Rozdział 74

Pozostawanie w kontakcie z Tristanem było niczym srebrny odłamek osadzony w krwiobiegu. Jasne, mała część mnie za nim tęskniła, ale reszta absolutnie nienawidziła Wampira. Nie czułem żadnej wrogości ani pogardy wobec Alfy Ashera, ponieważ jego dotyk i obecność zdawały się mnie całkowicie pochłaniać. Mimo to nie mogłem zaprzeczyć, że pozostawanie w kontakcie z Tristanem nie miało swoich zalet. Gdybym zdołał rozgryźć to połączenie, mógłbym wpaść w każdej chwili. Kto wie, jakie plany mógłbym podsłuchać?

Widziałem ból ukryty pod wrzącym gniewem w oczach Alfy Ashera i ignorowałem ostry ból, który we mnie zadawał. Nie mogłem wyrazić słowami tego, co czułem do Alfy Ashera.

Jak można wytłumaczyć, że sama czyjaś obecność cię pochłania? Że czyjś dotyk zapala każdą komórkę, każde zakończenie nerwowe w ciele. Chociaż chciałam więcej od Alfy Ashera, zadowoliłabym się wszystkim, byle tylko zostać przy nim.