Κεφάλαιο 6 VAMPLORD RYDER

Ο λαιμός της Shilah είχε στεγνώσει, ιδρώτες έσταζαν από το μέτωπό της καθώς η καρδιά της άρχισε να χτυπά ξανά. Αλλά αυτή τη φορά, εξαιρετικά αργό.

Ο Λύκος μπροστά της έβγαλε ένα κλαψούρισμα, τα μάτια έλαμπαν κόκκινα, εμπότισε τη Σιλά με τόσο φόβο.

Έκανε ένα βήμα πίσω, τα χείλη της έτρεμαν. Και αμέσως, γύρισε και άρχισε να τρέχει μακριά - τρέχοντας σαν αντιλόπη.

Άκουγε το γρύλισμα πίσω της και τη γρήγορη κίνηση των ποδιών που έδειχνε ότι ο λύκος την κυνηγούσε.

Οχι...!

Λαχάνιασε βαριά, με τα χείλη της ανοιχτά. Ο ήχος του γαβγίσματος του και των ποδιών που έτρεχαν γινόταν όλο και πιο δυνατός και σύντομα, φοβισμένη η Σιλά ένιωσε κάτι να την ξεκόλλησε από τα πόδια της.

"Αργχχχχ..........!" Η κραυγή της αντήχησε στο δάσος καθώς προσγειώθηκε περίπου στο χορταριασμένο έδαφος, με τα φύλλα του στρίφωμα να πέφτουν μακριά από τα χέρια της.

Γύρισε στο πάτωμα και τα μάτια της ήρθαν σε επαφή με το πιο τρομακτικό, αλλά και το πιο όμορφο λιοντάρι του βουνού που είχε δει ποτέ.

Ήταν τρομακτικό γιατί ένιωθε ότι επρόκειτο να τη σκοτώσει - να την καταναλώσει.

Ασύλληπτος φόβος διαπέρασε το σύστημά της καθώς το κοιτούσε, με ολόκληρο το σώμα της να δονείται. Στεκόταν τόσο κοντά της, τα μάτια του έλαμπαν κόκκινα και απεικόνιζαν τον κίνδυνο.

Λαμπερό κόκκινο.... Η Σιλά λαχάνιασε αμέσως.

Μόνο τα μάτια ενός Άλφα μπορούσαν να λάμπουν κόκκινα. Όχι...Δεν μπορεί.

Σύρθηκε πίσω στους γλουτούς της, τα μάτια της δεν άφηναν το πρόσωπό της.

«Παρακαλώ...» κλαψούρισε, η φωνή της έσπασε και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της.

Ο Λύκος έβγαλε ένα βαθύ βρυχηθμό, οι αιχμηρές κυνόδοντές του άνοιξαν και η Σιλά φοβήθηκε πολύ για να ουρλιάξει. Επρόκειτο να τη σκοτώσει...! Κοιτούσε το θάνατο - ακριβώς στο πρόσωπο.

"Παρακαλώ....!" Γύρισε ξανά κλαψούρισμα, κάνοντας άλλη μια σύρσιμο προς τα πίσω.

Αλλά και ο Λύκος πήγε πιο κοντά της μέχρι που την κάλυψε εντελώς, δεν μπορούσε να κουνηθεί πια ούτε εκατοστό.

Κάτι στη Shilah της είπε ότι ήθελε να τη σκοτώσει, να την πληγώσει. Αλλά δεν μπορούσε να πει γιατί δεν το έκανε ακόμα.

Σήκωσε το δάκτυλό του και έξυσε το χέρι της με αυτό, κάνοντας το να πονέσει τόσο πολύ. Αλλά ο φόβος στην καρδιά της δεν την άφηνε να κουνήσει ούτε ένα καπάκι.

**************************

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΠΤΑ ΒΟΥΝΑ

*************************

Στην Κοινότητα Βαμπίρ. Σε ένα από τα clutches...Ήταν στην πραγματικότητα το πιο ισχυρό μεταξύ όλων των άλλων.

Ο Ισχυρός Βέντρου, γνωστός και ως αρχηγός των Βρικόλακων - ο Λόρδος Ράιντερ - μπορούσε να δει στον θρόνο του, να απολαμβάνει την κυρία να γκρινιάζει στην αγκαλιά του καθώς τη θηλάζει με τα δύο κυνόδοντά του κολλημένα στο λαιμό της.

