Rozdział 5

„ Kim jesteś? Co tu robisz?” Jack Sawyer podniósł głowę i zmarszczył brwi, patrząc na Alexa, który nagle wpadł do jego pokoju bez ostrzeżenia.

„ Prezydent Sawyer, to ochroniarz z działu bezpieczeństwa, Alex Jefferson. Nalegał, żeby się z tobą zobaczyć, a ja nie mogłam go powstrzymać”. Wpadając za Alexem, sekretarka Jacka pośpiesznie wyjaśniła.

Spojrzała na Alexa z irytacją. Nigdy nie widziałam tak niegrzecznego mężczyzny. Jak mógł mnie tak odepchnąć, tylko dlatego, że nie pozwoliłam mu wejść?

„ Strażnik?”

Zmarszczył brwi, a na twarzy Jacka pojawił się cień wściekłości. „Gdzie jest Tim i reszta?”

Mówił o swoich ochroniarzach.

Jak zwykły ochroniarz mógł tak wtargnąć, skoro za drzwiami stali jego ochroniarze?

„ Poszli do toalety” – wyjaśniła sekretarka.

Jack zmarszczył brwi i spojrzał na Alexa.

„ W porządku, jeśli chcesz mnie zwolnić bez żadnego konkretnego powodu, ale dlaczego nie oddasz mi mojej pensji? I odmawiasz zwrotu mojego depozytu! Prezydencie Sawyer, musisz mi to jakoś wytłumaczyć”. Podchodząc do Jacka, Alex wyciągnął krzesło i leniwie usiadł.

„Jaka jest sytuacja?” Jack spojrzał na sekretarkę.

Ochroniarz wszczyna awanturę w moim biurze? Jak on śmie?

Było oczywiste, że Jack był tym wściekły.

„ Prezydencie Sawyerze, żona Alexa go zdradziła, a sprawa stała się szeroko znana w całym mieście. Wszyscy go wyśmiewają, w tym pracownicy naszej firmy. Dlatego kierownik działu ochrony, James Langdon, uznał, że ta sprawa poważnie wpłynęła na reputację naszej firmy. Zasugerował, abyśmy zwolnili Alexa, aby nie rzucał cienia na wizerunek naszej firmy. Jeszcze nie przyjechałeś, więc zgodziłem się w twoim imieniu” – wyjaśnił sekretarz.

Jack rzucił Alexowi spojrzenie pełne całkowitej pogardy.

Było mu żal tego drugiego, który musiał przechodzić takie upokorzenie.

„ Alex Jefferson, prawda? Ponieważ twoje prywatne sprawy poważnie wpłynęły na reputację naszej firmy, naturalne jest, że chcielibyśmy cię zwolnić” – zaćwierkał Jack.

„ Nie mam zdania na ten temat. Niemniej jednak musisz oddać mi moją pensję” – odpowiedział obojętnie Alex.

„Zasady firmy stanowią, że osoby zwolnione przez firmę nie odzyskają swojego depozytu, a tym bardziej swojej pensji”. Jack zmarszczył brwi, a niezadowolenie rozlało się na jego twarzy.

„ Prezydencie Sawyerze, czy ty też uważasz, że jestem tylko ochroniarzem, którego łatwo zastraszyć?” Alex zaśmiał się głośno.

Jack zmarszczył brwi i był coraz bardziej zirytowany postawą Alexa.

„ Już to powiedziałem. To decyzja firmy. Jeśli teraz nie odejdziesz, nie obwiniaj mnie za to, co stanie się później!” Jack zaczął się wściekać.

„ Świetnie, najpierw zabrałeś sobie moją pensję i depozyt, a teraz chcesz mnie pobić.”

Alex uśmiechnął się do Jacka, po czym kontynuował: „Prezydent Sawyer jest naprawdę niesamowity, będąc najbogatszym człowiekiem w Nebula City. Niestety, mam swoje zasady. Nawet Bóg nie może odebrać mi tego, co mi się prawnie należy. Dzisiaj jestem tutaj, żeby zobaczyć, jak zamierzasz mnie pobić, prezydencie Sawyerze”.

„ Bezczelność!” – wrzasnął Jack ze złością.

Alex wyraźnie kwestionował swoją władzę.

Wtedy drzwi biura otworzyły się gwałtownie i do środka wpadli dwaj młodzi, rosli mężczyźni.

Byli to nikt inny, jak dwaj ochroniarze Jacka.

„Alex, jesteś po prostu śmieciem , na którego nawet twoja żona patrzy z góry. Jesteś idiotą, który nie śmie nawet nic powiedzieć po tym, jak został zdradzony. Jak mogłeś się ze mną zmierzyć? Wyrzuć go stąd!”

Jakiś nicpoń, który nie potrafi nawet utrzymać lojalności żony wobec niego, ośmielił się wtargnąć do mojego biura. Jeśli wieść o tym się rozniesie, jak bardzo będę zawstydzony?

Ten rodzaj idioty nigdy niczego w życiu nie osiągnie.

Gdy Jack mówił, dwaj potężni ochroniarze trzymali Alexa za ramiona, próbując go dosłownie wyrzucić.

Okrutny błysk przemknął przez oczy Alexa. Odchylił się lekko, uniósł ręce i chwycił ochroniarzy za nadgarstki.

Pstryknąć!

Pstryknąć!

Dwa trzaski łamanych kości rozbrzmiały jednocześnie, a potem rozległy się stłumione krzyki ochroniarzy.

Alex złamał im prawe nadgarstki!

