Rozdział 3 Zaangażowanie znienacka

„Tato, przepraszam. Wczoraj wieczorem wyszłam pograć w karty z przyjaciółmi i zupełnie zapomniałam o czasie. Nie wiedziałam, kiedy rozładowała mi się bateria w telefonie. Naprawdę mi przykro, że sprawiłam, że się o mnie martwisz”.

Oszołomiona ręka Benny'ego, która trzymała kij, zamarła w powietrzu. W przeszłości Lindsey nigdy mu nie ustępowała, bez względu na to, co się działo. Zawsze kłóciła się z nim o wszystko pod słońcem, więc jego relacje z nią zawsze były napięte.

Co się teraz działo?

Lindsey wiedziała, co robi. Kendra była dobra w manipulowaniu Bennym, żeby jej zaufał, a co więcej, Lindsey nie miała żadnych dowodów na spisek Kendry. Nawet gdyby powiedziała ojcu wszystko, co wydarzyło się wczoraj wieczorem, wziąłby słowo Kendry bardziej niż jej.

Postanowiła więc udawać posłuszną i na razie nic nie robić, czekając na idealną okazję do ataku.

„Tato, Kendra nie jest moją biologiczną mamą, więc to naturalne, że nie zna mnie aż tak dobrze. Ale ty — ty jesteś moim ojcem. Powinieneś mnie lepiej znać, a ja nigdy nie zrobiłbym niczego, co mogłoby zaszkodzić reputacji naszej rodziny!”

Łzy napłynęły do oczu Lindsey, gdy mówiła, przez co wyglądała tak żałośnie.

Chociaż matka Benny'ego i Lindsey była rozwiedziona od lat, on zawsze był oddanym ojcem. Więc kiedy usłyszał szczere przeprosiny Lindsey, jego serce zmiękło.

Odłożył patyk i powiedział łagodniejszym tonem: „Cóż, dobrze, że zdałeś sobie sprawę ze swojego błędu. Tylko więcej tego nie rób, okej? A teraz wstawaj”.

Widząc, jak Benny tak łatwo wybacza Lindsey, Kendra poczuła odrobinę niezadowolenia. Ale teraz musiała trzymać się planu i udawać, że wszystko jest w porządku, więc przełknęła urazę w sercu i wymusiła fałszywy uśmiech.

„Widzisz? Wiedziałam, że to wszystko było tylko nieporozumieniem. Lindsey jest taką dobrą dziewczyną; nie sypiałaby z byle kim jak te rozpustne kobiety. Prawda, Lindsey?”

Lindsey wiedziała, że dziewczyna coś sugeruje, ale udało jej się zachować uśmiech, chociaż jej oczy pozostały zimne.

„A tak w ogóle, Lindsey, twój ojciec chciał ci coś powiedzieć.” Kendra szturchnęła Benny’ego łokciem i znacząco puściła mu oczko.

Benny wziął głęboki oddech i usiadł z powrotem na sofie.

Następnie odchrząknął i powiedział szczerze: „Lind Sey, przemyślałem to i Kendra ma rację. Nie powinienem zmuszać cię do poślubienia kogoś, kogo nie lubisz, ani nie powinienem powstrzymywać cię od poślubienia mężczyzny, którego lubisz. Chociaż Chayce pochodzi ze zwykłej rodziny, lubicie się. To jest najważniejsze”.

Lindsey była oszołomiona nagłą zmianą w postawie ojca.

Jej ojciec zawsze uważał, że Chayce był mężczyzną, który polegał na silnych kobietach, aby osiągnąć szczyt, więc stanowczo sprzeciwiał się ich związkowi. Co więcej, zanim ona i Chayce się spotkali, jej ojciec wybrał już dla niej odpowiedni materiał na męża — najmłodszego syna rodziny Fordów, Adriana Forda.

Ale Adrian był playboyem i był zamieszany w wiele plotek. Lindsey nie chciała poślubić kogoś takiego jak on i to było punktem spornym między nią a jej ojcem.

