Pobierz aplikację

Apple Store Google Pay

Lista rozdziałów

  1. Rozdział 51 Curry Favor
  2. Rozdział 52 Dwóch spiskowców
  3. Rozdział 53 Zakład o jego życie seksualne
  4. Rozdział 54 Zaniepokojona urodzinowa dziewczyna
  5. Rozdział 55 Niezweryfikowane oskarżenia
  6. Rozdział 56 Niesamowity kłamca
  7. Rozdział 57. Rywalizacja o bogactwo
  8. Rozdział 58 Gra rozpoczęta
  9. Rozdział 59 Taktyki złośliwe
  10. Rozdział 60 Egois bez grosza przy duszy
  11. Rozdział 61 Bolesny przegrany
  12. Rozdział 62 Miłosny komplement
  13. Rozdział 63 Podejrzany wścibski
  14. Rozdział 64 Zazdrosna miłość
  15. Rozdział 65 Podejrzenia Laili
  16. Rozdział 66 Nowicjusz Kochanek
  17. Rozdział 67 Obrzydliwe Minionki
  18. Rozdział 68 Rycerz w lśniącej zbroi
  19. Rozdział 69 Przypadkowy pocałunek
  20. Rozdział 70 Przybycie Zbawiciela
  21. Rozdział 71 Ochrona zerowa
  22. Rozdział 72 Specjalne bezpieczeństwo
  23. Rozdział 73 Kara śmierci
  24. Rozdział 74 Najniebezpieczniejsze więzienie
  25. Rozdział 75 Deklaracja Miłości
  26. Rozdział 76 Niezależna kobieta
  27. Rozdział 77 Dobroczynna legenda
  28. Rozdział 78 Prośby pięknych kobiet
  29. Rozdział 79 Zdesperowane piękności
  30. Rozdział 80 Caylee's Gif
  31. Rozdział 81 Znak Miłości
  32. Rozdział 82 Kochający chłopak
  33. Rozdział 83 Nieetyczny lekarz
  34. Rozdział 84 Lek na raka
  35. Rozdział 85 Domniemany szantażysta
  36. Rozdział 86 Nieznany przełożony
  37. Rozdział 87 Całkowite oszołomienie
  38. Rozdział 88 Ludzie pokutujący
  39. Rozdział 89 Surowa kara
  40. Rozdział 90 Kluczowy czas
  41. Rozdział 91 Najszybsze palce
  42. Rozdział 92 Podejrzany kierowca
  43. Rozdział 93 Nieokiełznany język
  44. Rozdział 94 Molestowanie seksualne
  45. Rozdział 95 Diabelski zboczeniec
  46. Rozdział 96 Wykwalifikowany wojownik
  47. Rozdział 97 Niska wartość netto
  48. Rozdział 98 Wielki szok
  49. Rozdział 99 Rozczarowane nadzieje
  50. Rozdział 100 Nieustanne problemy

Rozdział 4 Więcej karzących

Następnej nocy na atramentowym niebie świecił jasny księżyc.

W szpitalu Rinas.

„Dobry wieczór, panie Warren!” Raul powitał Horace’a z szacunkiem, gdy tylko wszedł na oddział.

Potem zobaczył Caylee leżącą na łóżku i również ją przywitał: „Dobry wieczór, pani Potter!”

Raul znał tę kobietę, którą widział przed sobą. Była pokojówką biologicznej matki Horace'a. Jej pełne imię brzmiało Caylee Potter. Okazało się, że przez ostatnie osiemnaście lat pieczołowicie wychowywała Horace'a. Kiedy ojciec Horace'a się o tym dowiedział, powiedział im, żeby okazali jej taki sam szacunek, jaki okazali jego zmarłej żonie.

„Dobry wieczór!” Horace skinął głową na powitanie. Następnie powiedział do matki: „Mamo, muszę już iść. Dbaj o siebie. Zadzwoń, jeśli będziesz czegoś potrzebować”.

„Okej, mów dalej, Horace!”

Horace pocałował ją w czoło, po czym wyszedł z Raulem.

„Panie Warren, czy potrzebuje pan kogoś, kto pomoże panu zająć się panią Potter?” – zapytał Raul, gdy już wyszli na zewnątrz.

„Nie, dziękuję. Ona lubi spokój. Mogę się nią zająć sama.”

„Okej, panie Warren.”

Oboje poszli na parking i wkrótce dotarli do samochodu Raula. Raul delikatnie otworzył tylne drzwi i wykonał gest powitania.

