บทที่ 1 1

มุมมองของอลิสัน

“อย่าจ้องมองเขาอีกเลย” เทเรซา เพื่อนสนิทของฉันบอกฉันขณะที่เธอส่ายหัว

ฉันละสายตาจากอีธาน ไอเวอร์สันที่กำลังคุยกับเพื่อนๆ ที่โต๊ะด้านขวามือ

สายตาของฉันจับจ้องไปที่เขาตลอดเวลาซึ่งเขาไม่เคยเห็นเลย

เขากำลังจะเป็นอัลฟ่าของกลุ่ม Moonlight Crown ของเรา และฉันก็เป็นแค่โอเมก้าธรรมดาคนหนึ่ง

ฉันกำลังนั่งอยู่ในโรงอาหารของโรงเรียนกับเทเรซา เป็นเวลาพักเบรกของพวกเรา ดังนั้นเราจึงมาที่นี่เพื่อพูดคุยกัน

ฉันถอนหายใจแล้วหันศีรษะไปทางเทเรซา

"ฉันแค่กำลัง-"

“ใช่ ใช่ คุณมองไปรอบๆ แล้วจู่ๆ คุณก็ไปหยุดอยู่ที่เขา” เธอกล่าวและหัวเราะคิกคัก ฉันยิ้มแล้วมองไปทางอื่น

เทเรซาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของฉัน เธอรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉัน

“คุณเป็นลูกสาวของเบต้าของฝูงนี้ เขาไม่สามารถทำให้คุณผิดหวังได้” เธอพูดออกมา

ฉันส่ายหัว “ไม่ ฉันอยากให้เขาเห็นฉันเป็นแค่เด็กสาวธรรมดาคนหนึ่ง ไม่ใช่ลูกสาวของพ่อเขา”

“คุณสวยมาก เขาจะต้องรักคุณตอบแน่ๆ ไม่อย่างนั้น ฉันจะหักคอเขาแน่”

“เงียบสิ เขาจะฟังเธอ” ฉันเอามือปิดปากเธอเพื่อหยุดเธอ

ถึงเวลาเริ่มเรียนคาบต่อไปแล้ว เราเดินไปที่ห้องเรียน

เป็นชั้นเรียนส่งเสริมแบรนด์ ส่วนที่ดีที่สุดคือเป็นหนึ่งในไม่กี่ชั้นเรียนที่รุ่นพี่และรุ่นน้องสามารถนั่งด้วยกันได้

ฉันกำลังรออยู่ข้างนอกกับเทเรซาเมื่อเห็นอีธานเดินมาทางนี้

ฉันอ้าปากค้างและรอให้เราเข้าไปพร้อมๆ กันโดยไม่รู้ว่าเราจะได้นั่งด้วยกันไหม

ฉันกำลังจะเข้าห้องเรียนแต่ก็รู้สึกถึงการผลักจากด้านขวาและชนเข้ากับอีธาน

เขาจับเอวฉันไว้และดึงฉันให้ยืนตรง มือที่บวมเป็นเส้นเลือดและแขนที่แข็งแรงของเขาโอบรอบตัวฉัน ฉันเกือบจะหมดสติไป ความอบอุ่นของเขาโอบล้อมฉันไว้หมด

ความสนใจของฉันถูกดึงดูดไปที่หน้าผากอันสวยงามของเขาซึ่งมีผมหน้าม้าประปราย จมูกโด่ง และดวงตาสีเข้ม

“คุณโอเคมั้ย?”

ฉันได้ยินเสียงเขา ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าฉันกำลังจ้องมองใบหน้าที่น่าดึงดูดของเขา เขาอยู่ชั้นปีที่สี่ของ 'มหาวิทยาลัยแสงจันทร์' ของเรา

ตรงกันข้าม ฉันเป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ทุกคนต่างมองมาที่เราเมื่อพวกเขาหยุด

ฉันถอยกลับไปหนึ่งก้าวหลังจากกระแอมคอ

"ย-ใช่ ขอบคุณ" ฉันตอบอย่างขี้อาย

เขาพยักหน้าและเดินเข้าไปในห้องเรียน

ฉันเห็นเด็กผู้หญิงคนอื่นจ้องมองมาที่ฉัน พวกเธอทุกคนหลงรักอีธาน หัวปักหัวปำ เขาเป็นเด็กผู้ชายที่หล่อที่สุดที่พวกเขาเคยเห็น และที่สำคัญ เขาคืออัลฟ่าในอนาคตของพวกเขา

