Rozdział 363 Świece zapachowe

Pierwsze piętro wyglądało normalnie, ale złowroga cisza wywołała u mnie gęsią skórkę na rękach. Jedynym dźwiękiem było staccato pikania alarmów przeciwpożarowych dochodzące ze wszystkich stron.

Szerokie, szerokie schody wznosiły się przede mną. Wydawało się to złowrogie, ale dzieciaki były tam na górze i były w niebezpieczeństwie. Pospieszyłem na drugie piętro, robiąc po dwa stopnie na raz.

Na szczycie schodów dym był na tyle gęsty, że można było zobaczyć, jak leniwie unosi się w powietrzu. Kilka razy kaszlnąłem i podciągnąłem dekolt koszuli nad usta i nos. To pomogło mi trochę lepiej oddychać.