Rozdział 4

Rozdział 4~ Nie ma dla mnie równych

Aaron nie zauważył uśmiechu na twarzy Sereny, gdy wychodził z nią z firmy.

Tym razem wróciła, aby zdobyć to, co zawsze należało do niej. Kiedy odeszła dwa lata temu, było to tylko wymówką, aby nie wychodzić za mąż. W końcu była jeszcze młoda, a w morzu było wiele ryb. Dlaczego miałaby zadowolić się Aaronem, skoro mógł być ktoś o wiele lepszy?

Całkiem w porządku, Aaron był jednym z odpowiednich kawalerów w Ashford City. Nie dość, że był cholernie bogaty, to jeszcze był diabelnie przystojny i osiągnął wielkie rzeczy w młodym wieku.

Kto by go nie chciał?

Serena wiedziała, że on zawsze będzie jej pragnął, ale chciała zbadać swoje opcje. Co jeśli straci kogoś lepszego, jeśli zadowoli się Aaronem tylko dlatego, że on się w niej głupio zakochuje?

Poza tym, w tamtym czasie nie było wiadomo, kto zostanie dziedzicem grupy Wentworth. To była debata między starszą siostrą Aarona a nim samym. Skąd Serena mogła wiedzieć, że Celia Wentworth zakocha się w obcokrajowcu i opuści kraj, pozostawiając tym samym Aarona jako jedynego dziedzica?

Teraz osiągnął wiele i był nieporównywalny z innymi kawalerami w Mieście. Ponieważ nie było nikogo, kto mógłby dorównać Aaronowi, postanowiła wrócić i zająć swoje miejsce u jego boku.

Ale odkryła, że nie był już taki sam. Sposób, w jaki na nią patrzył… jego oczy nie miały tego samego błysku, co dwa lata temu, kiedy się z nią żegnał.

Spodziewała się bardziej ożywionego powitania. Do tej pory zabrałby ją do swoich kolegów kawalerów, żeby ją oprowadzić, ale tego nie zrobił. Wyglądało na to, że coś mu chodziło po głowie.

Aaron poszedł załatwić przybycie swojego asystenta, który był nieobecny przez dwa lata, więc Serena została sama w samochodzie.

Chciała pójść za nim, ale nagle zadzwonił jego telefon. Jej oczy zmrużyły się, gdy zobaczyła, że osoba, która dzwoniła, została zapisana przez Aarona jako „T”.

Jej łagodne usposobienie nagle zniknęło, a w jej oczach pojawił się błysk groźby. Uświadomiła sobie, że Aaron zachowuje się dziwnie, ponieważ w jego życiu jest kobieta.

Serena nie mogła na to pozwolić.

W tej chwili Aaron był jedynym mężczyzną, który dorównywał jej. Nie było mowy, żeby pozwoliła mu wymknąć się z jej rąk, skoro od początku należał do niej. Więc patrzyła, jak telefon dzwonił i dzwonił ponownie z okrutnym wyrazem twarzy.

Kiedy połączenia przestały przychodzić, otrzymała wiadomość. Próbowała otworzyć telefon, ale było hasło.

Próbowała użyć daty urodzenia, ale została odrzucona. Gniew w niej wzbierał. „ Kiedy Aaron zmienił hasło? Czy nadal jestem jego światem?”

Zacisnęła usta w cienką linię, wyjęła telefon i wykonała połączenie.

„ Starszy bracie, wróciłam” – powiedziała w momencie, gdy połączenie zostało odebrane.

„Hej, mała siostrzyczko. Co słychać?” Mężczyzna, do którego zadzwoniła, odpowiedział, wiedząc, że czegoś chce.

„ Czy możesz mi pomóc złamać hasło do telefonu Aarona?”

„ Do czego ci to potrzebne? Aaron nie jest kimś, na kim można robić sztuczki-”

„ Wiem. Ale wiesz, że on ma mnie poślubić, ale jest inna kobieta, która do niego pisze.”

Mężczyzna po drugiej stronie milczał przez chwilę. Po minucie wykrzyczał ciąg cyfr, których Serena użyła na telefonie Aarona, a telefon nagle się odblokował.

„ Rób, co musisz, ale bądź ostrożny. Nie strać tej szansy. Potrzebujemy grupy Wentworth po naszej stronie. Przyjrzę się tej kobiecie, żeby zobaczyć, czy stanowi dla ciebie jakiekolwiek zagrożenie”.

Mężczyzną tym nie był nikt inny, tylko Harry Winston, brat Sereny. Był ekspertem od technologii, a ich firma zwykle zajmowała się tworzeniem oprogramowania. Złamanie hasła było dla niego tak proste, jak spacer po parku.

