บทที่ 5

ทันทีที่ออโรร่าได้ยินคำว่า “พี่สะใภ้” ใบหน้าของเธอก็มืดมนลงอย่างมาก และเธอก็มองอลิสซาอย่างเข้มงวดและเย็นชา

หากการจ้องมองสามารถฆ่าเธอได้ อลิซซ่าคงถูกฝังอยู่ใต้ดินลึกหกฟุตโดยไม่มีทางออก ครั้งนี้แม้แต่ชายที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองก็ไม่สามารถช่วยดึงเธอออกมาจากความยุ่งเหยิงที่ "จัสติน" สร้างขึ้นให้เธอได้

ผู้ชายคนนี้พยายามจะฆ่าเธอใช่ไหม?

ออโรร่าจับมือของอลิซซาและดึงเธอเข้าไปในห้องโถงของวิลล่า จากนั้นก็ปล่อยเธออย่างเย็นชา

เธอจ้องไปที่อลิสซาด้วยใบหน้าเย็นชา “ผู้ชายคนนั้นเพิ่งเรียกคุณว่า ‘น้องสะใภ้’ เหรอ เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องของเอมเมตต์เหรอ”

“ ใช่” ไม่ใช่ว่าเธอจะสามารถโกหกได้ในเวลานี้

ตบ!

ออโรร่าตบหน้าอลิซซาด้วยพลังทั้งหมดของเธอ

ใบหน้าของอลิสซ่าหันไปด้านข้างและหูของเธอก็เริ่มส่งเสียงหึ่งๆ ถ้าเธอไม่ได้ทรงตัว เธอคงล้มลงไปกับพื้นจากแรงนั้นแล้ว

“คุณไม่มีความละอายเลยใช่ไหม? คุณคิดอะไรอยู่ถึงไป ยุ่งกับลูกพี่ลูกน้องของสามีคุณในวันแรกของการแต่งงาน!” ออโรร่ากัดฟันแน่น “ถ้าคุณอยากตาย ก็ไปฆ่าตัวตายซะ! ฉันจะส่งมีดให้คุณด้วยซ้ำ! แต่คุณอย่าได้กล้าพาพวกเราไปด้วยเด็ดขาด!”

เมื่อออโรร่าหันหลังไป อลิสซ่าเอื้อมมือไปแตะใบหน้าของเธอซึ่งยังคงเจ็บปวด เธอเงยหน้าขึ้นมองออโรร่าอย่างเย็นชา “จริงเหรอ? คุณคิดว่าฉันเป็นคนจูบเขาก่อนเหรอ? คุณถามไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น?”

มันเป็นแบบนี้มาตลอด ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหรือใครเป็นคนผิด อลิซซ่าก็มักจะถูกตำหนิเป็นคนแรกเสมอ แม่ของเธอไม่แม้แต่จะถามหาเหตุผลจากเธอ แต่จะใช้การดูถูกและการใช้มือพูดแทน

' ไร้ค่า' 'ไร้ค่า' 'ประแจ' – ทั้งหมดนี้หลุดออกมาจากริมฝีปากของเธอแล้ว ในเวลานี้ หากอลิสซาได้รับเงินหนึ่งเซ็นต์ทุกครั้งที่แม่ของเธอใช้มัน เธอคงกลายเป็นเศรษฐีไปแล้ว

“คนหนึ่งเป็นขยะไร้สมรรถภาพและเสียโฉม อีกคนหนึ่งเป็นผู้ชายปกติและแข็งแรง ฉันมีตา ส่วนคุณก็มีตา ทุกคนคงจะรู้ดีว่า ควรเลือกใคร คุณยังไม่ได้ค้างคืนกับ "ลูกพี่ลูกน้อง" คนนี้ใช่ไหม”

เสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลดังมาจากบันได ด้วยความนุ่มนวลและแผ่วเบา แต่เต็มไปด้วยความอาฆาตพยาบาท

เมื่อเห็นสกายเลอร์ลงมา ออโรร่าก็รีบวิ่งเข้าไปทักทายเธอ “สกายเลอร์ คุณรู้สึกดีขึ้นไหม? ให้ฉันไปเอาชามาให้คุณสักถ้วยไหม? หรือว่าคุณอยากปิดแอร์ไหม?”

ออโรร่าเรียกชื่อเธอด้วยความระมัดระวังราวกับว่าเธอเป็นถ้วยพอร์ซเลนชั้นดีที่เธอเพิ่งได้มาจากงานประมูล

“ ขอบคุณแม่ ฉันรู้สึกดีขึ้นมากแล้ว” สกายเลอร์ยิ้มอย่างอ่อนโยนด้วยความไร้เดียงสา แต่ดวงตาของเธอกลับมีประกายแวววาวราวกับมีบางอย่างซ่อนอยู่ในใจ

เธอเดินไปหาอลิสซา “อลิสซา ฉันเข้าใจความรู้สึกของคุณดี แต่คุณควรคิดถึง ครอบครัวของเราและอดกลั้นไว้บ้าง ทำเพื่อเราเถอะ”

จากหน้าต่างชั้นบน เธอเห็นอลิสซาและผู้ชายจูบกันในรถ นั่นคือเหตุผลที่เธอรีบวิ่ง ไป สิ่งที่ไม่ทำให้เธอประหลาดใจคืออลิสซากำลังจูบกับผู้ชายที่ไม่น่าจะใช่สามีของเธอ แต่พี่สาวขี้เหร่ของเธอกลับจูบกับใครบางคน!

