Neah
„ Gdzie ona, kurwa, jest?” – słyszę krzyk Bety. Już wiedziałem, że Beta Kyle mówił o mnie, jedynym służącym w domu. Jęczę i podnoszę się, chwytam kosz na środki czyszczące i zabieram go ze sobą.
W chwili, gdy Beta Kyle mnie widzi, podchodzi do mnie i jego ręka tnie mój policzek. Nie wydaję żadnego dźwięku. Lata doświadczeń nauczyły mnie, abym zawsze trzymała język za zębami i mówiła tylko wtedy, gdy ktoś mówi, nawet jeśli to, co mi robią, boli.
„Alpha Trey i ja spodziewamy się gości, a ty nadal nie posprzątałeś biura tak, jak cię proszono”. Beta Kyle pluje na mnie
Kiwam głową, a moja ręka zaciska się na koszu do sprzątania. Gdybym tylko znalazła odwagę, żeby zamachnąć się nim w jego głowę, to by mi się poprawiło. Oparłam się, był silniejszy ode mnie, a ja nie potrzebowałam kolejnego tygodnia bez jedzenia. Mój żołądek już wystarczająco bolał.
„ Próbujemy zrobić dobre wrażenie na Alphie Dane. Czy nie rozumiesz, jak ważne jest dla nas, aby dołączyć do jego stada?!”
Nie odpowiadam, wiem, że to podstęp, żeby zmusić mnie do powiedzenia czegoś, co da mu powód do ukarania mnie. Trzymam wzrok nisko, żeby nie musieć patrzeć mu w twarz.
Alpha Dane, słyszałem o nim tylko plotki. Słowa wymieniane między innymi członkami stada, gdy byłem w pokoju. Z tego, co zrozumiałem, był bezwzględnym człowiekiem, wilkiem, którego inni się bali. Nie obijał się i miał największą watahę.
„On jest Alfą Black Shadow, największej sfory na świecie, potrzebujemy go!” Beta Kyle kontynuuje. Jednak nie mówi mi dlaczego.
Nigdy nie zostaliśmy zaatakowani i nigdy nikogo nie zaatakowaliśmy, więc po co nam było kolejne stado, które miałoby nam pomóc?
Kładzie ręce na moich ramionach, wbijając paznokcie w moją cienką skórę i odwraca mnie, kopiąc w tyłek, popychając w stronę biura. „Bezużyteczny, pieprzony Wilku”. Mruczy, odchodząc.
Cicho zamykając drzwi, opieram się o nie, obserwując już czyste biuro. Nie było nic nie na swoim miejscu, wyglądało idealnie na spotkanie z tym tak zwanym potężnym Alfą.
Zamykając oczy, zsuwam się na podłogę. Nienawidziłem tego domu. Myślałem, że kiedy skończę osiemnaście lat, w końcu będę mógł uciec, ale cztery lata później, oto jestem, niewolnikiem we własnym domu. Wykonując wszystkie brudne zadania dla mojego brata, Alfy Treya i stada. Podczas gdy mój były partner, Beta Kyle, tańczy walca, przypominając mi, jak bezwartościowy jestem.
Ktoś odchrząknął i zamarłam, myślałam, że jestem sama. Pochylając się do przodu, zobaczyłam przystojnego mężczyznę siedzącego na krześle, tuż za rogiem. Stopa oparta na kolanie, podczas gdy on popija szklankę alkoholu. Jego krótkie włosy są ciemne, a oczy mają głęboki karmazynowy kolor, który nie wygląda dobrze.
Nagle zwracają się w moją stronę, a ja rzucam się na drzwi, a moje serce zaczyna walić.
„Czy tak witasz wszystkich Alfy?” Jego głęboki głos dudni w pokoju, w jego tonie można było wyczuć nutę rozbawienia.