Serena uśmiechnęła się od ucha do ucha. „Dzięki, bracie. Kocham cię”.

Rozłączyła się i przeczytała wiadomość, ale groźne spojrzenie błysnęło w jej oczach, gdy zobaczyła, co wysłał kontakt o nazwie „T”.

Serena miała zamiar odpisać na SMS-a, ale kątem oka dostrzegła, że Aaron zbliża się do samochodu, więc szybko usunęła wiadomość i zablokowała ekran, po czym odłożyła telefon na miejsce.

Denerwowało ją, że Aaron nie schlebiał jej tak, jak kiedyś. Był uprzejmy, ale nie zachowywał się, jakby był w niej zauroczony.

Myślała, że to przez kobietę, która do niego pisała, a nienawiść narastała w jej sercu. „Poczekaj i zobacz. Pozbędę się ciebie”.

Kiedy przybyli do firmy, była zachwycona, że Aaron pokazał ją swoim pracownikom. Dało jej to nadzieję, że nadal ją kocha. Oczywiste było, że to ta kobieta T go uwodziła.

Poszedł do łazienki, kiedy przybyli do biura i wtedy ktoś zapukał do drzwi. Serena otworzyła drzwi i zmarszczyła brwi, gdy zobaczyła Norę stojącą na zewnątrz z kopertą w rękach.

„A ty?” warknęła arogancko, marszcząc nos, myśląc, że jest T na telefonie Aarona.

Nora była zaskoczona wrogością przyszłej szefowej. W milczeniu cofnęła swoje słowa. Ta pani była okrutna i w ogóle nie zasługiwała na CEO!

Mimo to dała jej kopertę i powiedziała: „Proszę przekazać to panu Wentworthowi. Tessa zostawiła to tutaj”.

Brwi Sereny zmarszczyły się, gdy otworzyła kopertę i znalazła dwa czeki. Natychmiast złożyła dwa do dwóch i zdała sobie sprawę, że ta kobieta o imieniu Tessa to T, która wcześniej bezlitośnie dzwoniła do Aarona.

Wróciła na swoje miejsce i włożyła czeki do torebki Chanel akurat w chwili, gdy zadzwonił telefon na stole.

Irytacja przeszła przez nią. Wiedziała, że to musi być ta sama osoba, która wysyłała SMS-y. Chwyciła telefon, przeczytała wiadomość i zacisnęła pięści.

„ Myślisz, że dam ci szansę, żebyś dobrze wypadł w oczach Aarona?” Uśmiechnęła się szyderczo i usunęła wiadomość, po czym odpowiedziała, że dobrze się jej pozbyć, i również ją usunęła.

Wiedziała, że Aaron nie lubi materialistycznych dziewczyn. Gdyby dowiedział się, że jest łasa na pieniądze, poczułby do niej obrzydzenie.

Uśmiechając się, wysłała bratu wiadomość z instrukcjami, aby zmusić go do włamania się do telefonu Tessy i wysłania wiadomości na telefon Aarona.

Uśmiechnął się złośliwie, odkładając telefon na swoje miejsce.

' Tessa, czy kimkolwiek jesteś. Nie jesteś dla mnie żadnym przeciwnikiem.'

…

Dni mijały nieubłaganie szybko.

„ Kiedy wracasz do pracy? Minęło pięć dni” – zapytała Elena Hilton, zaglądając do pokoju córki.

„ Rzuciłam pracę, mamo” – mruknęła Tessa, leżąca twarzą do dołu na łóżku, czując się przygnębiona.

„ Co? Jak możesz rzucić pracę? Jak teraz przeżyjesz?” Elena była zszokowana, słysząc tę nowinę.

Kiedy nagle pojawiła się jej córka, była zachwycona, że ją widzi, ale potem zauważyła, że coś jest nie tak z Tessą. Wyglądała, jakby straciła cały świat i bez względu na to, jak bardzo pytała, Tessa nie wyjawiła, co tak naprawdę było problemem.

„ Nie wiem, mamo. Chyba poszukam innej pracy” – mruknęła leniwie Tessa.

Nie miała ochoty nic robić w tej chwili.

Jej oczy były opuchnięte od płaczu, który miała przez ostatnie pięć dni. Przeszła przez większość etapów żałoby. Podczas etapu zaprzeczenia nie mogła powstrzymać się od dzwonienia do Aarona kilka razy.

