Rozdział 22: Wniknęło

W moim oszołomionym odrętwieniu wiedziałam, że nie ma odwrotu. Potrząsnęłam głową, by oczyścić umysł, tylko po to, by znów utonąć w stymulacji jego uścisku, niezdolna do ucieczki.

Moje usta nie mogły się powstrzymać od rozdziawienia się z powodu różnorodnych doznań przyjemności, a strumień śliny kapał z moich ust.

Zarówno moja bielizna, jak i spodnie były już mokre. Oczywiście, wiedziałem, co to jest. Zmoczyłem się od stymulacji trytona.