บทที่ 7 7
"เพื่อน?"
ดวงตาของเขาจ้องมองมาที่ฉัน ฉันไม่อาจบรรยายความรู้สึกในตอนนั้นได้ จริงๆ แล้ว ฉันแทบไม่อยากจะเชื่อเลย
'อีธานเป็นคู่ของฉันเหรอ?
มันเหมือนความฝันที่ฉันใฝ่ฝันมานานกลายเป็นจริง
ฉันรักเขามาตั้งแต่สมัยเด็กๆ เราเป็นเด็กด้วยกัน เขามักจะเล่นกับฉันเสมอ และเราก็กลายมาเป็นเพื่อนเล่นกัน แต่แล้วเขาก็เริ่มเข้ารับการฝึกเพื่อเป็นอัลฟ่า และฉันก็ยุ่งกับการเรียน
อย่างไรก็ตาม ฉันเรียนมัธยมต้นที่เดียวกับเขา สายตาของฉันจะติดตามเขาไปทุกที่ที่เขาไป
วันหนึ่ง ขณะที่ฉันกำลังจะกลับบ้านคนเดียว คืนนั้น ฉันตกอยู่ในอันตราย มีอันธพาลสองสามคนเดินผ่านไปมาและเห็นฉัน พวกเขาพยายามลวนลามฉัน แต่ในช่วงเวลาอันตรายนั้น อีธานได้ช่วยฉันไว้ เขาไม่ได้คิดถึงตัวเองเลยและปกป้องฉัน
มีเพียงอัลฟ่าและพ่อของฉันเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ พวกเขาไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูน่าและแม่ของฉัน พวกเขาไม่อยากให้พวกเขากังวล
อย่างไรก็ตาม หลังจากคืนนั้น ความรักที่ฉันมีต่ออีธานก็ลึกซึ้งขึ้นมาก ฉันนึกถึงใครในชีวิตไม่ได้เลยนอกจากเขา
ฉันไม่เชื่อว่าโชคชะตาจะเข้าข้างฉันเสมอ เขาเป็นคู่ของฉัน นั่นคือเหตุผลที่ฉันตกหลุมรักเขาเสมอ ไม่ว่าฉันจะพยายามอยู่ห่างเขาแค่ไหนก็ตาม
ฉันจ้องไปที่อีธาน เขาอ้าปากจะพูดบางอย่างแต่ก็หยุดตัวเองไว้
สิ่งหนึ่งที่ฉันเห็นคือเขาไม่ได้มีท่าทีแปลกใจเลย
'เขารู้เรื่องนี้ไหม?' ฉันคิด
ฉันก้าวไปหาเขา ความสนใจของฉันจดจ่ออยู่ที่เขาจนเกือบจะไม่ทันไรอันที่ยืนอยู่ข้างๆ เขา
ฉันยืนอยู่ตรงหน้าอีธาน เขาก็มองฉันอย่างตะลึง ฉันยิ้มให้เขาแล้วพูดว่า
"เพื่อน"
ฉันได้ยินเสียงใครบางคนกระแอม ฉันจึงหันไปมองอีธาน ไรอันยังคงอยู่ที่นั่น
เขาเหลือบมองมาที่ฉันแล้วมองอีธาน
เขาเข้ามาใกล้ฉันแล้วกระซิบที่หูฉันว่า
“บิงโก! คุณได้ตัวเจ้าชายของคุณแล้ว… โอ้ ขอโทษนะ ราชาของคุณและคู่ของคุณ”
ฉันไม่ได้ตอบเขา ฉันแค่อยากพบอีธาน มีเรื่องมากมายที่ฉันอยากจะถามอีธาน
ไรอันเดินกลับไปและออกจากสถานที่นั้น ทิ้งให้ฉันและอีธานอยู่ตามลำพัง
ฉันหันไปหาอีธานและอยากฟังความคิดของเขา
ดวงตาสีแดงสดใสของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำ เขาจับมือฉันไว้
“มาด้วยกันเถอะ” น้ำเสียง ของเขาทำให้ฉันหมดหวัง ฉันดีใจที่เขา อยากคุยกับฉัน
เขาพาฉันไปที่ป่าฝั่งตรงข้าม เราเข้าไปในป่าแล้วเดินลึกเข้าไปเล็กน้อย
เขาปล่อยมือฉันแล้วมองมาที่ฉัน
ฉันยิ้มให้เขาอีกครั้ง “ฉันไม่เชื่อว่านี่จะเป็นเรื่องจริง”
เขาละสายตาและพยักหน้า “จริงนะ คุณเป็นคู่หูของฉัน”
“คุณดูไม่แปลกใจเลย ทำไมเป็นอีธาน คุณรู้เรื่องนี้ไหม”
อีธานเงียบไป ฉันขมวดคิ้วมองเขา
“ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลย?”
เมื่อฉันยังไม่ได้รับคำตอบ ฉันจึงพยักหน้า
“ไม่เป็นไรแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างก็โอเคแล้ว”
เขาหลับตาและหายใจเข้าลึกๆ แล้วหันหน้าหนีฉัน
‘เกิดอะไรขึ้นกับเขา’ ฉันถามตัวเอง
“อีธาน?”