Po tym jak Horace wsiadł, on usiadł za kierownicą.

Dziś pełnił funkcję szofera Horace'a, jako wyraz szacunku dla niego.

„Przygotowałem dla ciebie bankiet w Sea Pavilion dziś wieczorem, panie Warren. Wszyscy szefowie filii rodziny Warren w Rinas przyjadą, aby złożyć ci hołd!” Raul opowiedział mu.

Horace skinął głową i zamknął oczy, żeby odpocząć.

Sen omijał go od kilku dni. Zawsze był przy łóżku swojej przybranej matki i monitorował jej podstawowe parametry życiowe, gdy spała.

Głos ciągle mu mówił, że ona umrze, jeśli zmruży oczy. W rezultacie wpatrywał się w jej chorą twarz przez całą noc.

Na szczęście operacja się powiodła, a lekarz, który badał ją dziś rano, stwierdził, że pacjentka wraca do zdrowia w bardzo dobrym stanie i że wkrótce będzie w pełni sił.

Węzły zmartwień w Horace'u nie rozluźniły się, dopóki nie usłyszał tego pozytywnego raportu.

„A tak w ogóle, panie Warren, słyszałem o wczorajszym incydencie. Dobrze pan sobie poradził z sytuacją, ale nie sądzę, żeby kara była wystarczająco bezwzględna!” Raul skomentował nagle.

Uważnie obserwował reakcję Horace'a w lusterku wstecznym.

Horace powoli otworzył oczy. Miały w sobie nutę zmęczenia. „Tak, nadepnął mi na palce. Ale to nie znaczy, że zasługuje na śmierć. Mam tylko nadzieję, że wyciągnął wnioski. Jeśli znów odważy się mnie sprowokować, nie będę mu tak pobłażliwy jak wczoraj!”

„Dlaczego oczekuję, że zrobi wszystko, by ukarać swojego wroga? Przecież do wczoraj był tylko młodym absolwentem liceum. To normalne, że jest miękki” – pomyślał Raul.

Naprawdę martwił się, że Horace'owi będzie trudno w przyszłości.

Dotarli do Pawilonu Morskiego około trzydzieści minut później.

Imponujący budynek został oświetlony kilkoma jasnymi światłami. Luksusowa dekoracja sprawiła, że całe miejsce wyglądało szlachetnie i wykwintnie.

W drodze Raul powiedział mu, że Sea Pavilion jest w rzeczywistości własnością rodziny Warren. Oznaczało to, że teraz jest jego.

Teraz Horace zdał sobie sprawę, że jego rodzina jest prawdziwym gigantem, a ich moc przekracza to, co sobie wyobrażał.

Raul powiedział, że rodzina Warrenów była jednym z głównych graczy kontrolujących światową gospodarkę. Ocierali się o międzynarodowe ciała i rodziny.

Horace spojrzał na wspaniały budynek przed sobą i westchnął.

Powoli wysiadł z samochodu.

Nagle zza pleców dobiegł go znajomy, pogardliwy głos.

„Horace, nie masz wstydu? Powiedziałem ci, że skończyliśmy. Przestań być utrapieniem. Nigdy nie wrócę do wymiocin. Dlaczego za mną chodzisz?”

Horace natychmiast odwrócił się na pięcie, by zobaczyć właściciela tego głosu. To była jego była dziewczyna, Amaia.

Nie spodziewał się, że ją tu spotka.

Stała w tym czasie z kimś. Tą osobą był Addy

którego twarz była czerwona i opuchnięta.

Właśnie gdy miał coś powiedzieć w swojej obronie, Amaia kontynuował: „To mi przypomina. Gdzie byłeś wczoraj wieczorem? Addy poprosił cię, żebyś się z nim spotkał w opuszczonej fabryce chemicznej. Dlaczego go wystawiłeś?”

„Panie Warren! Nie musi pan tego znosić. Co powiecie na to, żebym natychmiast posprzątał ten bałagan?”

Na twarzy Raula pojawił się cień gniewu, gdy usłyszał, jak Amaia mówi tak niegrzecznie.

Wkroczył i zapytał Horace'a o pozwolenie.

Chociaż bardzo chciał najpierw jednym gorącym policzkiem zamknąć Amai jej usta, musiał się powstrzymać, bo nie wypadałoby tego zrobić bez jej pozwolenia.

Horace parsknął śmiechem, gdy zobaczył, że Raul jest zły. „Nie przejmuj się. Niech psy szczekają, lew nadal jest królem. Nie ma sensu szczekać na psa. Chodźmy!”