„I dopiero dziś rano usłyszałem, że Adrian wdał się w bójkę z kimś w klubie — wszystko przez prostytutkę. Skandal trafił na pierwsze strony gazet! Nie mógłbym sobie wybaczyć, gdybym zmusił cię do poślubienia takiego mężczyzny”. Po westchnieniu Benny kontynuował szczerze: „Dopóki Chayce traktuje cię dobrze, nie będę już sprzeciwiał się waszemu związkowi. Kiedy będziesz miała czas, zaproś go do siebie, a omówimy szczegóły zaręczyn”.

„Co?! Zaręczyny?” Lindsey była tak zszokowana, że nie mogła powstrzymać się od krzyku.

Benny skinął głową uroczyście. „Pod koniec miesiąca masz urodziny. Dlaczego nie zaręczysz się tego dnia? Będziemy świętować dwie rzeczy i jestem pewien, że rodzina będzie bardzo szczęśliwa z twojego powodu. Nie młodniejesz. Pospiesz się i ustal swoje małżeństwo, żebym nie musiał się o ciebie martwić przez cały czas”.

Wtedy Lindsey to dostrzegła. Wydawało się, że Kendra sadziła nasiona w umyśle Benny'ego, kiedy nie było jej w domu.

Kendra wydawała się być w takim pośpiechu, żeby ją poślubić z Chayce, co nie mogło być dobrą rzeczą.

Lindsey przez chwilę rozważała sytuację. Zastanawiała się, jak znajdzie dowody przeciwko Kendrze i Chayce, więc dlaczego nie grać, dopóki nie popełnią błędu?

Z delikatnym uśmiechem w kącikach jej ust Lindsey podeszła do Benny'ego, kucnęła przed nim i chwyciła go za rękę.

„Dziękuję bardzo, tato. Przepraszam, że zawsze się z tobą kłóciłem. Nie martw się. Od teraz będę cię słuchał”.

Kendra odetchnęła z ulgą, gdy usłyszała, że Lindsey zgadza się na zaręczyny. Jak dotąd wydawało się, że Lindsey nie miała pojęcia, że to, co wydarzyło się wczoraj, zostało zaplanowane przez nią i Chayce'a.

Ale... Gdzie Lindsey poszła wczoraj wieczorem? Udało jej się wrócić do domu w jednym kawałku, co nie powinno być możliwe po tak dużej dawce narkotyków. Kendra zmarszczyła brwi, niepewna, czy spędziła noc z mężczyzną, czy nie.

Nagle, gdy Kendra patrzyła na Lindsey, jej wzrok wylądował na wyraźnym czerwonym śladzie na boku szyi Lindsey. Jako doświadczona kobieta, wiedziała wyraźnie, co to było.

Humph! Oczywiście, jej przypuszczenie było trafne.

Teraz Kendra była pewna, że Lindsey wylądowała wczoraj w czyimś łóżku. Uśmiechnęła się, gdy w jej umyśle uformował się plan.

Gdy tylko Lindsey wróciła do swojego pokoju, pobiegła do łazienki i próbowała zmyć ślady na ciele.

Nie czuła się pogodzona z tym, że w ten sposób straciła dziewictwo.

Do cholery! To wszystko wina Kendry i Chayce'a!

Po wzięciu długiego prysznica Lindsey uspokoiła się i zaczęła myśleć o tym, jak poradzić sobie z przyjęciem zaręczynowym, które miało odbyć się pod koniec miesiąca.

Zadzwoniła do prywatnego detektywa, którego poleciła jej przyjaciółka, i poprosiła go, aby w tajemnicy śledził poczynania Kendry i Chayce'a, zebrał dowody ich niewierności i dowiedział się, co planują robić na przyjęciu zaręczynowym.

Po załatwieniu wszystkich spraw włączyła komputer i opublikowała status na portalu społecznościowym.

W tym samym czasie do biura Domenica w siedzibie Walsh Group wpadł podekscytowany Emilio.

„Domenic, znalazłem ją!”