Rozdział 2

Zarówno George, jak i Richard nie mogli poświęcić ukochanej córki, ponieważ była ona ich przepustką do wyższych sfer, zwłaszcza teraz, gdy spotykają się z bogatymi mężczyznami.

Nawet Old Man Smith nie mógł pozwolić, by jego ulubione wnuczki poślubiły Levy Anthony'ego, ale nie mógł też pozwolić, by majątek Smitha został oddany tym biednym, śmierdzącym ludziom. Więc patrzył na Sandrę zimnymi oczami i pogardą, jakby była jego wrogiem, a nie wnuczką.

„Jakie są warunki, które musisz spełnić, żeby móc się ożenić i opuścić tę rodzinę na dobre?”

Spojrzała na niego przez sekundę, po czym roześmiała się głośno, jakby z nich szydząc, i powiedziała: „Nie martw się dziadku, nie planowałam zostawać w tej rodzinie jeszcze dłużej, pozwalając moim rodzicom tu mieszkać”, co zaskoczyło rodzinę Smithów, którzy spojrzeli po sobie, zanim spojrzeli na nią i zapytali o jej warunki.

Jej ciotki, żony i siostrzeńcy byli najszczęśliwsi, ponieważ wierzyli, że będą prowadzeni przez swojego złego brata i nie mogli się doczekać, aby zobaczyć, co zrobi, gdy nie będzie już członkiem rodziny Smith.

„Sandra, zejdź, nie spiesz się z podejmowaniem decyzji, która dotyczy twojej przyszłości, nie możesz po prostu tak decydować, wiem, że nie jestem najlepszym ojcem dla ciebie ani najlepszym mężem dla twojej matki, ponieważ pozwoliłem ci cierpieć przez tak długi czas, ale nie mogę pozwolić, abyś tak zrujnowała swoją przyszłość i zrobię wszystko, co w mojej mocy, abyś wróciła do szkoły. Obiecuję ci, że tata to zrobi, więc nie zrujnuj sobie życia”.

Spojrzała na ojca, który był bliski płaczu, i na matkę, która już płakała, i powiedziała im, żeby się nie martwili, bo bycie mężatką nie jest najgorszą rzeczą na świecie, a poza tym, jaka jest różnica?

„Różnica jest taka, że teraz jesteś młodsza i wychodzisz za mąż za kogoś, kogo nie znasz. Nie chodzi o to, że ten ktoś jest biedny, ale o to, że małżeństwo opiera się na miłości, zaufaniu, szacunku i przyjaźni” – odpowiedział jej ojciec.

„Cóż, nie ma to znaczenia, bo już zdecydowałam, a poza tym, jeśli jest dupkiem, zawsze jest rozwód”, więc powinni się zrelaksować, bo umowa nie wskazuje, że nie powinni się rozwieść, a jej rodzice trochę się uspokoili po usłyszeniu tego. Odwróciła się do dziadków i powiedziała.

„Chcę, żebyście zerwali umowę, którą macie z moim ojcem, że musi pracować dla firmy Smith, a potem zapłacili mu wszystkie pieniądze, których zażąda od firmy i pozwolili nam opuścić dom rodziny Smith”.

„Jeśli możesz to zrobić, jestem gotów się ożenić; jeśli nie możesz, po prostu poczekaj, aż przyszłość twoich ulubionych wnuczek zostanie zrujnowana, a ich perspektywy na małżeństwo z bogatą rodziną zostaną zrujnowane, ponieważ ludzie dowiedzą się, że nie chcesz dotrzymać słowa. Masz pięć minut, aby podjąć decyzję, ponieważ | nie masz całego dnia, aby na ciebie czekać”.

Old Smith spojrzał na Sandrę, jakby wyrosły jej dwie głowy i pomyślał: Czy ona zawsze była głupia, czy po prostu udawała głupią? Nie chciał się do tego przyznać, ale gdyby pozwolił odejść Andrewowi, firma by upadła, zwłaszcza teraz, gdy jego wnuk był nieudacznikiem, który po prostu chciał cieszyć się przebywaniem z kobietami w barach całymi dniami, ale nie potrafił sobie też wyobrazić, że jego ulubiona wnuczka wyszłaby za mąż za bezużytecznego mężczyznę pokroju Levy'ego Anthony'ego, a co ważniejsze, byli teraz związani z rodziną Jackson i Ezza Entertainment, jedną z najlepszych firm rozrywkowych w Mieście A po Dramatic Entertainment.

