บทที่ 15
“ฉันคงเรียกน้ำว่ามีรสชาติไม่ได้หรอก” ฉันยิ้มเยาะและเลี่ยงความสนใจออกไปนอกหน้าต่าง
“พระราชินีของข้าพเจ้าอายุเท่าไรแล้ว” กษัตริย์ตรัสถามในขณะที่ชายคนแรกส่งแก้วกลับไป และหลังจากดื่มไปสองอึก แก้วก็หายไปเหมือนเช่นเคย
“17 พระคุณเจ้า” เขาขมวดคิ้วก่อนจะจับแก้มฉันและเคลื่อนศีรษะของฉันไปหาเขาอย่างหยาบคาย