แต่ฉันไม่ชอบอีธานเพราะหน้าตาและบุคลิกที่น่าดึงดูดของเขา ฉันชอบเขาเพราะครั้งหนึ่งเขาเคยช่วยชีวิตฉันไว้ตอนที่ฉันตกอยู่ในอันตราย ใครจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเขาไม่ช่วยฉันไว้?

“เป็นไงบ้าง?”

ได้ยินเสียงกระซิบ ฉันบิดหัวแล้วตบแขนเทเรซาเบาๆ

“โอ๊ย! ฉันคาดหวังว่าจะได้หอมแก้มเธอ แต่เธอดันมาชนฉันซะนี่!”

เพื่อนสนิทของฉันกำลังพยายามจับคู่ฉันกับอีธาน เหมือนอย่างที่เธอเพิ่งผลักฉันไปหาเขาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน

“เขาจะโกรธ เทเรซ่า อย่าทำแบบนั้นอีก”

เธอถอนหายใจและกลอกตา “ฉันไม่แน่ใจว่าคุณจะเอาชนะใจเขาได้อย่างไรด้วยความตรงไปตรงมาเช่นนี้”

ฉันหัวเราะและล็อกแขนเธอไว้กับแขนของฉัน เราเดินเข้าไปในห้องเรียน ห้องเรียนนั้นแน่นมาก ฉันมองหาที่นั่งและเห็นเก้าอี้ว่างสองสามตัว น่าเสียดายที่เก้าอี้เหล่านั้นไม่อยู่ใกล้อีธาน

เราเดินไปที่นั่งของเรา ซึ่งอยู่ไกลจากอีธานพอสมควร

อาจารย์มาถึงแล้วและเริ่มชั้นเรียนของเรา

“นักเรียนที่รัก วันนี้เราจะมาเรียนรู้วิธีการเลือกผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดให้กับผลิตภัณฑ์ของคุณ คุณต้องเลือกผู้สนับสนุนที่ดีที่สุดให้กับผลิตภัณฑ์ของคุณ”

ฉันตั้งใจเรียนอย่างเต็มที่ ฉันตั้งใจเรียนทุกบทเรียน ฉันอยากเรียนให้เก่งและทำให้พ่อแม่ภูมิใจ

“เช่นเดียวกับอัลฟาอีธาน เขาคือหน้าเป็นตาของโรงเรียนของเรา เราโชคดีที่มีเขาอยู่ที่นี่” ศาสตราจารย์กล่าว

ทุกคนรวมทั้งฉันด้วยต่างจ้องมองอีธาน

เขาขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “อีธาน”

ศาสตราจารย์รู้สึกงุนงงกับสิ่งที่เขาเพิ่งพูด

"จ-ใช่?"

“เรียกฉันว่าอีธาน”

“ใช่ ใช่ เป็นเกียรติอย่างยิ่ง” ศาสตราจารย์ยิ้มกว้าง

ทุกคนพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่หัวเราะคิกคัก

“เริ่มทาเนยได้เลย! ทุกคนแถวนี้ชอบทาเนยให้เขา ฮ่าๆ!” เทเรซาพึมพำ

หลังจากได้ยินคำพูดของเธอ ฉันก็หัวเราะออกมา ฉันเห็นอีธานกำลังจดจ่ออยู่กับหนังสือของเขา แต่ฉันอาจเถียงได้ว่าเขาไม่ได้จดจ่ออยู่กับหนังสือและกำลังคิดถึงอย่างอื่น

เขาเป็นคนเก็บตัว เราคุ้นเคยกันดี ไม่เพียงแต่พ่อของฉันจะเป็นเบต้าของพ่อเขาเท่านั้น แต่เขายังเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดของพ่อเขาด้วย

แต่อีธานก็มีอดีต

อีธานไม่ใช่ลูกชายของ อัลฟ่าคนปัจจุบันของเรา นีล ไอเวอร์เซน เขาเป็นลูกชายของอีวาน ไอเวอร์เซน พี่ชายของอัลฟ่า นีล