„Przepraszam”. Szepczę, podnosząc się. „Ja... myślałam, że jestem sama”. Nie miałam pojęcia, kim on jest, ale czułam moc emanującą od niego, nawet bez mojego Wilka. On też się nie przedstawia, dlaczego miałby to robić?
„Chodź do przodu”. Rozkazuje, a ja już czuję, jak w gardle formuje mi się gula. Alpha Trey zamierzał mnie zabić.
Schodzę zza rogu, robiąc to, co mi każą, pozwalając mu mnie dokładnie zobaczyć. Zamykam oczy, spodziewając się najgorszego.
„ Śmiesznie pachniesz. A jednak jesteś Wilkiem, prawda?”
Kiwam głową, choć nie wiem, jak zareaguje. Większość się śmiała, gdy się o mnie dowiedzieli.
„Wolałbym, żebyś ze mną porozmawiał”. Warczy. „Nie mam nastroju na gierki”.
„Tak” – szepczę. Nie mogłam przestać myśleć o wszystkich karach, które będę musiała znieść. Może chłosta? Głodówka przez kolejny tydzień?
„ Dlaczego dziwnie pachniesz? I jak to możliwe, że nie wiedziałeś, że byłem w pokoju? Powinieneś był mnie wyczuć.”
„Ja...” Nienawidziłem tego pytania.
„Wypluj to, nie mam całego dnia!” Bierze łyk ze swojego drinka.
Wiedziałam, dlaczego nie mogłam go wyczuć. Wiedziałam, dlaczego nie byłam świadoma jego obecności, ale mówienie ludziom dlaczego nie było czymś, co kiedykolwiek chciałam lub lubiłam robić. Nigdy nie pozwolili mi opowiedzieć mojej wersji historii. Wszystko, co robią, to się śmieją i drwią ze mnie.
„Powinieneś otwierać oczy, kiedy z kimś rozmawiasz. To niegrzeczne nie patrzeć na nich. Czy twój Alfa niczego cię nie nauczył?” Jego głęboki głos wysyła dreszcz przez moje ciało.
Powoli otwieram oczy i opuszczam je, nie było mowy, żebym nawiązał kontakt wzrokowy. „Moje zdolności Wilka były ograniczone” – mruczę. Dwa razy, chciałam dodać. Dwa razy moje zdolności były ograniczone. Ale on prawdopodobnie nie był zainteresowany tą częścią.
Pochyla się do przodu, ostrożnie stawiając szklankę na małym stoliku obok krzesła. Czułam, jak na mnie patrzy. „Dlaczego ktoś miałby to zrobić?”
Jeśli to jest Alfa, z którym mój brat ma się spotkać, wiedziałam, że mogę wszystko zepsuć, mówiąc za dużo. „To była kara”. Szepczę . Nie było to dalekie od całej prawdy, ale była to najprostsza odpowiedź, jaką mogłam dać.
Coś mu drgnęło w policzku. Czy był zły, słysząc o takiej karze? Albo może, tak jak inni, był tym rozbawiony. Nie mogłem powiedzieć.
Drzwi się otwierają, a mój brat wrzeszczy na mnie: „Neah, co ty, kurwa, robisz w moim biurze?” Odwraca się do mężczyzny o szkarłatnych oczach. „Przepraszam, że moja siostra cię nęka, Alpha Dane”.
Cholera, to był on.
Mój brat się odwraca, wyciągając rękę, żeby mnie uderzyć. Zamykam oczy, przygotowując się, gotowa poczuć pieczenie.
„ Nie robiłbym tego, gdybym był tobą”. Głos Alfy Dane'a dudni w pokoju.
Zerkając przez szpary, widzę, że Alpha Dane wstał, a jego ręka owinęła się wokół nadgarstka mojego brata.
Był wyższy od mojego brata, a także bardziej umięśniony. „Neah”, moje imię spływa mu z języka, „uprzejmie prowadził mnie do twojego biura, Alpha Trey, ponieważ nie spotkałeś się ze mną przed swoim domem, jak prosiłem. Miałem szczęście, że ktoś był obecny, przynajmniej ktoś rozumie wagę tej umowy”.
