Rozdział 188

Spoglądam na niego, ale on wciąż jest nieprzytomny. Biorę głęboki oddech i kontynuuję. Kolejne bolesne trzydzieści lub czterdzieści minut później, jestem skończony.

Myślę, że mam je wszystkie, ale zrobię mu skan, żeby mieć pewność, na razie to mu bardzo pomoże. Odprężam się po zaklejeniu głębokiego cięcia. Dzięki jego szybkiemu gojeniu, samo się zamknie i nie będzie wymagało szwów.

Wycieram krew i zakładam opatrunek na ranę, po czym siadam, czując się wyczerpana.