อย่างไรก็ตาม เขาสูญเสียพ่อแม่ไปเมื่อเขามีอายุเพียง 5 ขวบ อัลฟ่า นีล ยอมรับเขาอย่างเต็มตัวหลังจากนั้น

ทุกคนต่างบรรยายถึงอีธานว่าเป็นเงาของอัลฟ่านีล อัลฟ่านีลต้องการให้เขาเป็นอัลฟ่าคนต่อไปของกลุ่ม

แต่ยังมีบางสิ่งมากกว่านั้น

อัลฟ่า นีล มีลูกชายด้วย เขาและอีธานอายุเท่ากัน

ทุกคนรู้ว่า Alpha Neil และลูกชายของเขา Ryan Iversen มีความสัมพันธ์ที่ตึงเครียด

ไรอันก็เป็นคนๆ หนึ่งที่ฉันรู้จัก ฉันไม่ได้เจอเขาเลยตั้งแต่ฉันอายุได้สิบเอ็ดขวบ เกือบแปดปีแล้วที่พ่อของเขาส่งเขาไปต่างประเทศ

“คืนนี้คุณจะไปมั้ย?”

ฉันโผล่ออกมาจากห้วงความคิด “ฮะ?” เทเรซ่าเป็นคนถามคำถามนี้

“ไรอัน ไอเวอร์สันจะกลับมาในวันนี้ พี่ๆ เตรียมจัดงานเลี้ยงต้อนรับเขา”

ฉันขมวดคิ้ว “เขาไม่ใช่นักเรียนที่โรงเรียนของเราด้วยซ้ำ”

“เขาจะเข้ามาเรียนที่โรงเรียนของเรา” เด็กผู้หญิงที่นั่งเบาะหน้ารถของฉันพูดกับพวกเรา

"พวกเราสังเกตเห็นว่านักสู้ฝูงสี่คนเข้ามาหาคณบดีในวันนี้ และอาจารย์คนหนึ่งบอกกับลูกๆ ของเราว่าไรอันเป็นนักเรียนโอนใหม่ของเรา"

“ผมเข้าใจแล้ว” ผมพึมพำ

ไรอันไม่เหมือนอีธานเลย เขาตรงกันข้ามกับเขาโดยสิ้นเชิง ในวัยเด็กของเรา ผมเห็นแต่เขาโกรธทุกคนเท่านั้น

“คุณจะไปกับฉันไหม” เทเรซาถาม

"เลขที่."

“ลองคิดดูสิ อีธานจะไปแน่นอน”

เมื่อฉันหันไปมองอีธาน ฉันก็ถอนหายใจ เขากำลังจดจ่ออยู่กับโทรศัพท์ของเขา

หลังจากเรียนเสร็จเทเรซาก็ไปส่งฉันที่บ้านเพราะเธอกำลังจะกลับบ้าน

ฉันเห็นว่าไม่มีใครอยู่ในบ้าน ฉันจึงโทรหาแม่

"แม่?"

ฉันพูดทันทีที่เธอรับสายว่า “คุณไปไหนมา?”

“คุณกลับบ้านแล้วเหรอที่รัก คุณคงหิวมากแน่ๆ เข้าไปในครัวสิ ฉันทำอาหารกลางวันให้คุณก่อนจะมาที่โรงเลี้ยงสัตว์”

“บ้านแพ็ค? อะไรทำให้คุณมาที่นี่?”

“ไรอันจะกลับมาวันนี้ ลูน่า เอลล่าจึงติดต่อมาเพื่อถามว่าฉันสามารถช่วยเธอทำอาหารที่ลูกชายเธอชอบกินได้หรือไม่ เธอคงรู้ว่าไรอันเคยชอบอาหารที่ฉันกินมากแค่ไหนตอนที่เขายังเป็นเด็ก”

"โอเค แม่"

ฉันวางสายโทรศัพท์

แม่ของฉันชอบทั้งอีธานและไรอันมาก แม่ของฉันยังเป็นเพื่อนกับลูน่า เอลล่าด้วย ดังนั้นพวกเราจึงเป็นเพื่อนสนิทกันในครอบครัว เราไปร่วมงานสังสรรค์และงานเฉลิมฉลองด้วยกันทุกครั้ง

