Κεφάλαιο 4
Το POV της Τζούντι
«Κύριε Λάντρυ», είπε η ρεσεψιονίστ, σηκώθηκε γρήγορα στα πόδια της. Ξαφνικά φάνηκε ατημέλητη και ήθελα να χαμογελάσω με ικανοποίηση, αλλά το κράτησα.
«Σου έκανα μια ερώτηση, Λόρα», είπε, στενεύοντας τα μάτια του πάνω της. "Τι σου δίνει το δικαίωμα να στείλεις επισκέπτες; Ξέρεις το πρωτόκολλο. Πρέπει να τηλεφωνήσεις στο γραφείο μου και εγώ αποφασίζω αν θα τους δω ή όχι. Όχι εσύ."
Κατάπιε και έριξε μια ματιά στο έδαφος σαν να τον έβλαψε σωματικά.
"Ελα μαζί μου."
Μου πήρε ένα δευτερόλεπτο για να συνειδητοποιήσω ότι μου μιλούσε, αλλά όταν είδα τον υπάλληλο της ρεσεψιονίστ να με αγριοκοιτάζει και τον Γκάβιν να υποχωρεί, παραλίγο να σκοντάψω στα πόδια μου για να τον προλάβω. Περπάτησε μέσα από μια πολυτελή αίθουσα αναμονής μέχρι που φτάσαμε σε ένα γυάλινο ασανσέρ.
Ήταν πολύ υψηλής τεχνολογίας με μια οθόνη αφής συνδεδεμένη σε αυτό. Ανέβασε ένα πληκτρολόγιο και πληκτρολόγησε με κάποια σειρά πριν πατήσει τον αριθμό του ορόφου.
Στάθηκε τόσο κοντά μου που το ασανσέρ ένιωθε σχεδόν στενό, παρόλο που ήταν μεγάλος χώρος. Μπορούσα να μυρίσω το απίστευτο άρωμα μέντας του, ανακατεμένο με το aftershave του και η καρδιά μου χτύπαγε.
Ωστόσο, δεν μπήκε στον κόπο να με κοιτάξει και άρχισα να αμφιβάλλω ότι αυτό το σχέδιο θα λειτουργούσε. Ίσως δεν του άρεσε όσο νόμιζα ότι του άρεσε. Ένιωσα άβολα γνωρίζοντας ότι κάτω από αυτό το παλτό δεν υπήρχε παρά εσώρουχα.
Το ασανσέρ σταμάτησε και οι πόρτες άνοιξαν. Ήταν ένας εξαιρετικά μεγάλος χώρος με μαρμάρινο δάπεδο και τοίχους από γρανίτη.
«Πού ακριβώς είναι το γραφείο σου;» Ρώτησα, κοιτάζοντας την πανέμορφη περιοχή.
Μου έριξε μια ματιά. το πρόσωπό του κρατήθηκε αδιάφορο.
«Αυτό είναι το γραφείο μου».
Τα μάτια μου μεγάλωσαν με τα λόγια του. Συνέχισε να περπατά μέχρι που γύρισε τη γωνία και σίγουρα υπήρχε το γραφείο του ακριβώς μπροστά από μεγάλα παράθυρα που έβλεπαν την ανθρώπινη πόλη. Ήταν υπέροχο και το στομάχι μου στράβωσε από τα νεύρα.
Δεν έκανε τον κόπο να καθίσει στην καρέκλα του γραφείου του, Αντίθετα, γύρισε προς το μέρος μου, ακουμπώντας στο γραφείο του και διπλώνοντας τα χέρια του στο στήθος του. Κατάπια το κομμάτι στο λαιμό μου καθώς τον πήρα μέσα. Φορούσε ένα λευκό πουκάμισο με μανίκια σηκωμένα μέχρι τη μέση, αναδεικνύοντας τους απίστευτους μύες του και το σκούρο παντελόνι του αγκάλιαζε τέλεια τη μέση του, αναδεικνύοντας την απίστευτη φόρμα του.
Ο λύκος μου γουργούρισε από ικανοποίηση και βρέθηκα να τον κοιτάζω για πολύ περισσότερο από όσο σκόπευα.
Καθάρισε το λαιμό του, κάνοντας με να πηδήξω σχεδόν από το δέρμα μου καθώς το βλέμμα μου έπεσε προς τα πάνω και συνάντησε το δικό του. Μου χασκογελούσε σαν να έλεγε «Σε έπιασα».
Τα μάγουλά μου κάηκαν από την αμηχανία που ένιωσα.
«Λοιπόν, γιατί ήρθες εδώ;» ρώτησε σπάζοντας την ένταση μεταξύ μας.
Ω. Δικαίωμα. Ο λόγος που είμαι εδώ.
