Κεφάλαιο 4 Φρικτή φυλάκιση

Το POV της Debra:

"Πες μου, Ντέμπρα. Τι στο διάολο έγινε;"

Γαλάζιες φλέβες ξεχώριζαν στο μέτωπο του πατέρα μου και έμοιαζαν ότι θα σκάσουν ανά πάσα στιγμή. «Ποιος είναι ο πατέρας;»

Δάγκωσα τα χείλη μου, χωρίς να ξέρω τι να πω. Ήμουν πολύ σοκαρισμένος για να σκεφτώ ευθέως.

Ο Μάρλεϋ έριξε λάδι στις φλόγες. "Ντέμπρα, πραγματικά μας απογοήτευσες. Η κόρη του Alpha που κάνει σεξ πριν από τον σύντροφό της έχει ανατεθεί; Είναι ανήκουστο! Ένα τέτοιο σκάνδαλο σίγουρα θα επηρεάσει τη φήμη της αγέλης."

Αφήνοντας χωρίς άλλη επιλογή, ήρθα καθαρός.

"Έχω κοιμηθεί μόνο με έναν άντρα - τον Caleb Wright, το Alpha of the Thorn Edge Pack. Είναι ο σύντροφός μου."

"Τι; Είσαι σίγουρος ότι είναι αυτός;" Το πρόσωπο του πατέρα μου πάγωσε ξαφνικά.

Η έκφρασή του άλλαξε αρκετές φορές. Αλλά σταδιακά ηρέμησε και μουρμούρισε: «Καλύτερα να μου πεις την αλήθεια».

Αν και ο Caleb είχε κακή φήμη όσον αφορά την προσωπική του ζωή, ήταν γνωστό ότι ήταν ένας εξαιρετικός Alpha και το Thorn Edge Pack ήταν ευημερούσε υπό τη βασιλεία του.

Προφανώς, ο πατέρας μου ήταν πιο πρόθυμος να δεχτεί το γεγονός ότι ο Κάλεμπ ήταν σύντροφός μου. Εάν συνέβαινε αυτό, η φήμη του πακέτου θα παρέμενε ανέπαφη.

«Θα το ψάξω», είπε τραχιά, αν και ο τόνος του ήταν πολύ πιο ήπιος από πριν. "Θα στείλω κάποιον ως k Caleb για αυτό. Αν μάθω ότι λες ψέματα, θα σε τιμωρήσω αυστηρά."

Τότε ο πατέρας μου κανόνισε να με βάλουν πίσω από τα κάγκελα στο μεταξύ.

Εν αγνοία του, ο Μάρλεϋ είχε δώσει εντολή στους δεσμοφύλακες να με κλείσουν στο χειρότερο κελί τους — αυτό που χρησιμοποιούνταν ειδικά για να φυλακίζουν προδότες και τους πιο χαμηλούς εγκληματίες.

Το κελί ήταν σκοτεινό, βρεγμένο και μύριζε τσουράκι. Το μόνο πάπλωμα στο κελί ήταν σκισμένο και άθλιο, χειρότερο και από τα ρούχα ενός ζητιάνου του δρόμου.

Μόλις με έσπρωξαν μέσα στο κελί, δεν μπόρεσα να μην επαναφέρω. Το στομάχι μου πονούσε τόσο πολύ από τον εμετό, και μπορούσα μόνο να κουλουριάζομαι στο πάτωμα για να απαλύνω τον πόνο, σπάζοντας κατά καιρούς.

Το βράδυ, το κελί ήταν εξαιρετικά κρύο. Ένιωθα ότι θα παγώσω μέχρι θανάτου.

"Γεια, ξύπνα. Το πρωινό είναι έτοιμο", με έφτυσε σκληρά ο φρουρός.

Μου πέταξε ένα κομμάτι μουχλιασμένο ψωμί και κλώτσησε ένα μπολ με νερό προς το μέρος μου.

Το νερό μύριζε λύματα. Το μύρισα μόνο από μακριά, αλλά ήταν αρκετό για να με κάνει να ξαναθυμηθώ.