Co? Nie miałem pojęcia, o czym mówił. I nie miał powodu, żeby kłamać dla mnie.
Mój brat spojrzał na mnie z wściekłością, mocno zaciskając szczękę. Miałem zamiar zapłacić za to później. Musiałbym spróbować ukraść trochę jedzenia.
„Idź i sprowadź Betę Kyle'a”. Alpha Trey wrze. „Powiedz mu, że nasz gość jest tutaj”.
Kiwam głową i wychodzę z pokoju. Ostatnią rzeczą, jakiej chciałam, było znalezienie się między kłócącymi się mężczyznami.
„Beta Kyle” szepczę, wchodząc do jadalni. Natychmiast spojrzał na mnie swoimi ciemnymi oczami. Mówiłam, nie będąc pytana. „Alfa Trey jest w biurze z Alfą Dane. Zostałem wysłany, żeby cię poinformować”.
Rzuca gazetę na stół i patrzy na mnie gniewnie, przechodząc obok. „Masz szczęście, że Alfa cię po mnie wysłał, w przeciwnym razie nie widziałbyś światła słonecznego przez kilka dni”.
Zatrzymując się za mną, szarpie moją głowę do tyłu, wplatając palce we włosy, pochylając się do mnie, czuję jego gorący oddech na skórze. Nie mówi, to był po prostu jego sposób na udowodnienie, że może robić, co chce, kiedy chce.
Staram się być zajęty, żebym mógł trzymać się jak najdalej od biura. Mój spokój nie trwa długo, kiedy słyszę, jak mój brat mnie woła.
Cicho idę w kierunku biura, otwieram drzwi i z uśmiechem na twarzy je otwieram.
„Neah, idź po szampana i kieliszki, świętujemy”.
Pochylam głowę i spieszę do barku z napojami. Szybko znajduję to, o co prosił mój brat. Kiedy wracam do biura, czuję, że Alpha Dane obserwuje każdy mój ruch, nawet włosy na karku stają mi dęba. Nikt nigdy nie obserwuje mnie tak uważnie.
Podchodząc do małego stolika przy krześle Alpha Dane'a, zaczynam napełniać kieliszki. Bierze ode mnie butelkę szampana, mówiąc, że jest więcej niż zdolny do napełnienia własnego kieliszka.
Czuję, jak moje policzki płoną, nie ze wstydu, ale dlatego, że wiedziałem, że zostanę za to ukarany. Powinienem był być szybszy. Powinienem był napełnić szklanki przed wejściem do biura. Powinienem był... Mój mózg zamarza, gdy widzę, jak mój brat na mnie patrzy.
„Neah jest twoją siostrą, prawda?” Alpha Dane pyta mojego brata.
„ Ona jest.” Alpha Trey mruczy z obrzydzeniem. Odwraca ode mnie wzrok, by skupić się na mężczyźnie zadającym pytania.
„Dlaczego traktujesz ją jak gówno?” Od razu na temat, mojemu bratu by się to nie spodobało. Lubił dzielić się informacjami tylko na swoich warunkach.
Nikt nie rozmawiał z moim bratem o tym, jak mnie traktował, ponieważ wszyscy czerpali wielką radość z bicia mnie. Nie wiedziałem, co robić. Nie mogłem się ruszyć, ale wiedziałem, że muszę się stamtąd wydostać. Jeśli ta umowa pójdzie na marne przeze mnie, to będzie to również moja wina.
„Neah była odpowiedzialna za śmierć naszych rodziców”. Alpha Trey pluje
Zamknęłam oczy, powstrzymując łzy, które groziły, że się uwolnią.
„Jak odpowiedzialny?” Głos Alfy Dane'a dudni we mnie. Zdecydowanie był zły.
„Podała im tojad.”