“อัลลิสัน ฉันยอมรับคุณไม่ได้”
ฉันขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเขา "อะไรนะ?"
ฉันเห็นเขากำมือแน่นขึ้น เขาเป็นอะไรไป
"เพราะจูลี่เหรอ?" ฉันถามด้วยความหวังเล็กน้อยว่าเขาจะบอกว่าเขาแค่ล้อเล่น
คราวนี้เขาหันมาหาฉันและมองเข้าไปในตาฉันโดยตรง
“ไม่ใช่เพราะเธอหรอก ฉันแค่ไม่สามารถอยู่กับโอเมก้าได้”
เพียงชั่วพริบตา ฉันก็เลิกคิ้วขึ้นและเลิกคิ้วขึ้น
ฉันรู้ว่าฉันเป็นโอเมก้าธรรมดาคนหนึ่ง แต่ฉันไม่เคยคิดว่าจะต้องได้ยินเรื่องนี้จากเขา
“คุณหมายถึงอะไร” ฉันอดพูดติดขัดไม่ได้
เขาส่ายหัว “ฟังนะ ฉันรู้ว่าครอบครัวของเราเป็นเพื่อนกัน นั่นเป็นเหตุว่าทำไมฉันถึงไม่อยากบอกคุณเรื่องนี้ตั้งแต่แรก ฉันเริ่มรู้สึกถึงความผูกพันเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ต้องการเรื่องนี้”
ฉันก้าวถอยหลัง ริมฝีปากของฉันสั่นระริก ไม่สามารถเปล่งเสียงใดๆ ออกมาได้
“ฉันรู้แล้ว” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาลง
“อะไรนะ” เขาถาม
“นั่นฉันไม่ใช่ประเภทของคุณ”
“ฉันพูดอย่างนั้นเพราะฉันรู้ว่าคุณอยู่ข้างหลังฉัน”
ฉันมองดูเขา “แล้วคุณยังพูดแบบนั้นอีกเหรอ คุณวางแผนจะทำให้หัวใจฉันสลายเหรอ”
เขาละสายตาจากฉัน “ฉันไม่รู้ว่าคุณรู้สึกอย่างไรกับฉัน แต่-”
“ไม่นะ คุณไม่รู้จริงๆ ว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับคุณ”
ฉันตะโกนใส่เขา ฉันห้ามตัวเองไม่ได้อีกต่อไปแล้ว ฉันอยากบอกเขาว่าฉันรู้สึกอย่างไรกับเขา ฉันอยากบอกเขาว่าเขาคือคนเดียวในใจฉัน
แม้ว่าเมื่อฉันตะโกน ดวงตาของเขาจะมืดมนลง ฉันบังคับตัวเองให้พูดสิ่งที่อยู่ในใจ
“ถ้าฉันเคยรู้สึกกับใครในชีวิต คนนั้นก็คือคุณ อีธาน ฉันตกหลุมรักคุณ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตั้งแต่เมื่อไหร่”
“นั่นเป็นความรู้สึกของคุณ ไม่ใช่ของฉัน”
ฉันหัวเราะเยาะตัวเอง น้ำตาไหลอาบแก้ม
“แล้วทำไมคุณถึงช่วยฉันไว้คืนนั้น?”
“คุณบ้าไปแล้วเหรอ ถ้าไม่ใช่คุณแต่เป็นผู้หญิงคนอื่นแทนคุณ ฉันก็คงทำเหมือนกัน คุณเป็นโอเมก้าที่อ่อนแอ ไม่สามารถปกป้องตัวเองจากอันตรายได้ ถ้ามีผู้หญิงอัลฟ่าหรือเบต้า พวกเขาคงไม่ต้องการความช่วยเหลือจากฉัน”
คำพูดของเขาทำให้หัวใจฉันแตกสลาย เขาตั้งใจจะทำลายฉันจนถึงที่สุดเลยเหรอ
“ฟังฉันนะ อลิสัน ฉันไม่มีความรู้สึกอะไรกับคุณเลย คุณไม่สามารถบังคับตัวเองให้มาผูกพันฉันด้วยชื่อพันธะคู่ครองได้ ฉันคืออัลฟ่าแห่งอนาคตของกลุ่มคุณ ลูน่าของคุณควรจะเป็นคนที่มีพลังที่จะช่วยเหลือทั้งกลุ่มและยืนเคียงข้างอัลฟ่าของคุณได้ ไม่ใช่คนที่ต้องได้รับการปกป้องจากคนอื่น”
ฉันก้มหัวลง ฉันรู้สึกอับอายและละอายใจ เขาช่วยฉันไว้ และเพราะเหตุการณ์นั้น เขาจึงคอยเยาะเย้ยฉัน
ฉันพูดไม่ออก ความเจ็บปวดในใจนี้คืออะไร ฉันรู้สึกหนักอึ้งตรงนั้น
แล้วฉันก็ได้ยินคำพูดที่โหดร้ายที่สุด ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคู่ของฉันจะทำแบบนั้นกับฉัน
"ฉัน อัลฟ่าอีธาน ปฏิเสธคุณ โอเมก้า อัลลิสัน ให้เป็นคู่ครองของฉัน"