สกายเลอร์หันมามองออโรร่าแล้วถามอย่างไร้เดียงสาว่า "แม่ ผมพูดถูกไหม"

ออโรร่ายิ้ม “แน่นอน สกายเลอร์ของฉัน คุณพูดถูก”

อลิซซากำมือแน่นและเม้มริมฝีปากโดยไม่พูดอะไรสักคำ

แทบจะจำไม่ได้เลยว่าใครเป็นลูกสาวแท้ๆ ของออโรร่า เพราะสุดท้ายแล้ว ใครจะไปคิดที่จะปฏิบัติต่อเลือดของตัวเองเหมือนขยะกันล่ะ

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา ออโรร่าต้องการที่จะได้ที่ตั้งที่มั่นคงในบ้านของมัวร์มาโดยตลอด เธอพยายามทำให้ทุกคนในบ้านหลังนี้พอใจด้วยทุกสิ่งที่เธอทำได้ แต่ลูกสาวของเธอเป็นเพียงภาระที่เธอสาปแช่งให้พวกเขา และเธอจะทำทุกอย่างเพื่อเอาชีวิตเธอไว้เป็นครั้งสุดท้าย แม้ว่าจะหมายถึงการเสียสละเลือดของเธอเองก็ตาม

เมื่อเห็นอลิสซา รอยยิ้มของออโรร่าก็หายไป และเธอจ้องมองรอยยิ้มนั้นด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม “อลิสซา เนื่องจากเธอได้แต่งงานเข้าสู่ตระกูลลอว์เรนซ์ เธอต้องทำหน้าที่ของเธอให้ ดีที่สุด อย่าทำให้ชื่อเสียงของครอบครัวเราเสียหาย เราทำแบบนี้เพราะเราห่วงใยเธอ”

ดูแลเธอเหรอ? เธอเคยดูแลเธอมั้ย?

อลิซซาหลุบตาลง ซ่อนความรังเกียจเอาไว้ภายใน เธอยังคงดูว่างเปล่าราวกับที่เช็ดเท้า เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สงบ “คุณทำให้ฉันนึกขึ้นได้ว่าถ้าคุณทำอะไรที่ทำให้ฉันหงุดหงิด ฉันอาจทำอะไรโง่ๆ ต่อหน้าครอบครัวลอว์เรนซ์ก็ได้ ตอนนี้ ฉันไม่แน่ใจว่าสิ่งนั้นจะกระตุ้นให้พวกเขาทำอะไรบางอย่างกับครอบครัวของเราหรือเปล่า แต่ฉันจะไม่ล่อลวงฉัน เข้าใจไหม”

สกายเลอร์ไม่คิดว่าอลิสซาที่เป็นคนโง่เขลาและดื้อรั้นมาตลอดจะพูดคำเช่นนี้ เธอขมวดคิ้วและพูดว่า “คุณหมายความว่ายังไง”

“ ตรงตามที่คุณได้ยินเป๊ะเลย” อลิซซาเงยหน้าขึ้นโดยหลับตาเล็กน้อย ดูทื่อเหมือนเช่นเคย

พวกเขาคิดจริงๆ เหรอว่าเธอจะยังคงถูกดูถูกในฐานะคนรับใช้เหมือนอย่างก่อน?

เคยเป็นแบบนั้นมาก่อน อลิซซ่าแสร้งทำเป็นถ่อมตัวเพื่อพยายามเอาใจและเอาใจออโรร่า ท้ายที่สุดแล้ว เลือดไม่ควรจะเหนือกว่าสิ่งอื่นใดหรือ? อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ออโรร่าบังคับให้อลิซซ่าแต่งงานเข้าสู่ตระกูลลอว์เรนซ์ ในนามของน้องสาวของเธอ ความกลัวที่จะทำให้แม่ของเธอไม่พอใจก็หายไปเช่นกัน

" อะไร?"

สกายเลอร์กัดฟันแน่น เธอเคยชินกับการสั่งอลิซซาแล้ว และนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้หญิงคนนั้นสู้กลับจริงๆ

เธอโกรธมากจนจ้องมองอลิซซาอย่างเขม็งก่อนจะหันไปมองออโรร่า “แม่ เธอพูดแบบนั้นได้ยังไง”

แน่นอนว่าออโรร่าได้ยินคำอวยพรจากอลิสซ่า แต่ถึงแม้อลิสซ่าจะยอมประนีประนอมกับเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามเหมือนในอดีต เธอก็ยังคงทำเป็นแม่และพูดอย่างจริงจังว่า “อลิสซ่า ขอโทษน้องสาวของคุณ!”