Rozdział 115

Król nie powinien nazywać siebie królewskim, traktując swoich poddanych. A co ważniejsze, traktując swoją partnerkę, powinien darzyć ją najwyższym szacunkiem i dbać o to, by była bezpieczna i chroniona, a nie być przyczyną jej strachu lub bólu.

Rozmawiałem o tym wczoraj wieczorem z Janą, moja własna partnerka spojrzała mi w oczy i zapytała, czy kiedykolwiek zrobiłbym jej coś... jak mogła w ogóle pomyśleć, że to mnie przerasta, ale zrozumiałem jej pytania. Ona też się bała, wilkołaki nie były przedstawiane w najlepszym świetle, jeśli chodzi o króla i martwiło to wszystkich, nie tylko ludzi.

„Lepiej uważaj na to, co mówisz, synu, zachowaj swoje myśli dla siebie, to, co król lub ja zrobimy tej dziewczynie, nie obchodzi cię!” Warknął na mnie i podszedł bliżej mojego napiętego ciała. „Jesteśmy lepsi, nieważne, jaki tytuł może mieć, zawsze będzie człowiekiem”. Odwrócił się do Dylan, która zmarszczyła brwi i otworzyła usta, żeby coś powiedzieć, ale ja znów stanąłem przed nią, nie zamierzałem stać i patrzeć, jak cierpi. „Ste, zabierz jej łaskę do jej pokoju, dopóki nie wróci król Josh”.