Oczywiście, Aaron nie odebrał żadnego z jej telefonów ani nie odpowiedział na wiadomości. To ją rozwścieczyło i doprowadziło do etapu gniewu. Wszystko ją wkurzało, nawet niewinne opery mydlane w telewizji, które pokazywały rodzaj miłości, która mogła być tylko czyjąś fantazją. Na trzecim etapie zaczęła zadawać sobie pytania, takie jak: co by było, gdyby była bardziej uległa? Może Aaron by ją pokochał.

Myślała, że udałoby jej się zdobyć jego miłość, gdyby tylko bardziej się postarała.

Teraz była w czwartym stadium. Stadium depresji. Nie miała nastroju, żeby robić cokolwiek innego.

„ Coś się stało w pracy, kochanie? Nic mi nie powiedziałaś i po prostu się smucisz”, Elena zmrużyła oczy, martwiąc się, gdy zastanawiała się, co mogło się stać z jej córką.

Nie była głupia. Tessa wyraźnie wyglądała na złamaną, więc była przekonana, że ta sprawa dotyczyła mężczyzny, ale ponieważ nie chciała jej nic powiedzieć, mogła tylko czekać, aż ona sama będzie chciała z nią o tym porozmawiać.

„ Chcę zostać sama, mamo” – powiedziała Tessa, odwracając się w drugą stronę, plecami do drzwi.

Elena westchnęła i wyszła z sypialni. Był powód, dla którego martwiła się obecnością Tessy. Miała problem, o którym nie chciała, żeby dowiedziała się Tessa.

„ Mam tylko nadzieję, że nie pojawią się, póki ona tu będzie” – pomyślała w duchu, po czym udała się do swojego pokoju.

…

Tessa obudziła się z powodu zamieszania na zewnątrz. Na początku była zirytowana, ponieważ chciała tylko przespać cały dzień i zapomnieć o swoich problemach, ale potem usłyszała głos matki. Wydawało się, że błaga kogoś, a ta osoba była niegrzeczna.

„ Proszę, panie Rodgers, daj mi trochę czasu na znalezienie pieniędzy. Oddam ci je, proszę nie zabieraj mi domu.”

Serce Tessy zapadło się w żołądku. Gdyby usłyszała to wyraźnie, wyglądałoby na to, że jej matka wpadła w długi.

„ Hmph! Wszystko, co robisz, to kłamiesz. Dzisiaj dostanę ten dom albo twoją córkę. Słyszałem, że wróciła. Jeśli nie chcesz płacić, możesz mi ją dać jako zastaw. Odzyskasz ją, gdy zapłacisz…”

Tessa szybko wstała z łóżka i wybiegła na zewnątrz. Gniew w niej wzbierał, gdy zobaczyła swoją matkę klęczącą na ziemi, podczas gdy mężczyzna zwany panem Rodgersem wpatrywał się w nią.

Był łysawym mężczyzną z dużym piwnym brzuchem. Przyjechał z pięcioma swoimi lokajami i trzymali w rękach kije baseballowe, jakby przybyli na wojnę.

Tessa poczuła dreszcz, gdy to zobaczyła, ale musiała uratować swoją matkę.

„ Kim wy jesteście i co wy myślicie, że robicie?!”

Pan Rodgers odwrócił się do niej w chwili, gdy usłyszał jej głos. Kiedy zobaczył, że jest piękną młodą damą o skórze, która wyglądała, jakby kąpała się w mleku i miodzie, jego oczy rozbłysły pożądaniem.

Oblizał usta i lubieżnie przesunął wzrokiem po jej ciele. Myśląc, że tym razem naprawdę wygrał na loterii, uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział: „Twoja matka jest mi winna pieniądze. Jeśli pójdziesz z nami, oszczędzę ją. Jeśli nie, zabiorę twój dom. Dała go jako zastaw”.

Tessa poczuła, jak w niej narasta wściekłość. Zacisnęła pięści po bokach i spojrzała gniewnie na pana Rodgersa i jego popleczników.

„ Więc jesteście lichwiarzami? Czy wiecie, że to, co robicie, jest nielegalne?” Nie mogła powstrzymać się od syknięcia.

Oczy mężczyzny błysnęły niebezpiecznie, zanim wybuchnął śmiechem. „Myślisz, że policja nie wie, czym się zajmuję? Możesz mnie zgłosić, jeśli chcesz. Nie jestem tylko pewien, czy twój dom będzie nadal twój, kiedy wrócisz”.

Tessa dobrze znała społeczeństwo, w którym dorastała. Było pełne stronniczości i korupcji. Nie było nic, co lokalne władze by zrobiły, gdyby ten człowiek był potężny pod względem bogactwa.

