Rozdział 202

Z moich ust wyrwał się zaskoczony jęk, który Arthur chętnie ukradł, pogłębiając pocałunek. Całe moje ciało zadrżało, gdy poczułam gorące, wymagające naciskanie jego języka w moich ustach. Chwyciłam się jego ramion, by się uspokoić.

Moje serce waliło o klatkę piersiową, a iskra rozkosznego ciepła wirowała w dole mojego żołądka. O, dobry Boże.

„Byłem zbyt blisko utraty ciebie” – wyszeptał mi do ust. „Chodź, wróćmy do akademika”.