«Έχω ένα πρόβλημα και χρειάζομαι τη βοήθειά σας», είπα βιαστικά.
Ανασήκωσε το δεξί του φρύδι.
"Τι είδους πρόβλημα;"
Καθάρισα το λαιμό μου πριν συνεχίσω,
«Ο πατέρας μου συνελήφθη το άλλο βράδυ», ξεστόμισα.» Η επιχείρησή του χρεοκόπησε και χρωστάει πολλά χρήματα. Περίπου 5 εκατομμύρια δολάρια».
Έμεινε σιωπηλός καθώς με κοιτούσε επίμονα. Κατάλαβα ότι με περίμενε να συνεχίσω. Μάλλον ήθελα να μάθω πώς χρειαζόμουν τη βοήθειά του.
«Ήλπιζα ότι θα μπορούσατε να τον βοηθήσετε και ίσως να πληρώσετε το χρέος για τον πατέρα μου για να μπορέσει να βγει από τη φυλακή;» ρώτησα δαγκώνοντας τα χείλη μου.
Έμεινε ήσυχος για άλλη μια στιγμή, διεκπεραιώνοντας το αίτημά μου πριν περάσει τα χέρια του πάνω από το πρόσωπό του.
«Και τι θα έπαιρνα σε αντάλλαγμα για να βοηθήσω την οικογένειά σου;» ρώτησε.
Κατάπια το εξόγκωμα στο λαιμό μου.
Αυτοπεποίθηση: Χρειαζόμουν αυτοπεποίθηση.
Σήκωσα το κεφάλι μου ψηλά και τον κοίταξα στα μάτια. Ήταν γνωστό ως πρόκληση να κοιτάξεις έναν Άλφα κατευθείαν στα μάτια, ακόμα χειρότερα να κοιτάξεις έναν Λυκάνο κατευθείαν στα μάτια. Αλλά ο Γκάβιν δεν ήταν τόσο θυμωμένος όσο πίστευα ότι θα ήταν, αντίθετα, φαινόταν περίεργος.
«Λοιπόν», άρχισα, χαμήλωσα τη φωνή μου καθώς πλησίασα πιο κοντά του. «Στο πάρτι την άλλη μέρα, προφανώς είχαμε σχέση...» Ένιωσα τα μάγουλά μου να ζεσταίνονται καθώς έλεγα αυτά τα λόγια. «Και σκέφτηκα ότι ίσως...»
Πήρα μια βαθιά ανάσα και έλυσα το παλτό μου, αποκαλύπτοντας ένα μέρος από τα εσώρουχά μου, αλλά όχι όλο. Όχι ακόμη τουλάχιστον. Τα μάτια του σκοτείνιασαν καθώς κοίταζε το σώμα μου και κόντεψα να έλιωσα κάτω από τον έλεγχο του.
Ξαφνικά ένιωσα ένα κύμα αυτοπεποίθησης και άπλωσα το χέρι μου για να αγγίξω το χέρι του.
«Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να σου κάνω κάποιες χάρες σε αντάλλαγμα», είπα με βουρκή φωνή. "Είμαι φοιτήτρια και πολύ καθαρή. Δεν έχω κάνει σεξ στο παρελθόν, αλλά είμαι αντισυλληπτικός, οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς για τίποτα."
Η ανάσα του έγινε βαριά καθώς ίσιωσε τη στάση του, κλείνοντας το μικρό κενό μεταξύ μας. Η εγγύτητα του ήταν μεθυστική και η καρδιά μου άρχισε να τρέχει στο στήθος μου. Το άρωμά του με τύλιξε, και δεν μπορούσα να θυμηθώ την τελευταία φορά που ένιωσα τόσο παραλήρημα.
Έφτασε το χέρι του ψηλά και ένιωσα τα δάχτυλά του να γλιστρούν στο μάγουλό μου, στέλνοντας ένα κύμα ζεστασιάς σε όλο μου το σώμα. Ήμασταν τόσο κοντά που νόμιζα ότι θα λιποθυμήσω από τη ζέστη που με έτρωγε.
Τα μάτια του ήταν σκοτεινά σαν τη νύχτα στη σουίτα VIP,
Κατάπιε δυνατά και είδα το μήλο του Αδάμ του να κινείται ελαφρά. Έκλεισα τα μάτια μου, προετοιμαζόμενος να με φιλήσει. Ένιωθα την ανάσα του στα χείλη μου και μόλις έγειρα κοντά του, ετοιμαζόμενη για την αγκαλιά του, δεν ήρθε ποτέ.
Αντίθετα, τον ένιωσα να προσαρμόζει το παλτό μου, να καλύπτει το σώμα μου.