Wyglądał jak boss podziemnej mafii. Policja rzeczywiście była bezsilna wobec takich ludzi.

W międzyczasie Elena spuściła głowę ze wstydu, gdy wyszła jej córka. Planowała utrzymać swój dług w tajemnicy, dopóki Tessa nie wyjdzie, ale niestety pan Rodgers postanowił się dziś pojawić.

Nie chcąc wciągać córki w takie sprawy, chwyciła pana Rodgersa za nogę i błagała. „Proszę, moja córka nic nie wie o długu. Puść ją. Oddam ci, obiecuję”.

Pan Rodgers poczuł błysk irytacji i nagle kopnął Elenę w brzuch, „s*ko! Jak śmiesz mnie łapać?! Przyszedłem odebrać swoje pieniądze!”

Serce Tessy ścisnęło się, gdy zobaczyła, jak jej matka jest brutalnie kopana, więc szybko wyjęła telefon z kieszeni i sprawdziła wyciąg z konta. Jej oczy rozbłysły, gdy zobaczyła kwotę, którą zaoszczędziła przez ostatnie dwa lata.

„ Ile ona ci jest winna? Mogę spłacić dług!” – powiedziała pewnie, a pan Rodgers zmrużył oczy, głaszcząc swoją siwą bródkę.

„ To dziesięć tysięcy dolarów” – powiedział zrzędliwie.

Tessa zmarszczyła brwi. „Dlatego kopnąłeś moją matkę i groziłeś, że zabierzesz mi dom?”

Kwota była zbyt mała, aby bezczelny lichwiarz mógł zażądać, aby przejąć dom jako zapłatę. To mógł być mały dom, ale minimalna cena, jaką mógł kosztować, wynosiła pięćdziesiąt tysięcy dolarów.

Na szczęście jej oszczędności z ostatnich dwóch lat wynosiły dziesięć tysięcy dolarów. Szybko poprosiła o dane pana Rodgersa i wysłała mu pieniądze, ku jego irytacji. Miał nadzieję, że zamiast tego wyjdzie z pięknością.

Kiedy odeszli, Tessa miała zamiar wypytywać matkę o pożyczkę, którą wzięła, gdy zdała sobie sprawę, że leży nieruchomo na ziemi. Zmarszczyła brwi, a w jej żołądku zagościło uczucie niepokoju.

„ Mamo?” zawołała i rzuciła się w jej stronę, tylko po to, by złapać oddech, gdy zobaczyła krew cieknącą z ust Eleny. Była nieprzytomna, ale wciąż żyła.

Tessa szybko zamówiła taksówkę i zawiozła ją do szpitala.

Czekała przed izbą przyjęć, gdy wyszedł lekarz dyżurny.

„ Jak się czuje moja matka, doktorze?” Tessa pośpiesznie zapytała. Jej żołądek był ściśnięty.

Lekarz westchnął. „Twoja matka wymaga pilnej operacji. Jest w drugim stadium raka żołądka. Dlaczego tak długo zwlekałeś z zabraniem jej do szpitala?”

Tessa usłyszała dzwonienie w uszach, gdy usłyszała słowa lekarza.

„ C-rak?” Jej oczy zrobiły się wielkie jak spodki, a usta nie mogły się zamknąć, gdy patrzyła na lekarza. „C-co masz na myśli? Moja matka nie ma raka”.

„ Cóż, nasze wyniki pokazują, że tak. Przeszła chemioterapię w pierwszym stadium, ale nastąpił nawrót i długo nie mogła przyjść na leczenie”.

Tessa przełknęła gulę, która utworzyła się w jej gardle, a jej żołądek się skręcił. „W takim razie zrób operację”.

Lekarz podrapał się po szyi. „Nie możemy przeprowadzić operacji tutaj, ale możemy skierować ją do szpitala w mieście”.

Tessa była oszołomiona przez cały czas, kiedy była w karetce, towarzysząc matce do City. Poza tym, że była smutna, czuła się winna. Była zajęta zabawą z Aaronem, podczas gdy jej matka musiała wziąć pożyczkę na leczenie jej raka.

U licha, ona nawet nie wiedziała, że jej matka ma raka.

Kiedy dotarli do szpitala, wyszła z niego okularnica w białym fartuchu i podała jej kartkę papieru.

„ Zapłać w recepcji i przynieś to z powrotem. Cena za operację wynosi pięć tysięcy dolarów.”

Serce Tessy opadło do stóp. Właśnie wydała ostatnie pieniądze, skąd miała wziąć taką sumę?