Rozdział 32

Pokój w motelu

ZAIA. „Dobra, trzymaj głowę nisko. Nie ma kamer, ale i tak. Pójdę poprosić o pokój”. W końcu znaleźliśmy obskurny motel po krótkiej jeździe, ale to było lepsze niż nic. Gdyby nie wyczucie kierunku Sebastiana, nadal bylibyśmy na zewnątrz w burzy.