gdy otrzymała od niego bukiet 99 róż.
Ona nawet zaczęła mu dokuczać: „Wiem, że podoba ci się ta koszula, ale nie możesz jej nosić codziennie!”
Alex spojrzał na nią czułymi oczami. Uśmiech na jego twarzy był ciepły jak słońce wiosną, a jego głos kojący jak płynąca rzeka.
„To prezent od mojej ukochanej. Czuję, jakby zawsze była przy mnie, kiedy ją noszę”.
W tym momencie poczuła się najszczęśliwszą kobietą na świecie.
Prawda jest taka, że jej małżeństwo z Alexem było małżeństwem z rozsądku. Zostało zaaranżowane przez ich rodziny w celu wyłącznie biznesowym. Mimo to uważała, że dopóki on ją kocha, to zobowiązanie na całe życie będzie tego warte.
Jednak w tym momencie...
Idealny obraz w jej umyśle legł w gruzach.
Pragnęła wbiec do pokoju, ale jakby zaczarowana, jej ciało zamarło i nie mogła poruszyć ani jednym mięśniem.
Drzwi sypialni były lekko uchylone. Ella słyszała jęk kobiety i ciężki oddech mężczyzny.
Głos mężczyzny był chrapliwy i pełen pożądania.
To był głos Alexa.
Serce Elli bolało. Czuła jakby jej klatka piersiowa była rozrywana!
Kiedy Ella usłyszała zalotny głos kobiety, załamała się całkowicie.
„Alex... nie powinniśmy... to nie jest w porządku... to nie jest sprawiedliwe... to nie jest sprawiedliwe wobec mojej siostry...”
„Ona jest po prostu nudnym starym białym łabędziem, jak może konkurować z małym diabłem takim jak ty! Gdyby nie to, że jest najstarszą córką rodziny Hamilton, nigdy bym się z nią nie zaręczył! Chodź, kochanie. Kontynuujmy...”
Kobieta w pokoju...
To była młodsza siostra Elli, Sophia Hamilton!
Ella nie mogła już dłużej zachować spokoju. Wpadła do kuchni, chwyciła ostry nóż i pognała w stronę sypialni!
Jednak tuż przed tym, jak wpadła przez drzwi, ostatni przejaw zdrowego rozsądku zatrzymał ją w miejscu.
Nie mogła tego zrobić!
Była Ellą Hamilton i nie mogła pozwolić, aby inni deptali jej dumę i godność.
Nie odważyła się wejść do sypialni, żeby zobaczyć Sophię
ostentacyjny uśmiech i zimny, pogardliwy uśmieszek Alexa.
W chwili, gdy weszła do sypialni, jej małżeństwo było skończone.
Nieustannie potrząsała głową, oddalając się krok za krokiem od drzwi.
Na koniec rzuciła nóż przed drzwi sypialni i wybiegła z rezydencji.
Pobiegła, zaciskając pięści tak mocno, że żyły jej pękły, a paznokcie wbiły się głęboko w dłoń. Krew plamiła jej dłonie.
Jej piękne oczy były ukryte za ścianą łez. Mimo to była zbyt uparta, by pozwolić choćby jednej kropli łzy spłynąć po jej policzku. Nie może być słaba.
Z wielkim wysiłkiem Ella podniosła głowę i powiedziała sobie: „Jestem najsilniejszą kobietą na ziemi! Nie uronię ani jednej łzy za tych, którzy mnie zdradzili!”
