Rozdział 130 Bądź optymistą

„Jesteś ślepy czy nie widzisz, że nigdy nie będę szczęśliwa w małżeństwie z Alexem? Czyż nie na tym ma polegać małżeństwo, na szczęściu i przyjaźni? Cóż, nowy błysk, nie dostanę tych rzeczy od Alexa, bo on mnie nie kocha”.

Łzy napłynęły Grace do oczu, gdy próbowała przemówić do rozsądku Alanie: „Ale ty go kochasz Alano i zawsze go pragnęłaś”

„Poprawka, mamo, ty i tata chcecie go, ponieważ oboje uważacie, że byłby lepszym dyrektorem generalnym niż ja mogłabym być. Nienawidzisz faktu , że nigdy nie urodziłaś syna, którego oboje tak bardzo pragniecie, więc próbujesz go mieć, wydając mnie za niego za mąż. Dlaczego posłałaś mnie do szkoły biznesu? Dlaczego po prostu nie posłałaś mnie do szkoły kulinarnej, gdzie zostałabym najlepszą kucharką i gotowałabym dla mojego męża na zawsze? Nigdy nie kochałam Alexa, ciebie i ciotki” — wskazała na Sandrę — „Sprawiłaś, że uwierzyłam, że kocham. Oboje przygotowaliście mnie tak, że nie mogłam widzieć nikogo innego, kto nie jest nim. Przykro mi, że ci to mówię, ale ten czar został złamany i teraz widzę to wyraźnie!”