Ο φρουρός χλεύασε: "Είσαι αρκετά επιλεκτικός με το φαγητό, ε;"

Κατάπια την επιθυμία να κάνω εμετό και απάντησα: "Αυτό δεν είναι καθόλου φαγητό!"

Ο φρουρός κλώτσησε το νερό. "Αν δεν θέλεις να φας, τότε πεινάς! Η Λούνα Μάρλεϊ μας διέταξε να φροντίσουμε να υποφέρεις εδώ".

Μάρλεϋ; Ήταν πάλι εκείνη η καταραμένη γυναίκα!

Με μισούσε περισσότερο από όσο νόμιζα. Το μόνο πράγμα που δεν είχε κάνει ήταν να με σκοτώσει.

Σφίγγοντας τα δόντια μου θυμωμένα, ορκίστηκα να την κάνω να πληρώσει για αυτό.

Ορκίστηκα μόλις ο πατέρας μου μάθαινε την αλήθεια και απέδειξε την αθωότητά μου, θα συγκεντρώσω όλα τα στοιχεία που μπορούσα για να τερματίσω τη συνεργασία μεταξύ του Silver Ridge Pack και του Frosty River Pack. Τότε θα εξέθετε την πλοκή της Μάρλεϊ, αφήνοντας τον πατέρα μου να δει τα αληθινά της χρώματα.

Το μίσος μου έδωσε τη θέληση να ζήσω. Άντεξα τον πόνο, άπλωσα το χέρι και μάζεψα αυτό το μουχλιασμένο ψωμί.

******

Η τρομερή ταλαιπωρία κράτησε τρεις ολόκληρες μέρες. Όταν ήρθε η Βίκυ να με επισκεφτεί, ήμουν κουλουριασμένη σε μια μπάλα στη γωνία του κελιού.

Έτρεξε στο πλάι μου, αλλά παρατήρησα ότι περπατούσε περίεργα.

"Βίκυ, τι συμβαίνει; Πληγώθηκες;" ρώτησα ανήσυχη.

Η Βίκυ δεν ήθελε να μιλήσει γι' αυτό. Μόλις έβαλε κάτω το κουτί του μεσημεριανού γεύματος και με αγκάλιασε σφιχτά. «Ντέμπρα, παιδί μου, έχεις ταλαιπωρηθεί πολύ».

Πληγωμένη, με κοίταξε και μου χάιδεψε το πρόσωπο. "Θεέ μου, πώς μπόρεσαν να σου το κάνουν αυτό; Είσαι ακόμα η κόρη του Άλφα! Έχεις κλείσει μόνο λίγες μέρες, αλλά έχεις χάσει τόσα κιλά".

Κλαίγοντας, η Βίκυ με βοήθησε να σηκωθώ. Μετά άνοιξε το κουτί του μεσημεριανού γεύματος και με τάισε προσεκτικά.

Αλλά όταν η Βίκυ σήκωσε το χέρι της, έπιασα μια ματιά στην πληγή κάτω από το μανίκι της.

Ήταν ένα μακρύ και βαθύ τραύμα που έτρεχε από τον καρπό της μέχρι τον ώμο της. Με μια ματιά, κατάλαβα ότι ήταν από μαστίγιο. Η πληγή ήταν τόσο βαθιά που το δέρμα της σκίστηκε. Όποιος έκανε το χτύπημα είχε χρησιμοποιήσει όλη του τη δύναμη.

Ήμουν τόσο σοκαρισμένος που σήκωσα με δύναμη τη μπλούζα της Βίκυς. Αμέτρητες πληγές σκόρπισαν το δέρμα της.

Δεν υπήρχε ούτε ένα σημείο στο σώμα της Βίκυς που να μην ήταν τραυματισμένο.

Δεν είναι περίεργο που δεν μπορούσε να έρθει να με δει νωρίτερα. Ίσως δεν είχε καν τη δύναμη να σηκωθεί από το κρεβάτι.

