Rozdział 213

Adrian utkwił wzrok w kobiecie przed sobą. Nie potrzebowała ani chwili, żeby się zmienić. Jej niebieskie oczy mogły wstrząsnąć każdym, oprócz niego. Sposób, w jaki jej ostre pazury przebijały mu szyję, sprawił, że poczuł zapach krwi wypływającej z jego skóry.

Chociaż rany miały się wkrótce zagoić, nie mógł zaprzeczyć, że czuł się zraniony.

Jednak był Alfą Adrianem.