Horace chciał się odwrócić, ale zatrzymał go głos Amai.

„Brawo! Horace, jesteś niesamowicie dobry w odgrywaniu ról. Nie tylko wynająłeś samochód, ale także zatrudniłeś szofera. Jestem tak wzruszony!”

Amaia trzymała się za pierś i uroczyście zamknęła oczy, jakby rzeczywiście została dotknięta. Ale kiedy otworzyła oczy, były wypełnione czystą pogardą. „Bah! Fałszywe życie nie zaprowadzi cię nigdzie. Podczas gdy ty wypożyczyłeś je, żeby się popisać, Addy naprawdę je ma, a nawet więcej!”

Po tych słowach mocno przytuliła Addy'ego i zaczęła ocierać piersiami o jego ciało.

Jej publiczne okazywanie uczuć zszokowało Horace'a do szpiku kości. Nie mógł uwierzyć, że to ta sama dziewczyna, z którą się spotykał. „Ludzie zazwyczaj się rozstają i znajdują lepsze partnerki. Ale w twoim przypadku, sam się zdegradowałeś. Spójrz, przez co mnie zostawiłeś. Addy został pobity na czarno i niebiesko. Nadal go lubisz?”

„Zamknij się! Zdegradowałem się tylko przez to, że w ogóle zacząłem spotykać się z kimś takim jak ty. Bądź szczery wobec siebie. Czy wyglądasz jak mój spec? Aargh! O czym ja w ogóle myślałem?”

Amaia zmierzyła go wzrokiem od stóp do głów i kontynuowała: „Horace, pieniądze rządzą światem. Mogę ci się tak podlizywać, jeśli jesteś bogaty. Masz jakieś pieniądze? Jesteś tak biedny, że nawet sprzedałeś swój krzywy dom. Powiedz mi. Co teraz masz na swoim koncie? Och, wiem. Nie masz nic poza ubóstwem!”

„Ha-ha!” Addy wybuchnął śmiechem po usłyszeniu słów swojej dziewczyny.

„Horace, chociaż poznaliśmy się dopiero wczoraj, kiedyś napisałem do ciebie i zaoferowałem dziesięć tysięcy dolarów, żebym mógł przespać się z Amaią przez jedną noc, ale ty stanowczo odmówiłeś. Teraz, kiedy straciłeś ją i pieniądze, jak się czujesz? Chcesz cofnąć wskazówki zegara?” zapytał Addy z pogardliwym uśmieszkiem.

„Amaia, nie uważasz, że jesteś zbyt skąpa? Naprawdę mi cię żal. Mieliśmy coś dobrego. Lew cię uwielbiał, ale ty wybrałaś randkę z psem. Jaka szkoda!” Horace cmoknął z rozczarowaniem.

Następnie spojrzał na Addy'ego i dodał: „Myślisz, że może cię uszczęśliwić, bo jest bogaty?”

Addy odparł: „Poczekaj chwilę. Czy ty nazywasz siebie lwem? Bah! Jesteś niczym więcej, jak pieprzonym bezdomnym psem! Lwem, moja stopa. Ha-ha!”

„Addy, czy kiedykolwiek doświadczyłeś rozpaczy?” Horace kontynuował, błyskając złowrogim uśmiechem, „Nie martw się. Doświadczysz tego po raz drugi. Nie lubisz deptać ludzi? Czy nie jesteś pozbawiony skrupułów z powodu bogactwa twojej rodziny? Wziąłem to na siebie, aby nauczyć cię prostych manier, których powinieneś był nauczyć się dawno temu!”

Następnie odwrócił się. „Raul!” Horace, który nie chciał zaakceptować swojej prawdziwej tożsamości, był teraz gotowy użyć mocy, aby postawić złych ludzi na ich miejscu. „To wcale nie był zły pomysł !” pomyślał.

„Tak, panie Warren. Jestem na pańskie rozkazy!”

Raul tłumił swój gniew, aby zapobiec jego wybuchowi. Dlatego był w dobrym nastroju, gdy Horace go wezwał.

Skłonił się, a następnie stanął wygodnie.

Wskazując na Addy'ego, Horace rozkazał: „Doprowadźcie firmę Cloud Logistics do bankructwa!”

„Zbankrutować? Panie Warren, ten człowiek przekroczył dziś granicę. Kara jest zbyt łagodna. Co powiecie na to, żebyśmy po prostu zniszczyli całą rodzinę Moran?” Raul zasugerował nadgorliwie.

تم النسخ بنجاح!