Οι Βαμπίρ συνολικά, είχαν έξι όρμους που καταλαμβάνονταν από επτά διαφορετικές ομάδες Βρικόλακες που ονομάζονταν Clutches. Κάθε συμπλέκτης είχε τον δικό του Βαμπίρ Άρχοντα, αλλά ήταν γνωστό σε όλους τους έξι συμπλέκτες ότι ο συμπλέκτης του Λόρδου Ράιντερ ήταν ο ισχυρότερος.

Είχαν στο παρελθόν έναν πολύ ισχυρό VampLord, αλλά μόνο όταν σκοτώθηκε και ο Λόρδος Ryder έπρεπε να αναλάβει. Ο θάνατός του ήταν ακόμα ένα μυστήριο για όλους καθώς το σώμα του δεν βρέθηκε ποτέ καν. Μόλις όμως έφυγε, ανέλαβε ο Λόρδος Ράιντερ - που ήταν επίσης πολύ ισχυρός.

Ήταν «γνωστός» ως ο ισχυρότερος Βαμπίρ, ενισχυμένη δύναμη, ενισχυμένη όραση, ακοή, όσφρηση... και πείνα. Ένιωθε τον χτύπο της καρδιάς ενός ανθρώπου, χιλιάδες μέτρα μακριά, όποτε πεινούσε.

Ήταν 157 ετών, αλλά φαινόταν ακόμα 32, και αυτό γιατί, αυτή ήταν η ηλικία που είχε συμπληρώσει. Ποτέ μη γερνάς.

Ένας απλός άνθρωπος θα τον έβλεπε και θα τον θαύμαζε ως καλός νέος. δεν θα είχαν ιδέα ότι ήταν στην πραγματικότητα κάποιος που ήταν πάνω από εκατό ετών.

Επιστροφή στην κυρία στην αγκαλιά του....

Τα αγόρια του έπρεπε να οδηγήσουν σε ένα μακρινό Χωριό όπου κατοικούν απλοί άνθρωποι, και εκεί μπορούσαν να πάρουν μόνο έναν άνθρωπο για το γεύμα του. Είχε πεινάσει τόσο πολύ και δεν θα ήξερε τι να κάνει αν δεν είχαν πάρει τον άνθρωπο.

"Μμμμ..!" Η κυρία βόγκηξε βαθιά, με τους κυνόδοντες να την ξεθάψουν και να ρουφήξουν λίγο ακόμα αίμα. Συνέχισε για αρκετή ώρα μέχρι που η κυρία δεν μπορούσε πλέον να βρει ευχαρίστηση, αλλά πόνους.

Τα ξεκινήματα ήταν πάντα συναρπαστικά, αλλά όχι μέχρις ότου το κορόιδο πεινάσει πολύ και αρχίσει να πιπιλάει περισσότερο από τη χωρητικότητά σας.

Ο ενθουσιασμός στο πρόσωπό της είχε λιώσει σε ένα τσαλακωμένο βλέμμα καθώς ένιωσε το κόκαλο του λαιμού της να χωρίζεται.

"Οχι...!" Πάλευε στα πόδια του, αλλά η λαβή του Ράιντερ πάνω της ήταν πολύ δυνατή, ακόμα και με το γεγονός ότι δεν πάλευε να το κάνει.

Το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να έχει το ένα χέρι γύρω από την κοιλιά της, να την τραβήξει πιο κοντά του, και το ένα χέρι στους ώμους της, δίνοντάς της καλύτερη θέση στον λαιμό της.

Δεν τον πείραζε τα κλάματά της, αλλά συνέχισε να θηλάζει μέχρι που το κεφάλι της είχε μόνο μια λεπτή γραμμή από το να χώριζε από τον λαιμό της. Και αυτό ήταν το σημείο που την έριξε - ήδη ένα πτώμα.

Σηκώθηκε αμέσως από το θρόνο του, σταύρωσε το σώμα της στο πάτωμα και σκούπισε τα χείλη του με τον αριστερό του αντίχειρα.

"Δράκο!" Φώναξε και το τεράστιο αγόρι ήρθε τρέχοντας προς το μέρος του.

"Κύριέ μου..!" Υποκλίθηκε.

"Φρόντισε το πτώμα. Είναι η ερωμένη μου στο δωμάτιό της;" ρώτησε ο Ράιντερ.

"Ναι, Κύριε. Την είχα δει να μπαίνει πριν από λίγο" απάντησε ο Ντράκο και με ένα νεύμα, ο Ράιντερ απομακρύνθηκε, πηγαίνοντας να δει την ερωμένη του.

Η ερωμένη του - που ήταν γνωστή ως Λαίδη Κάμι - φαινόταν στο δωμάτιό της, στο κρεβάτι με το γράμμα στο χέρι.