ฉันไปที่ห้องของฉันและอาบน้ำ หลังจากนั้นฉันก็รับประทานอาหารมื้อสาย

เทเรซามาที่บ้านฉันตอนเย็น ฉันแต่งตัวสบายๆ ด้วยกางเกงยีนส์สีน้ำเงินและเสื้อเชิ้ตสีดำหลวมๆ ฉันรวบผมเป็นหางม้าสูง ฉันไม่อยากให้ใครสนใจฉัน

“ไปกันเถอะ” ฉันพูดกับเทเรซา

เราขึ้นรถของเธอแล้วขับไปที่คลับที่รุ่นพี่ของเรากำลังจัดงานปาร์ตี้

เราเดินเข้าไปในคลับ ความสนใจของฉันถูกดึงดูดไปที่ควันและเสียงดนตรีที่ดัง ฉันไม่เคยไปคลับมาก่อน ดังนั้นนี่จึงเป็นประสบการณ์ใหม่สำหรับฉัน

“ออกไปดื่มอะไรกันสักหน่อยไหม” เทเรซาพูดพร้อมกับดึงฉันไปด้วย

ฉันเห็นว่านักเรียนที่เป็นที่นิยมในโรงเรียนของเราแทบทุกคนเข้าร่วมงานปาร์ตี้นี้

ทันใดนั้นฉันก็เห็นอีธานกำลังคุยกับใครคนหนึ่ง

“ฉันจะไปเดี๋ยวนี้” ฉันพูดกับเทเรซา ก่อนที่จะเดินไปหาอีธาน

เราไม่ใช่คนแปลกหน้า เราเป็นเพื่อนในครอบครัว

ฉันเดินไปหาเขาแล้วมาหยุดอยู่ด้านหลังเขา

“อีธาน”

เขาหันมาเผชิญหน้าฉัน ฉันยิ้มให้เขา แต่แล้วฉันก็เห็นจูลี่ อดีตแฟนสาวของเขา ยืนอยู่ตรงหน้าเขา

“ครับ” เขาถาม “ ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับเขา หรือจะทักทายเขายังไง”

"ฮะ-สวัสดี"

เขาพยักหน้าและหันกลับไปโดยไม่ตอบ ฉันถอยหลังไปก้าวหนึ่งแต่ฉันได้ยินเสียงของหญิงสาว

“คุณรู้จักเธอเหรอ?”

"อืม."

“เหมือนว่าเธอเป็นคนที่สามารถ-”

“เธอไม่ใช่ผู้ชายในแบบของฉัน”

ฉันได้ยินเขาตอบมา เขารู้ไหมว่าฉันยังยืนอยู่ข้างหลังเขา เขาพูดแบบนั้นกับคนอื่นได้ยังไง ฉันไม่ใช่ผู้ชายในแบบของเขา ทำไมนะ

ฉันกำมือแน่น น้ำตาทำให้ดวงตาของฉันเป็นประกาย

ข้าพเจ้าไม่เห็นอะไรชัดเจนนัก ข้าพเจ้าเห็นเพียงหมอกบางๆ ข้าพเจ้าจึงถอยหลังไปสองสามก้าว

จู่ๆ แผ่นหลังของฉันก็ถูกทับด้วยหน้าอกอันแข็งแกร่ง

ฉันหันกลับไปทันทีแต่ไม่เห็นอะไรเลยเพราะฉันร้องไห้อยู่

ฉันกระพริบตาสองสามครั้ง แล้วการมองเห็นของฉันก็เริ่มชัดเจนขึ้น

ฉันเห็นดวงตาสีดำคู่หนึ่งจ้องมองมาที่ฉัน

สายตาของฉันถูกดึงไปที่ลักษณะใบหน้า

ผมสีดำ กรามแข็งแรง คิ้วหนา และใบหน้าขาวสะอาด

ฉันเห็นสายตาของเขามองลงไปที่เสื้อผ้าของฉันก่อนจะกลับมาที่หน้าฉันอีกครั้ง

แล้วฉันก็ได้ยินเสียงทุ้มเย็นของเขา

“คุณเป็นใคร?”