Trzymali się za nadgarstki w strasznym bólu, a kiedy spojrzeli na Alexa, mieli strach w oczach.

Ci dwaj ochroniarze byli najemnikami, którzy przeżyli Wojnę Brecknock. Nawet dziesięciu zwykłych mężczyzn, którzy by do nich przyszli, nie byłoby w stanie się do nich zbliżyć.

Ale w tym momencie ich nadgarstki zostały złamane na pół przez chudego młodzieńca!

Jak silny jest ten bachor?

Jack i jego sekretarka również byli zszokowani.

Cały czas patrzyli na Alexa, wyglądając na przerażonych.

Dwaj ochroniarze Jacka, na których zatrudnienie Jack wydał mnóstwo pieniędzy, zostali pokonani przez zwykłego ochroniarza.

Kurwa.

To wielki wstyd!

„ Czy jest ich więcej? Po prostu uwolnij ich wszystkich na raz.” Alex klasnął w dłonie, patrząc na Jacka szyderczo.

Jack był tak wściekły, że przez długi czas nie mógł wydobyć z siebie głosu.

Alex go obrażał!

„ Ty gówniarzu. Naprawdę próbujesz mnie wkurzyć?”

Jack spojrzał na Alexa ze złością i zagroził: „Pomyśl o tym porządnie, z tym swoim głupim mózgiem. Ja, Jack Sawyer, jestem najbogatszym człowiekiem w Nebula City. Dzięki mojej potędze i wpływom będę w stanie zniszczyć cię jednym telefonem!”

„ Naprawdę?”

Alex prychnął, po czym dodał: „Wierz lub nie, ja też mogę cię zniszczyć nawet teraz, jednym telefonem”.

Prezydencie Sawyer, czy naprawdę chcesz zagrać ze mną w tę grę?

„ Sam się o to prosisz!” Wściekły Jack poczuł, że jego autorytet jest bezustannie drażniony przez stojącego przed nim mężczyznę.

„ Nie wierzysz mi?”

Alex uśmiechnął się szeroko, szybko szukając numeru, pod który nie dzwonił od ośmiu lat. Wkrótce wybrał numer.

„ Charlie, to ja.” Alex powiedział do telefonu.

„ Panie Jefferson, minęło osiem lat. W końcu do mnie zadzwoniłeś!” Z drugiego końca linii dobiegł podekscytowany głos starszego mężczyzny.

„ Sprawdź dla mnie historię Jacka Sawyera, najbogatszego człowieka w Nebula City. Sprawdź też jego firmę Four Seas Corporation. Dam ci pięć minut” – odpowiedział Alex.

„ Panie Jefferson, niszczysz go? Potrzebujesz mojej pomocy?” zapytał starzec.

„ Nie ma potrzeby. Daj mi tylko jakiś dowód, który sparaliżuje go w pięć minut.”

„ Okej, potrzebuję tylko trzech minut.”

Jack się zaśmiał. W ogóle nie wziął sobie do serca dziecinnych gróźb Alexa.

Jeśli Alex miał zdolność, by go zniszczyć, dlaczego miałby zostać ochroniarzem?

Jednak gdyby Jack znał prawdziwą tożsamość Alexa, zapewne natychmiast starłby ten uśmiech ze swojej twarzy.

Alex miał swoje powody, dla których został tu ochroniarzem i nie ujawnił zbyt wcześnie swojej prawdziwej tożsamości.

W końcu był synem i prawowitym dziedzicem potężnej rodziny Jefferson z Terytorium Północnego. Miał ogromną władzę i wpływy.

Jak Jack Sawyer, najbogatszy człowiek w tak małej miejscowości jak Nebula City, mógł się z nim równać?

„ No dobrze, pobawię się z tobą przez kilka minut” – zadrwił Jack.

Alex powiedział, że w ciągu trzech minut zdobędzie cholerne dowody na mnie, prawda? Wtedy zobaczę, co potrafi zrobić w ciągu trzech minut.

Sekretarka obok niego również prychnęła. Myślała, że Alex oszalał.

Po dwóch minutach telefon Alexa zaświecił się, wyświetlając nową wiadomość.

Alex spojrzał na swój telefon i uśmiechnął się z zadowoleniem.

„ Prezydencie Sawyerze, możesz zdecydować, czy chcesz ze mną walczyć, po tym jak przeczytasz tę wiadomość”. Alex podał swój telefon Jackowi z uśmiechem.

Jack prychnął i wziął go. Zobaczę, jakie sztuczki uda mu się wyciągnąć z tyłka!

Ale bez względu na to, jakie sztuczki ma do zaoferowania, nie dam się nabrać.

Jednak gdy przeczytał treść wiadomości, uśmiech na jego twarzy zamarł.

Natychmiast strach pojawił się w jego oczach. Nawet ręce, w których trzymał telefon, zaczęły się trząść.

„ Prezydencie Sawyerze, nie mów mi, że pokazuje ci jakieś porno?” Sekretarz nie zauważył wyrazu twarzy Jacka i zakpił z Alexa.

Następnie Jack drżącymi rękami odłożył słuchawkę, cały czas wpatrując się w Alexa.

Drżącym głosem zapytał: „C... C... Kim ty, do cholery, jesteś?”

Słysząc dziwny ton Jacka, sekretarka odwróciła się, a serce podskoczyło jej do gardła.

W oczach Jacka widać było strach i przerażenie!

Prezydent Sawyer boi się tego ochroniarza?

Sekretarka w ogóle nie mogła uwierzyć własnym oczom.