Ένα χαμόγελο άγγιξε τα χείλη της καθώς διάβαζε το περιεχόμενο - η αδερφή της φαινόταν τόσο χαρούμενη λέγοντάς της τα καλά νέα ότι η σύντροφός της είχε γεννήσει ένα θηλυκό παιδί, αφού φοβόταν τόσο πολύ ότι θα ήταν αρσενικό.

Η λαίδη Cami ήταν ενθουσιασμένη γιατί η ευτυχία της αδερφής της είχε μεγάλη σημασία για εκείνη. Η αδερφή της ήταν η πρώτη σύζυγος του συζύγου της και δεν ήθελε άλλη γυναίκα να πάρει τη θέση της.

Τότε ακριβώς άκουσε βήματα. Οι ακουστικές της ικανότητες βελτιώθηκαν και μπορούσε να πει ότι κάποιος ερχόταν - πολύ γρήγορα.

Γρήγορα δίπλωσε το γράμμα και το έβαλε στο κουτί της. Και σε εκείνο το σημείο, η πόρτα άνοιξε με τον VampLord να εμφανίζεται. Α..! Έπρεπε να ξέρει ότι ήταν αυτός.

Σηκώθηκε αμέσως με το βλέμμα της στο πάτωμα για να μην χρειαστεί να τον κοιτάξει.

«Χαιρετίσματα, Κύριε μου» μουρμούρισε.

Ο Ράιντερ δεν είπε τίποτα καθώς έφυγε από την πόρτα και προχώρησε προς το μέρος της. Τα μάτια του είχαν λιγάκι... μια λαγνεία.

Έφτασε εκεί που ήταν, ισοπεδωμένος και την έσφιξε αγκαλιά.

«Χμμμ...» Μύρισε στους ώμους της και τη γύρισε για να την κρατήσει πίσω.

Η Cami είχε τόσες πολλές σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό της, κυρίως φόβο. Δεν έκανε τίποτα λάθος, σωστά; Φυσικά, δεν το έκανε. Άρα, δεν έχει λόγο να την τιμωρήσει.

«Δεν ήρθες να με δεις σήμερα το πρωί» της ψιθύρισε στα αυτιά, με τα χέρια του να κατεβαίνουν μέχρι την κοιλιά της.

"Είμαι... συγγνώμη. Ήμουν μόλις καθ' οδόν προς τις κάμαρες σας": she li ed.

Ποιος θα ήθελε να περνάω τον περισσότερο χρόνο της με κάποιον σαν αυτόν; Όταν μπορούσε να τη χτυπήσει σε οποιοδήποτε σημείο.

Όταν ήταν κοντά του, ήταν πολύ επιλεκτική στα λόγια της, ώστε να μην τον προσβάλει.

"Ο βασιλιάς Ντακότα κήρυξε μια Ημέρα Απαγόρευσης Μετακίνησης, μέσα και έξω από το βουνό του. Γνωρίζετε;" ρώτησε μετά από μερικά δευτερόλεπτα, φιλώντας τον λοβό του αυτιού της.

Έβαλε μερικά μούδια στη σπονδυλική στήλη της Cami..

«Έμαθα τα νέα χθες» απάντησε εκείνη.

"Μμ..Και έχετε ιδέα τι έχει στο μυαλό του; Γιατί διέταξε το κλείδωμα;" ψιθύρισε ο Ράιντερ, μπερδεύοντας την Κάμι.

"Φοβάμαι όχι, Κύριε. Κανείς δεν ξέρει".

"Και γιατί δεν το ξέρεις; Τελικά, η αδερφή σου - η βασίλισσα Τσάσκα - είναι η πρώτη του γυναίκα. Δεν σου λέει πράγματα πια; Ή αρχίζεις να μου κρύβεις πράγματα;"

Η καρδιά του Καμί πηδούσε από την πίκρα στη φωνή του. Πραγματικά δεν ήθελε να τον θυμώσει.

"Εγώ... Πραγματικά δεν έχω ιδέα, Κύριε. Το υπόσχομαι. Ούτε η αδερφή μου το ξέρει" απάντησε με λίγη φαρέτρα και τελικά κέρδισε την εμπιστοσύνη του.

Χωρίς προειδοποίηση, την έσπρωξε στο κρεβάτι, με αποτέλεσμα να πέσει απότομα πάνω του. Λοιπόν, δεν έπαθε τίποτα.

«Βγάλε αυτά τα ρούχα» διέταξε σκυθρωπός.