Jego synowie twierdzą: „Tata pozwolił mu odejść, a my zobaczymy, co zrobi, kiedy nie będzie miał już pieniędzy, które mu dajemy; wróci i będzie żebrał, bo żadna firma nie pozwoli mu u siebie pracować”.

Jego wnuczki również argumentowały: „Dziadku, nie możesz zmusić nas do poślubienia tego mężczyzny, wiesz, że już jesteśmy w związku i w interesie naszej rodziny byłoby, abyśmy wkrótce wzięli ślub”.

Wszystko to działo się, gdy William, osobisty asystent Levy'ego Anthony'ego, patrzył na nich, jakby obserwował głupców. „Jak ci ludzie mogli być tak głupi, skoro był tu Młody Pan, a oni nazywali go biednym lub do niczego! Nie wiedział, co zrobi im Szef, ale mimo to po prostu milczał i obserwował Sandrę, która może być jego przyszłym szefem”, zastanawiał się.

Wyglądała pięknie, a jej twarz była naprawdę spokojna, jakby to, co się działo, w ogóle jej nie dotyczyło. Trudno było odczytać jej myśli, ponieważ jej twarz nie wyrażała żadnych emocji.

To go zaskoczyło, ponieważ obserwował ją odkąd weszła, zachowywała się dojrzale i od samego początku dokładnie wiedziała, czego chce i jak to osiągnąć. Rodzina Smithów po prostu bawiła się w jej gierki.

Edward Smith przystał na prośbę Sandry, ponieważ nie mógł znieść myśli, że przyszłość jego ulubionych wnuczek zostanie zrujnowana, a majątek rodziny Smithów zostanie przekazany komuś innemu.

W ten sposób może zaspokoić swoje ego na dwa sposoby: pozbyć się tej bezużytecznej wnuczki, pozostać w swojej firmie i utrzymać kontakty z rodziną Jacków i firmą rozrywkową Eza.

Ponadto zadba o to, aby żadna firma nie zatrudniła jego niewdzięcznego syna i zobaczy, czy on nie wróci.

Uśmiechnął się do Sandry, wyobrażając sobie swoją wspaniałą przyszłość, nieświadomy, że to początek upadku rodziny Smith. Jej kuzyni powiedzieli: „Sandra, teraz, gdy dziadek zaakceptował twoje warunki, nie cofaj swoich słów”.

„Cóż kuzyni, w przeciwieństwie do was, ja jestem kobietą słowa. Jednak potrzebujemy porozumienia między prawnikami, możesz zadzwonić do swojego prawnika, żeby przyszedł z umową, którą miałeś z moim ojcem i ją rozwiązał, wtedy ja również zadzwonię do swojego prawnika, żeby przyszedł i podpisał nową umowę. Jak to? Dziadku”, powiedziała z uśmiechem, jakby to, co powiedziała, wcale nie było obraźliwe.

Stary Smith zacisnął zęby, czując, że chce zabić wnuczkę. Chciał oszukiwać i nie rozwiązywać umowy, a potem, gdy wyszła za mąż, jej ojciec nadal dla niego pracuje i może zabić dwie pieczenie na jednym ogniu, ale kto wiedział, że ten łajdak zrujnuje jego plan. Powiedział najstarszemu synowi, żeby zadzwonił do rodzinnego prawnika, obrzucił go obelgami, jakby miał powiedzieć prawnikom, żeby pobawili się umową, bo wiedział, że nawet jeśli ten mały drań próbowałby udawać mądrego, nie przechytrzyłaby najlepszego prawnika w Mieście A. A kogo jeszcze mogłaby namówić, żeby konkurował z Enochem z firmy z Miasta A? Czekali czterdzieści minut, po czym wszedł mężczyzna po pięćdziesiątce z torbą pełną dokumentów. Wyglądał arogancko, jakby wszyscy byli gorsi.

Smith zobaczył go pierwszy, więc wstał, by okazać mu szacunek, przywitał się z nim i przedstawił go rodzinie Smithów, zostawiając Andrew i jego córkę.

Następnie przeszedł od razu do tematu, mówiąc: „Cóż, chcielibyśmy wprowadzić pewne zmiany do umowy zawartej z moim synem”.