Rozdział 7

Mama i ja docieramy na pomnik Lily Nelson. To nie jest jedyny pomnik tutaj, upamiętniamy wszystkich naszych wojowników i członków watahy, którzy oddali życie za watahę. Jednak pomnik Lily jest największy. Mama kazała im stworzyć kamienną rzeźbę kobiety z anielskimi skrzydłami, która czuwa nad swoim watahą wilków.

Co tydzień przynosimy do miejsca pamięci kilka różnych rodzajów kwiatów i roślin. W tym tygodniu mamy poinsecje, jaśmin zimowy, tojad zimowy i przebiśniegi. Jak zawsze, mama podchodzi do pomnika, kładzie rękę na złączonych dłoniach pomnika i cicho mówi: „Dziękuję Lily za twoją ofiarę. Mówiłam ci, że nigdy nie zapomnę i nigdy nie zapomnę”.

Zaczynamy po cichu pracować w terenie, odśnieżamy, wyrywamy rośliny, które obumarły lub zwiędły, i zastępujemy je nowymi, które sami przynieśliśmy.