Rozdział 2
Elena gwałtownie wciągnęła powietrze z bólu.
Spojrzała w dół i podniosła przesiąkniętą krwią sukienkę. Wtedy zobaczyła dwójkę dzieci.
Byli cali we krwi, a zaciskające się pięści wyły.
To były jej dzieci, bliźniaki.
Zanim Elena zdążyła się cieszyć, nagle przestali płakać.
Ich twarze zrobiły się czarne i sine.
„Nie bój się. Mamusia jest tutaj...”
Jej serce ścisnęło się, gdy się czołgała. Wyciągnęła rękę w stronę dzieci, aby je podnieść, ale Victoria nadepnęła jej na grzbiet dłoni.
„Jesteś niesamowita, Eleno. Nie mogę uwierzyć, że urodziłaś bliźniaki”.
Victoria spojrzała na dzieci chłodno. „Ale niestety, wasze gwiazdy nie przeżyły długo. Przeżyły tylko kilka sekund”.
„Zamknij się! Moje dzieci nie umarły!”
Serce Eleny zabolało na widok, jaki zobaczyła. Wyciągnęła rękę raz jeszcze, by przytulić swoje dzieci, dotknąć ich twarzy i poklepać po pupie. Ale zanim mogła dotknąć ich miękkich ciał, podeszła pokojówka i podniosła dwójkę dzieci z podłogi z obojętnym wyrazem twarzy.
„Panno Victorio, co mam zrobić z martwymi niemowlętami?”
Victorii nie zależało na przetrwaniu dwójki dzieci. Gdyby umarły, zobaczyłaby twarz Eleny pomalowaną w żalu, co dałoby jej wiele radości. Ale nawet gdyby dzieci przeżyły, byłoby to równie dobre. Elena nigdy nie byłaby w stanie ponownie dojść do władzy, gdyby musiała opiekować się dwójką dzieci.
Spojrzenie Wiktorii spoczęło na dwójce dzieci i zamarła.
Bliźniaki wyglądały dokładnie tak samo. Ponieważ ich matka cierpiała na niedożywienie, ich twarze były szczupłe, a ciała szkieletowe, ale linie ich twarzy były wyraźne.
Ich małe buzie przypominały jej Maximiliana Wintersa, demona, który mógł robić w Sea City, co tylko chciał.
Wtedy coś sobie przypomniała. Dzień po tym, jak umówiła Elenę, rodzina Wintersów zaczęła szukać kobiety w całym mieście.
Czy możliwe, że Elena miała jednorazowy romans z Maximilianem Wintersem?
Mój Boże...
Oczy Victorii rozszerzyły się w szoku i przez chwilę nie mogła wykrztusić ani słowa.
„Victoria, jesteśmy siostrami. Proszę, zabierz je do szpitala. Jeszcze nie umarły. Żyją... Lekarz na pewno je uratuje!” Elena złapała Victorię za rąbek sukienki i błagała, żeby uratowała jej dzieci. „Zrobię wszystko, czego chcesz. Dopóki uratujesz moje dzieci, dam ci udziały i nie będę walczyć o status dziedziczki rodziny Daugherty...”
Wiktoria otrząsnęła się ze swoich myśli, podniosła nogę i odepchnęła Elenę.
„Twoje bękarty nie żyją. Żaden szpital nie wskrzesi zmarłych” – powiedziała chłodno. „Wyciągnijcie ich i gdzieś zakopcie”.
"NIE!"
Panika ogarnęła Elenę i podpełzła do służącej.
Ale Victoria znów ją odepchnęła. „Elena, właśnie urodziłaś bliźniaki, więc powinnaś odpocząć. Spójrz na siebie, wciąż krwawisz. Ojciec nie wyśle cię do szpitala, jeśli stracisz za dużo krwi. Dbaj o siebie”.
Po tych słowach Wiktoria opuściła magazyn ze pokojówką i zamknęła za sobą drzwi.
„Nie! Victoria! Victoria Daugherty, nie rób tego! Oddaj mi moje dzieci!”
Elena chwyciła metalowe pręty drzwi i krzyknęła z wściekłości.
Jej przekrwione oczy wypełniły się żalem. Wtedy w jej zimnych oczach pojawiła się nienawiść, jakiej nigdy wcześniej nie czuła.
Gdyby jej dzieci umarły, to Wiktoria byłaby ich morderczynią!
Jej spojrzenie było tak dzikie, że Wiktoria zadrżała, gdy je zobaczyła.
Zwierzęta, które straciły swoje młode, zawsze się mściły. Więc jeśli Elena przeżyła, Victoria musiałaby stawić czoła potężnemu wrogowi...
W końcu Elena nadal miała w rękach akcje Daugherty Corporation.
Mogłaby też zacząć współpracować z Maximilianem Wintersem, co mogłoby pokrzyżować wszystkie plany Victorii...
Victoria chłodno zwróciła się do strażnika. „Panie Granger, za kilka dni odwiedzi nas ważny gość. Po prostu obsłuż gości. Nie ma powodu, aby tracić czas na stanie na straży”.
'Ha!
'Twoje dzieci zmarły zaraz po urodzeniu, więc teraz twoje ciało jest słabe po porodzie, a twój umysł jest słaby po ciężkim ciosie psychicznym. Prawdopodobnie będziesz musiał przejść przez kolejną dużą utratę krwi z tego powodu.
A dla tych, którzy stracą zbyt dużo krwi, istnieje tylko jedno rozwiązanie: śmierć!
„Nie chciałem cię zabijać, Eleno, ale musiałaś się przespać z najpotężniejszym mężczyzną w Sea City...
„Muszę cię zabić teraz.”
Wiktoria podniosła zamek i zamknęła metalowe drzwi.
Gdy tylko zaczęła odchodzić, pokojówka wróciła. „Panno Victorio, te dwa bękarty jeszcze nie umarły. Znów płaczą! Czy nadal powinniśmy ich pochować?”
Wiktoria zamarła.
„Jej b stards są naprawdę wytrwali. Jestem zaskoczony, że jeszcze żyją...
'Ale jeśli są to dzieci Maximiliana Wintersa, to są jedynymi wnukami rodziny Winters...
'A jako ich matka, Elena jest najważniejszą kobietą w Sea City...
„Nie, Elena nie może żyć! Muszę coś zrobić!”
Wiktoria wzięła dwoje umierających bliźniaków i powiedziała chłodno: „Nie mówcie nikomu o tym, co się wydarzyło dziś wieczorem”.
Służąca skinęła głową.
Tymczasem zapach krwi w magazynie stawał się coraz bardziej intensywny...