Rozdział 183

Punkt widzenia Dylana.

Minął tydzień odkąd przybyłem do rebelii. Mimo to nie postawiłem stopy w jadalni od czasu mojego przybycia, szczerze mówiąc, nie mogłem się do tego zmusić. Dostawałem jedzenie od kogoś, zaczynałem podejrzewać Lewisa, ale nie było to pewne. Od czasu do czasu wstawałem i znajdowałem tacę z jedzeniem na wierzchu. Zjadłem tyle, ile mogłem, ale zawsze zostawałem wzdęty i przekarmiony. Kilka razy nawet wymiotowałem, bo za dużo zjadłem. Oczywiście moja nieobecność w namiocie jadalnym została zauważona.

Prawdopodobnie powinnam wrócić do lekarza, żeby zasięgnąć opinii na ten temat. Może po prostu byłam za chuda na duże posiłki. To nie jest absurdalny pomysł, pamiętam, że czytałam coś o zaburzeniach odżywiania, kiedy myślałam, że Erica może mieć jakieś, i mówili, żeby jeść mniej, ale częściej, żeby odzyskać apetyt. Może właśnie tego potrzebowałam zacząć.