Τα μάτια μου άνοιξαν και κοίταξα την αυστηρή του έκφραση.
«Πιστεύεις αλήθεια ότι πρέπει να πληρώσω μια γυναίκα για σεξ;» ρώτησε σπάζοντας τη σιωπή. «Το είπες μόνος σου ότι έχω πολλές επιλογές».
Τα μάγουλά μου κοκκίνισαν αμέσως.
"Μόλις σκέφτηκα..."
«Νόμιζες ότι μπορούσες να χρησιμοποιήσεις το σώμα σου για να πληρώσεις τη βοήθειά μου», είπε διακόπτοντάς με. «Είστε ακόμα νέα, δεσποινίς Μόνταγιου. Θα μετανιώσετε που θα κάνετε τέτοιες συντομεύσεις στο μέλλον».
Πώς ήξερε το όνομά μου; Δεν του το είχα πει. Με είχε κοιτάξει; Η καρδιά μου χτύπαγε στη σκέψη, αλλά τα λόγια του με συνέτριψαν αργά.
Δεν με ήθελε,
Χαμήλωσα το βλέμμα μου, μισώντας πόσο ζεσταινόταν το πρόσωπό μου. Ήξερα ότι μπορούσε να δει πόσο ντροπιασμένος ήμουν.
Όταν μίλησε στη συνέχεια, μαλάκωσε τη φωνή του και μίλησε με συμπόνια.
«Κοίτα, έχω μια κόρη», μου είπε. "Δεν θα της μάθαινα ποτέ να χρησιμοποιεί το σώμα της ως συναλλαγή. Θέλω περισσότερα για εκείνη και το μέλλον της και περιμένω καλύτερα από αυτήν."
Έφτασε στο χέρι του και χάιδεψε τον αυχένα μου με τα δάχτυλά του. η ανάσα μου κόπηκε καθώς τον κοίταξα στα μάτια.
«Περίμενα καλύτερα από σένα», πρόσθεσε. η καρδιά μου έπεσε στο στομάχι μου και η απογοήτευση με κατέτρωγε.
Είχε δίκιο. Ήμουν καλύτερος από αυτό.
Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και άνοιξα το στόμα μου να μιλήσω, αλλά άκουσα βήματα πίσω μου. Γύρισα για να δω μερικούς φρουρούς ασφαλείας να στέκονται εκεί κοντά και μαστίγωσα για να κοιτάξω τον Γκάβιν με μάτια ορθάνοιχτα.
«Φοβάμαι ότι ο χρόνος μου έχει τελειώσει και η υπομονή μου έχει εξαντληθεί», είπε ο Γκάβιν, κοιτάζοντάς με εν συντομία πριν ρίξει μια ματιά στους φρουρούς ασφαλείας. «Συνοδέψτε τη μις Μόντεγκ έξω από το κτίριο, παρακαλώ»
«Ναι κύριε», είπαν και οι δύο,
Στάθηκαν σε κάθε πλευρά μου και κοίταξα τον Γκάβιν σοκαρισμένος. Δεν τσακώθηκα ούτε μάλωσα με τους σεκιουριτάδες καθώς μου είπαν να έρθω μαζί τους.
«Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας», κατάφερα να πω πριν γυρίσω και φύγω από το γραφείο. Ήθελα να κλάψω από τη ντροπή, αλλά ήξερα το πιο σημαντικό ότι χρειαζόμουν μια νέα δουλειά.
«Είμαι τόσο ενθουσιασμένος που θα συνεργαστούμε», είπε η Ναν με ένα πλατύ χαμόγελο. «Και φαίνεσαι υπέροχη με αυτή τη στολή».
Κοίταξα κάτω τη στολή μου. Ένιωσα γελοίος σε αυτό το πράγμα. ήταν μια κοντή φούστα και ένα crop top που έδειχνε πολύ ντεκολτέ. Ένιωσα σαν να ήμουν σε επίδειξη.
Ειδικά τη νύχτα όταν αυτό το μέρος μετατράπηκε σχεδόν σε κλαμπ. Αυτοί οι άνδρες είναι πλούσιοι και θα έδιναν γενναιόδωρα φιλοδωρήματα. Ήταν μια ευκαιρία που δεν μπορούσα να χάσω όταν πάλευα για χρήματα.
«Για αυτό είναι οι φίλοι», είπε, σπρώχνοντας το χέρι μου με το δικό της.
Κοίταξε πίσω μου και αναστέναξε.
«Φαίνεται ότι έχουμε μια ομάδα ανδρών, καλή τύχη», είπε,
Αναστέναξα και γύρισα για να χαιρετήσω τους πελάτες, αλλά μετά πάγωσα όταν είδα ποιος ήταν ανάμεσά τους.
Ίθαν.