Rozdział 1: Zastępcza panna młoda

"Bądź grzeczny, przytul mnie, nie ruszaj się..."

W ciemności powoli rozbrzmiewał magnetyczny, niski głos mężczyzny, a jego gorący oddech delikatnie muskał jej uszy. Całe jego ciało było gorące, a temperatura i dotyk sprawiały, że czuła się napięta, jakby znajdowała się w gorącym piecu.

Oddech Grace był szybki, a jej serce biło jak szalone. Chciała uciec, ale nie miała dokąd uciec. Było tak, jakby wpadła do bezkresnego, głębokiego oceanu i miała się udusić.

Jego ciepłe pocałunki padały jeden po drugim, a krople wody z jego czoła kapały na jej szyję i powoli spływały w dół. Jego gorące palce delikatnie ocierały pot z jej obojczyka, a koniuszki palców pieściły ją z czułością i uczuciem...

To duszące uczucie niemal ją całkowicie pochłonęło...

Jego usta były blisko jej uszu, a jego głos był chrapliwy i uwodzicielski: „Nie bój się, poślubię cię”.

Mężczyzna delikatnie ocierał jej łzy, tak czule, jakby traktował ją jak rzadki skarb. Jednak w następnej chwili odebrał jej cały oddech...

Grace nagle otworzyła oczy, rozejrzała się i stwierdziła, że nadal jest w samochodzie. Okazało się, że był to tylko sen, który dręczył ją przez wiele lat.

Ale wszystko w tym śnie było tak realne – niebezpieczna atmosfera, chrapliwy głos mężczyzny… wszystko zdawało się wydarzyć nagle i nie dało się tego wymazać z jej pamięci.

Oddychała ciężko, próbując przystosować się do rzeczywistości. Jednak nie do zniesienia wydarzenia sprzed pięciu lat wciąż ciążyły nad jej sercem jak cień.

Za oknem samochodu świeci jasne słońce, a Bincheng jest zamożniejsze niż pięć lat temu. Ale ona, w tym gwarnym otoczeniu, rozkoszuje się samotnością i goryczą.

Zanim się zorientowała, minęło pięć długich lat, odkąd trafiła do szpitala psychiatrycznego. Pięć lat temu została pozbawiona dziewictwa przez własną siostręSophię . Miesiąc później zaszła w ciążę, ale nie wiedziała, kto jest ojcem jej dziecka. W tym samym roku urodziła martwe dziecko, w związku z czym została bezlitośnie wyrzucona z domu i wysłana do szpitala psychiatrycznego. Jej matka i siostra wykorzystały jej słabość i odebrały jej 10% udziałów w rodzinie Greenów .

Teraz Sophia ma poślubićFryderyka, drugiego młodego mistrza rodziny Feliksów . Według plotek Fryderyk był brzydki i poważnie chory, a wróżka w dniu jego narodzin przepowiedziała, że nie dożyje 28 lat. Tylko garstka ludzi go widziała, więc jak jej matka mogła pozwolićZofii na ślub z takim mężczyzną? Wtedy przypomniała sobie o Grace, o której zapomniano w szpitalu psychiatrycznym , i poprosiła ją, by wyszła za mąż za nią, aby przynieść szczęście.

Kierowca został wysłany w nocy, aby odebrać ją ze szpitala psychiatrycznego. Gdyby nie dotyczyło to szczęścia Sophii przez całe jej życie, mogliby nigdy nie pamiętać o jej istnieniu.

Grace były zimne. Odchyliła się na siedzeniu i ponownie zamknęła oczy. W głębi serca przysiągła: Musi odebrać to, co do niej należy! Ona nie pozwoli odejść nikomu, kto jest jej dłużnikiem!

Kiedy tak myślałem, samochód przyjechał do willi rodziny Green . Po pięciu latach nie żywiła jużżadnych uczuć do tego miejsca. Weszła do domu i gdy tylko była przy drzwiach, usłyszała Susan radośnie obierającą orzechy dla Sophii .

„Sophia, gdybyś nie wpadła na ten sprytny pomysł, żeby pozwolić Grace, tej nieudaczniczce, wyjść za mąż i zostać wdową, mama dziś by umarła ze śmiechu”. Głos Susan był pełen dumy.

Sophia udawała delikatną i powiedziała: „Mamo, nie mów tego mojej siostrze. Gdyby tym razem nie była skłonna pomóc, nie wiem, co powinnam była zrobić. Martwię się tylko, że moja siostra by się nie zgodziła”.

„ Ona wygląda tak bezwstydnie. Nie wiem, który dziki mężczyzna ją zapłodnił i urodził martwe dziecko. To wystarczy, że może wyjść za mąż! Co więcej, wychodzi za mąż za członka sławnej rodziny, takiej jak rodzina Felix ! Jakie ma prawo być wybredna?” powiedziała Susan ze złością.

„Twoja matka ma rację! Jesteś zbyt miły! Czy tak szybko zapomniałeś, jak cię oczerniła pięć lat temu?” Edward również powtórzył z kamienną twarzą.

Sophia skinęła głową ze spokojem: „Nie martw się, tato! Nie będę taka rozczarowująca jak moja siostra! Mój brat i ja na pewno będziemy dumą ciebie i mamy!”

Edward uśmiechnął się, gdy usłyszał, jak wspomina swojego syna George'a . Dwa lata temu rodzina Greenów znalazła się w kryzysie finansowym i to dzięki George'owi udało się im przezwyciężyć trudności. Dzięki jego przedsiębiorczemu zmysłowi firma rozwinęła się tak sprawnie w ciągu ostatnich dwóch lat.

„Dlaczego myślisz, że nie ośmielę się odrzucić tego małżeństwa?” Letni, ale zimny głos Grace nagle zabrzmiał w drzwiach.

Wszyscy trzej byli oszołomieni i spojrzeli w stronę drzwi. Twarz Susan się zmieniła i oskarżyła go: „Dlaczego wróciłeś tutaj, zamiast udać się do rodziny Felixa?”

„Babcia zostawiła testament przed śmiercią, w którym stwierdziła, że Sophia i ja będziemy posiadać po 10% udziałów rodziny Green. Czy nie powinieneś zwrócić mi moich udziałów?”Grace powiedziała bez mrugnięcia okiem.

Edward wpadł we wściekłość, gdy to usłyszał, trzasnął stołem i ruszył w jej stronę: „Gdybyś nie zrobiła czegoś tak haniebnego, co niemal wpłynęło na akcje rodziny Green , jak mógłbym anulować twoje akcje? Jak śmiesz wspominać o tej sprawie!?”

Grace spojrzała w jego gniewne oczy bez lęku i uśmiechnęła się: „Nic się nie stanie, jeśli mi tego nie dasz”.

Powiedziawszy to, podeszła do sofy, znalazła wygodną pozycję do siedzenia, wygodnie założyła nogę na nogę i lekko uniosła brwi: „Nie wyjdę dziś za mąż!”

„Ty!” Edward podniósł rękę, żeby ją uderzyć.

Grace nie uchyliła się, podniosła twarz, jej oczy stopniowo stały się zimne i powiedziała powoli: „No dalej, uderz mnie! Kiedy ten policzek spadnie, nie chcę już akcji! Zapomnij o małżeństwie zastępczym!! ”