Rozdział 165

Włączam ekspres do kawy, wpatruję się w małe niebieskie światełko i słyszę, jak drzwi się zamykają, zostawiając mnie tu samą z Zade’em bez koszulki.

„ Nie płacz, Mały Kolega, bo mam ochotę przelać krew.”

Jego słowa znów przelatują mi przez myśl, bogate i uwodzicielskie jak czerwone wino, z łatwością maskujące złowrogi przekaz.