Μπορούσα μόνο να φανταστώ πόσο πολύ πονούσε.

Μια τρομερή οργή κατέπνιξε την καρδιά μου, με αποτέλεσμα να τρέμω ολόκληρη. Βλέποντας αυτό η Βίκυ με παρηγόρησε βιαστικά λέγοντας: «Είμαι καλά, μην ανησυχείς».

«Βίκυ, τι έγινε;» Την παρακάλεσα για απαντήσεις. "Πες μου!"

Η Βίκυ αναστέναξε και υποχώρησε. "Αφού κλείστηκες, προσπάθησα να αποδείξω την αθωότητά σου, γνωρίζοντας ότι ο Μάρλεϊ δεν θα σε άφηνε τόσο εύκολα. Προσπάθησα να ψάξω για έναν μάρτυρα που θα μπορούσε να αποδείξει ότι ο Κέιλεμπ σε είχε πάρει μαζί του εκείνο το βράδυ, αλλά ο Μάρλεϊ με βρήκε..."

«Ήταν αυτή που σε μαστίωσε, έτσι δεν είναι;» Έτριψα τα δόντια μου, βράζοντας από οργή.

Η Βίκυ δεν το αρνήθηκε. Απλώς χαμογέλασε και είπε απαλά: "Δεν πειράζει. Δεν πονάει καθόλου. Μην ανησυχείς για μένα."

Κούνησα το κεφάλι μου, νιώθοντας τρομερά ένοχος.

Είχα πει ψέματα στη Βίκυ, αλλά εκείνη σκεφτόταν μόνο πώς να με σώσει. Δεν σκέφτηκε ποτέ να με κατηγορήσει που της είπα ψέματα.

Από τότε που πέθανε η μητέρα μου, η Βίκυ είχε μπει και με είχε μεγαλώσει. Ήταν σαν δεύτερη μητέρα για μένα.

«Βίκυ, υπόσχομαι ότι θα είμαι καλά μόλις απελευθερωθώ». Με δάκρυα στο e ναι, κράτησα τα χέρια της Βίκυς και τα έσφιξα καθησυχαστικά. «Ορκίζομαι ότι θα σε ακούω από εδώ και πέρα».

"Καλά." Όπως η μητέρα μου, έτσι και η Βίκυ μου χαμογέλασε με περιέργεια. Άγγιξε το μάγουλό μου και μου ψιθύρισε: «Μην κλαις. Είσαι μεγάλη γυναίκα».

Παρόλο που η Βίκυ έκανε ό,τι μπορούσε για να δείχνει χαλαρή, εξακολουθούσα να βλέπω την ανησυχία στα μάτια της.

Άλλωστε αυτό δεν ήταν ασήμαντο θέμα. Τώρα που τα νέα της εγκυμοσύνης μου είχαν διαδοθεί σε όλο το πακέτο, ήταν απολύτως κρίσιμο να επαληθευτεί ο ισχυρισμός μου, ώστε να μην καταστραφεί η φήμη του πακέτου.

Διαφορετικά, ο πατέρας μου δεν με άφηνε να φύγω.

"Βίκυ, μην ανησυχείς. Δεν έλεγα ψέματα στον πατέρα μου. Ο πατέρας του μωρού είναι ο Κάλεμπ."

Ο Κάλεμπ ήταν ο σύντροφός μου — ο μοναδικός άντρας με τον οποίο είχα κοιμηθεί.

«Αυτό είναι καλό». Η Βίκυ έβγαλε έναν αναστεναγμό ανακούφισης. "Αυτό το μέρος φυλάσσεται έντονα. Μόνο όταν ο Κάλεμπ το επιβεβαιώσει θα αφεθείτε ελεύθερος."

Μόνο ο Κάλεμπ θα μπορούσε να με σώσει τώρα.

Ανυπομονούσα να επιβεβαιώσει τον ισχυρισμό μου.

Ωστόσο, την επόμενη μέρα, ο πατέρας μου είπε κάποια σπαρακτικά νέα.